Samen liggen we op het kleed, te kijken naar de donkere lucht. Ik zucht. Leon kijkt me vragend aan. 'Het gaat weer regenen denk ik', zeg ik. Hij knikt. 'Regen is mooi', fluisterd hij. 'Ja, maar het verpest wel het moment nu...'. Hij draait zich om naar mij. 'Niks kan dit moment verpesten', antwoord hij. 'Je hebt gelijk'. Na een hele tijd gekeken te hebben, en wat gedronken te hebben draait hij zich naar me om. 'Lieve, ik wil je wat vragen, mag dat?', vraagt hij. 'Vraag maar raak'.
Vote???
JE LEEST
Oh Boy... (Dutch)
Short StoryEn dan ziet ze hem staan. Hij is perfect, in een woord perfect. Hier staan we dan, in de stromende regen. De regen waar ik zo van houd. Zo rustgevend. Midden in het centrum staan we elkaar aan te staren. Loopt dit op iets goeds af? Of gaat het helem...