Reversed

Chapter 1

"Please.. don't kill me..."

The middle aged man uttered as I point my gun to his head.

"Just tell me anything you want. I'll give you anything. Just pl--..."

A loud bang covered the whole room.

Gusto ko na lang madaliin 'tong trabaho ko.

I was just paid to kill that man.

Call me anything you want. But I'm doing this for money.

------

*Ring.. Ring.. Ring..*

I am half awake as my phone rang.

"Mm?"

"Boss, may trabaho."

"Meet me at 5 P.M. Sa hideout."

"Areglado boss"

Tumayo na ko para maligo. Simple lang ang buhay namin.

I have my mom and a younger brother.

Sobrang hirap ng buhay. I was only 13 noong pumasok ako sa ganitong trabaho.

Mahirap. But i have no choice. I am only 20 years old. I was 18 when I graduated Senior High School. Since then, di na ko nag aral.

Hindi stable itong trabaho ko. At hindi lahat ng utos ginagawa namin. Pili lang din ang tinatanggap naming utos.

Maruming pera pero dito ko nabubuhay ang pamilya ko.

I can do anything for my family...

Kahit kapalit non ay dignidad ko bilang tao.

By the way. I am Jax Asher Nerizon, Everyone call me Jax.

-----

"Magandang hapon boss"

"Oh. Proceed."

Inilatag niya sa mesa ang mga litrato.

"Siya si Mr. Bon, business man."

"Ano ba atraso nito" tanong ko habang tinitignan isa-isa ang mga litrato.

"Ipapatahimik na, dami daw kasong rape pero hindi nakukulong. Mayaman kaya nakakatakas sa batas."

Kumunot ang noo ko nang marinig ko ang sabi ni Kyle. Siya ang kasama ko sa mga ganitong bagay. 10 kami sa grupo pero si Kyle ang pinagkakatiwalaan ko.

"As always, you can play with the law as long as you have the power - money."

I bitterly smiled.

"Let's take a move at 11 PM. Ganito ang plano."

We made a plan kung paano namin matatakasan ang napakahigpit na security ng bahay ni Mr.Bon.

Simpleng utusan lang din kami, pero hindi maitatanggi that we are good in this field.

11P.M
"Sakay."

Utos ko kay Kyle nang simula kong paandarin ang motor.

He smirked at nag-umpisang magloko

"Yes love, sasakay na ko."

Nandiri ako tsaka ko siya binatukan.

"Loko"

Sabay nalang kaming natawa.

It's weird kung paano pa namin nagagawang tumawa despite na papatay kami ng tao.

I parked the motor metro ang layo sa bahay ni Mr.Bon. No doubt na mayaman itong taong to. Most of the house was made of glasses. It was black and gold themed.

Inumpisahan ko nang i check ang baril ko.

Good thing iisa na lang ang nakabantay sa harap ng gate. May dala din itong baril.

Inutusan ko nang pumwesto si Kyle para matapos na.

Lumapit ako sa gwardya para magtanong kunwari.

"Ah excuse me, nandito ba si Mr. Bon? May pinautos siya sa amin."

Sasagot na sana siya pero agad na tinurok ni kyle ang pampatulog sa leeg nito.

"Sleep well." ani Kyle bago kami tuluyang umakyat sa gate para makapasok.

May dalawang nagbabantay dito sa harap.

As planned, dadaan kami sa gilid and Mr.Bon has actually a secret passage there. Diretso ito sa room ni Mr.Bon.

We were amazed dahil hindi mahahalatang may daan dito.

Mukhang simpleng damuhan lang but who knows its a secret passage.

Inangat namin ito at nag-ingat na huwag gumawa ng ingay.

Pag angat namin, tumamban ang maliit na hagdan kaya bumaba na kami.

It has a passage na halos 2meter wide.

As we go through, napadpad kami sa isang malawak na library.

If I was not mistaken, behind this door is his room.

Di na kami nag aksaya ng oras . Tumambad sa amin ang nakatalikod na si Mr.Bon habang may kausap.

"Haha Of course, that rape case was closed."

"I have the money, I won't let anyone take me behind bars."

"Of course no one can, but I'll make sure you'll go inside the hell." Sagot ko habang nakatutok sa likod nito ang baril ko.

Nalaglag ni Mr.Bon ang cellphone nya at nanginginig na humarap sa akin.

"Who are you?" Bakas ang takot sa mata nito.

"I'm your grim reaper, Mr. Bon"

"Please.. Don't kill me.."

"Just tell me anything you want. I'll give you anything. Just pl--..."

A loud bang covered the whole room.

----

"Inom tayo boss, malaki laki din tong kinita natin ngayon."

"Next time. I still have to pay bills and panggastos pa ni Jade."

Jade nga pala ang pangalan ng kapatid ko. He's only 10 years old.

"Hays ano ba yan. Inom na inom na ko."

I glared at him.

" Akala ko ba kailangan mo rin ng pera. Sa halip na pang inom mo, ibayad mo na lang sa hospital bills ni Tita Bren."

He's face started to become serious. And smiled bitterly.

We both decided to go back home.

"Oh san ka galing Jax"

Nagitla ako nang msrinig ko ang boses ni mama. Mukhang kagigising lang din niya.

"Ah nagpahangin lang po"

"Madaling araw pa lang ha. Ang aga aga mo  naman lumabas. Matulog ka muna. May trabaho ka pa di ba"

"Ah opo. Matulog na po ulit ako"

I lied. Sinabi kong ang trabaho ko eh construction worker.

I just let myself fall asleep. I was too tired.

Disclaimer: All the characters, names, events, place are all work of fiction. Any similarity to real life is purely coincidental.