Behind Her Smile

CHAPTER 1

AKIMIRA'S POV

"Open your books on page 156"

Tahimik na nakikinig ang mga kablock ko sa prof na nagtuturo sa unahan. Napatingin ako sa bintana kung saan tinatangay ng hangin ang mga sanga ng puno. Kasabay ng hangin ang paglipad ng isip ko na kusang bumabalik sa nakaraan at hindi ko namalayan na may luha ng pumapatak.

"Mira are you alright?" tanong ng katabi ko. Agad kong pinunasan ang mga mata ko at nakangiting humarap sa kanya. "Ofcourse. Don't mind me, just focus on the the discussion" I said.

"Kanina pang tapos" agad kong nilibot ang aking paningin at laking gulat ko ng kami na lang dalawa ang nasa loob ng classroom. "You're too spacing out, so that you didn't even hear the bell's ring. Are you really alright?" Jamie asked.

I nod once again and start to walk. Dire diretso ako sa paglalakad, at ng makarating sa parking inistart ko na agad ang engine at nag drive pauwi.

Nang makarating sa bahay, As usual para akong hangin, walang bumati sa mga kapatid ko even my parents. I feel I don't exist to them, that's life sometimes fair, madalas unfair. Ang masakit don, hindi nila napapansin ang tama kong ginagawa, I always like a failure to them.

Minsan naiisip ko, bakit ganito ang naging buhay ko?, May magandang buhay pero magulo. Buong pamilya pero hindi masaya. Madaming kaibigan pero alam mong hindi naman tunay.

Umakyat na lamang ako sa kwarto at nagdecide na magpahinga na lang. Nangako sa sarili na magiging bato at hindi masasaktan pa ng kahit sino.

***********************

K I N A B U K A S A N

I'm on my way to my classroom when someone bumped into me.

"I'm Sorry/Sorry" we said in unison.

"I'm really really sorry, I was looking for my phone in my bag I didn't saw you that's why" the girl said.

"No Worries, I'm Fine"

" By the way, I'm A---" when someone called her.

"Shia let's go, we're late" the boy said.

"I'm really sorry, I have to go. My Brother is waiting for me, see you around" Shia said. Yun yung narinig kong name nung tinawag siya ng lalaki. Kambal siguro, magkamukha e.

Shocks! I'm also late, naglakad ako ng mabilis papunta sa room ko. Mygad! I hate this. But when I'm entered to our classroom, all of my classmates is looking at me. At pag sinabing all, as ing lahat. Argghhhh! I hate attentions.

"What?" I asked with matching taas pa ng isang kilay.

Nagdiretso ako sa upuan ko. At hindi pa ako nakakaayos ng upo ng dumating prof ko.

"Where's Ms. Montenegro?" agad napataas ang isa kong kilay nong marinig ko ang apelyedo ko. "I'm here Ms. What do you want from me?" bastos na kung bastos.

"You don't have really manners Ms. Montenegro. But I don't have anything to say when it comes to your intelligence" nakangising sabi ni Ms. David.

"Yeah, I know. Now what is your problem?" nakangisi ring sabi ko.

"Oh! About that, I have an offer to you. Your gonna join a debate tomorrow" nakangisi pa ring sabi niya. Hindi ba siya nangangalay. Tsss.

"Ano namang alam ko jan? Ni hindi nga ako nagpeperform sa lintik na stage na yan!"

"Then what is it?" sabay angat ng Ipad niya.

Nandon yung video ko na nag ispoken poetry tungkol sa kanya. Matagal ko ng kinalimutan ang paggawa ng tula. Kasabat ng pagiging bato ng puso ko ang pagsira sa mga alaalang yon.

"Matagal ko ng kinalimutan ang paggawa ng piyesa ng bawat tula" sabay iwas ko ng tingin.

"Hindi ko sinabing gagawa ka, makikipagdebate ka lang" sabi ni Ms. David "Fine" I answered.

"And one more thing, 1 student will transfer to higher section" napakunot na lang ang noo ko. This sem lang nila naisipan? How stupid.

"Sana ako yon" Jia giggled.

"Your Top 1" napatingin lahat kay Ms.

"HHAHAHAAHHAHAHAHAHAHAHA" Jayson laughed.

"What?" tanong ni Jia. "Top 1 daw ang ililipat" Jayson stated. "Oh? Eh ano naman?"

"Wala ka ng pag asa. Top 1 ka naman, sa huli nga lang" sabay tawa. Medyo napatawa din ako sa part na yon. Ang lakas kasi mang asar ni Jayson, pati tuloy mga kablock ko natawa.

"Sino ba Top 1 niyo?" natatawang singit ni Ms. David.

"Si Mira" sabay sabay nilang sagot.

"Tsss" I hissed.

"Yabang talaga" rinig kong sabi ni Jia.

"Kesa sayo, Airhead" I said.

Biglang natawa ulit si Jayson "HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA" hindi naman halatang masaya siya no? "Will you please shut up? It will not be funny!" dahil sa sinabi ni Jia, nagtawanan lahat.

"Bobo, It's not funny yon" pagtatama ng isa ko pang kablock.

"Hanggang ganda ka na lang talaga" sabi ni Jayson.

"Ikaw na nagsabing maganda ako" Jia

"Bobo naman"

"I hate you"

"Buti pa si Mira, maganda na matalino pa" Jayson said. Napasali na naman ako. Haysss.

"Mas maganda naman ako" hirit ni Jia.

"Because you have your'e make up. Pero kahit na naka make up ka at wala naman ako, mas maganda pa rin ako. Kung wala ka namang make up, mas maganda pa rin ako. Kung naka make up ka nga at mag memake up rin ako, mas maganda pa rin ako. Now yung ganda mo? Pang paa ko lang yung level, hindi mo pa rin malalagpasan ang ganda ko, get's mo? Airhead! And oppsss, one more thing, mukha kang paa" mahabang sabi ko.

"Boom!" sabay sabay na sabi ng lahat.

KRIIIINNNNNNNGGGGGGGGGGGGGG

After the bell rang, tumayo nako at lumabas ng classroom. What a waste of time.