"Gök ve toprak birleşti tanrılar ve tanrıçalar doğdu, zaman geçtikçe özellik iletisi köreldi köreldi ve köreldi geriye insan kaldı, gök ve toprak ona bağrını açtı yaşamını kolaylaştırdı.
İnsan yetişti, tecrübelendi, aklını kıvrak şekilde kullanmayı öğrendi öyle şeyler yaptıki gök ve toprak gurur duydu...
Ancak insanda körelmeyen tek özellik onu insan yaptı, Zeusun laneti. Zeusun Heraya ihanet ettiği gün gök geleceğe kehanet sundu yıllar geçti kehanet çıktı iyi insanlar Zeusa lanet etti, her lanet Zeusun ruhunu yaktı ve o son kozunu kullanıp toprağa düştü gök gürledi yer sallandı toprak öldü dünya yaşanılamayacak hale geldi insanlar kaçtı gök yas tuttu hala daha gök dünyaya kimseyi kabul etmez ve insan ırkı olarak bizler kendi yapısallaştırdığımız topraklarda yaşarız dünyadan uzakta."
Öğreticilerin yüz yıllardır anlattığı hikayeyi dinliyorduk yine. Zorunlu olarak saygı duyup inanmamız gereken gök ve toprağa, kimse sorgulamıyordu madem gök Zeusa kızgındı bizi neden kovdu, madem gök bizim yaratıcımız şimdi neden almıyor dünyaya. Ben Aleda güneş sisteminde kendi oluşturduğumuz yapay bir gezegende yaşıyorum burda ayrıştırıcılar yaşıyor her doğan insan bebek bu gezegene gönderiliyor ve 15 yaşına kadar büyütülüp yatkın olduğu evlere ayrıştırıcılar tarafından gönderiliyor. Henüz 14 yaşındayım ve zaman bükebildiğimi bilmiyordum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİMÜLASYON
Science FictionDünya da ayak bastığımız toprak, her günümüz, her yerimiz, her şeyimiz, normal olduğunu bildiğimiz, normali sınıflandırdığımız normal algısı, toplumca kabul edilmiş yazısız kurallar, kurallar için verilen çabalar. Farklı olmaya çalışmak, göz önü...
