Headquarters
Nagreport na sila Lt. Skribikin, Lt.Somera, Lt.Garcia at Lt. Sibug sila ang magiging leaders kapag sila ay naideploy na. Sinabihan sila ng superion nila kung ano ang mga gagawin pagdating sa war zone. Agad naman nagpunta ang apat sa sinabing lugar.
Lt. Skribikin: paano ba yan mga tol Tayo ang naatasan na maging lider sa bawat company.
Lt. Sibug: wala naman tayong magagawa basta mga tol pangako natin sa isat isa babalik tayong lahat walang mawawala
Lt. Garcia: tibayan nyo mga loon niyo tol kailangan tayo ng bayan pati mga pamilya natin na umaasa babalik tayo!
Lt. Somera: nako wala pa akong forever eh
Lt. Garcia: walang hiya ka kung kelan kami nagdrama sabay batok kay cole
Lt. Somera: paano kasi ang papangit nyo magseryuso
Lt. Skribikin: gag* ka talaga cole makapangit ka samin kala mo gwapo ka kaya nga walang nagkakagusto sayo eh natawa naman si jaydee at ecka
Lt. Somera: kahit ganito ako skribikin at least di ako kagaya mo torpe
Lt. Sibug: makapagsalita ka cole tignan natin kapag mainlove ka kapag lumapit kalang samin ha
Masayang nagkwentuhan ang mga magkakaibigan habang papunta sa war zone kahit alam nila na sobrang delikado ito para masabihan sila sa lagay ng lugar at para walang sibilyang madamay. Agad namang nagpulong ang apat na lider para sa gagawing strategy na gagawin sa kanilang pagsalakay sa mga rebelde dahil mga dayuhan ang bihag ng mga ito. Napag uusapan na magmamatyag mins ang lahat sa lugar at unti unting lapitan ang mga kalaban kailangan sa gabi at madaling are sila kumilos para hindi ito mapansin ng mga kalaban ang bawat kilos nila
Someone's POV
Sa wakas nakabalik na ako dito sa pilipinas pagkatapos kong mag aral sa ibang bansa. Sa pagkakataong ito Coleen magiging akin ka.
G'S HOSPITAL
COLEEN'S POV
araw-araw akong balisa at takot lalo na at isang linggo na walang paramdam si gabb hindi ko naman ito matawagan kinuha ko ang number ni gabb kay Dr. Skribikin kahit nakakahiya ay kinapalan ko ang pagmumukha ko para makamusta man lang sya gabi gabi din akong umiiyak tuwing maalala ko sya baka kung napano na sya kung kumain ba sya ng tama o nakakatulong ng maayos. Naglalakad ako ng may mabunggo ako nag sorro naman ako agad at pagtingin ko nagulat ako kung sino ang nandito sa harap ko Josh? Si Josh lang naman ang kababata ko noon at naging ka MU ko nung high school pero bata pa kami nun umalis ang pamilya Niya at nainrahan sa ibang bansa.
JOSH POV
Akalain mo nga naman hindi pa ako nagsimulang magplano eh nagkita na kami ni Coleen. Oo plinano ko sundan sya dito sa hospital para magkalapit kami dahil magiging akin sya gagawin ko ang lahat mapasakin lang sya.
Coleen: josh anong ginagawa mo dito?
nakabalik kana pala
Josh: ditoy ako magtatrabaho magsisimula ako bukas
Coleen: ah mabuti naman kung ganun kamusta naman?
Josh: okay lang naman bumalik ako para sayo (bulong ni josh)
Coleen: ano yung sinasabi mo?
Josh: wala Coleen pauwi kana ata ayain Sana kita lumabas eh saka ihahatid na kita para Naman makapag catch up tayo bago ako magstart sa trabaho
Coleen: pasensya na josh may gagawin pa Kasi ako saka masama din pakiramdam ko ( weird ng feeling ko)
Josh: okay lang Coleen wala yun basta next time ha see you around doc
Hindi na nagsalita si Coleen para hindi na humaba pa ang usapan Nagpatuloy na itong maglakad hanggang sa parking lot. Pumasok na ito sa sasakyan at nagsimulang magdrive pauwi nasa isip nya pa rin si gabb ganun na laging kay gabb dahil sa wala pa rin itong paramdam lagi niya din chinecheck ang phone Niya baka sakali may paramdam ito ngunit bigo ang dalaga. Hindi na Niya namalayan na nakarating na pala ito sa kanyang bahay pumasok na ito at diretso na sa kanyang kwarto upang gawin ang night rituals nya pagkatapos ay humiga na ito hawak naman nya ang kwintas ni gabb tuwing gabi ay hawak hawak nya ito pag matulog pakiramdam nya kasama na nya si gabb.
STAN MNL48
UNICOCO 🦄
