Picture

Prologue

"Drake, anak, Becca will be leaving soon. Picture muna kayo together."

Yes, they are leaving, they are leaving the neighborhood. Lilipat na naman sila ng bahay just like how they got here sa amin. I'm gonna miss that girl. Yung kakulitan nya, yung kwela, pagiging matulungin niya, yung mom nya, her brother, her smile and her, basically.

Attach na attach na ako sa kanya. Eh... bestfriend naman kami. Pero bakit ganto? Noong una akala ko di kami magkakasundo, away kami nang away. Kung nasaan siya, may gulo. Pero di ako nagsisisi na kada may gulo, siya ang pinapakinggan ko. I'm going to miss defending her whenever inaaway siya, I'm gonna miss making her stop crying, and I'm gonna miss holding her tight whenever she is afraid.

Ganito ba yung feeling ng pagmamahal? E, bakit ngayon ko pa to nararamdaman?

Bakit?

Bakit ngayon pa kung kailan aalis na siya?

"Magkikita tayo ulit diba?"

"You're gonna miss me ba?"

"Hoping that you'll be okay"

Yes, they are leaving. They are leaving without me telling her all the things that I wanna say. Hindi ko inakala na ganito ang mararamdaman ko sa pag-alis nya. I did not think that I will be very affected kung mawawala siya. I am afraid na di na kami magkita the next time around.

And yes, I can confidently say that I am in love with her.

"I will not forget everything that we had"

"Our memories"

"Our shared laughs"

"I am not going to forget everything about you"

"Drake, bakit ka nakatulala d'yan? May problema kaba?" Cal snapped his fingers in front of my face. I stopped daydreaming at bumalik ako sa realidad.

It's our graduation day. I'm happy kasi tapos narin ang paghihirap sa college. Cal and I both took Political Science. Karl on the other hand took Business Administration.

"ha? ah wala, iniisip ko lang kung paano tayo mag ce-celebrate mamaya" pagsisinungaling ko.

"e, diba napag-usapan natin na mag si-swimming tayo kasama ng barkada." nakatingin siya sa mga taong lumalabas sa venue bago siya lumingon at tinaasan ako ng kilay. But when he noticed that I am lying, he smiled playfully. "ano ba kasi yang nasa isip mo? ano ba yan? o sino?"

"a-ah...eh, wala. I-I was just thinking of mom." pagsisinungaling ko

"Proud siya sayo bro, don't worry. Kilalang-kilala ko yun si tita. Mahal na mahal ka nun" Cal smiled to cheer me up. Buti naman at di na siya nag tanong kung anu-ano. "Because you mentioned the celebration, what if puntahan natin bukas ang venue para sa Saturday all set na."

Ngumiti ako at inakbayan siya "Sure bro, sama narin natin si Karl." Since si Karl naka graduate na last week and he's Cum Laude sa kursong Business Administration, kami tatlo ang maghahanda sa celebration dahil si Cal ay Cum Laude din at ako ay Summa Cum Laude.

"Drake, Hindi ba mahal dito? Gagi ang ganda kasi." manghang-mangha si Karl pero maya-maya rin lumingon siya sa isang babaeng dumaan sa tapat sa amin at parang di na matanggal ang titig nito kasi sinundan pa ng tingin.

"Hoy!" I waved my hand in front of his face. Ito talagang lalaking to, pag may babae, nadi-distract kaagad. "Basta talaga babae no, natutulala ka" I laughed.

"No bro!" Karl's eyes widen "Nakita mo yun bro? the pamphlet. the pamphlet the girl was holding. It has her name on it." he nervously said.

"Name nino? Ex mo?" sabay tawa ko sa kanya "Tagal na nun ah. Pangalan palang nakikita mo para kanang nakakita ng patay" dagdag ko

"Nakakatawa ka Drake" he sounded annoyed

"Becca kasi. May name ni Becca yung pamphlet bro. Rebecca Flores"

"Wag ka ngang mag joke ng ganyan bro. Halatang di pa nakakamove-on yun tao, mag jo-joke kapa ng ganyan." patawang tugon ni Cal

"Anong move on? Naging sila ba? Di naman diba?" pagbibiro ni Karl "Pero seryoso ako sa nakita ko"

Dumaan ulit yung babaeng tinutukoy ni Karl na may dala noong pamphlet "Miss pwede pahitam nyang hawak mo? May titingnan lang ako" pagtatanong ko sa babae.

3rd  Annual SRB Induction of Officers

Rebecca Jane Flores
Speaker

(P.S. I'll be trying to publish the chapters with a minimum of 1,500 words and 3,000 words as a maximum)