Aybike'den..
Yine berbat bir sabaha uyanıyoruz biliyorum uykudan kalkmak resmen ölüm gibi. Sabaha kadar tavanı izlemekten, bu okulda yaşadığım rezillikleri düşünmekten artık yorgun düştüm. Asiye, Ömer, Emel, Kadir abim e tabi ne kadar gıcık etse de Oğulcan sayesinde yalnız olmadığımı anlayıp üzülmemeye çalışıyorum. Asiye'ler ailesini yeni kaybettiği için üzgünler e tabi biz de ama artık tek başlarına yaşayıp hayatı tüm zorluklarıyla üstlenerek bir şekilde yaşamaya devam ediyorlar. Evimizin yan tarafındaki kümeste kalmaya başladılar bugünden itibaren. Orada ne kadar mutlu olunabilirse o kadar mutlular.. birbirlerine tutunarak iyi yerlere gelip kendi evlerine çıkacaklar ben inanıyorum. Ama şimdi sabah oldu ve artık yataktan çıkmalıyım maalesef yine hiç gitmek istemediğim o okula gideceğim. Okulda hoşlandığım birisi var evet normalde mutlu olmam gerekir ama benimki biraz karşılıksız, yani sanırım. İsmi Burak. Neyse çok düşündüm artık hazırlanmalıyım.
Oğulcan: Sisterım nerdesin sen ya ders başlamak üzere bizim yüzümüzden Asiye'yle Ömer de geç kalacak hadi. Hayır yani neye kime süsleniyorsun anlamadım ki
Aybike: Ay geldim Oğulcan amma uzattın zaten hiç hevesim yok gelmeye bi de sıkıştırıyorsun daha beni.
Şengül: Bağırıp durmayın sabah sabah hadi birkaç şey atıştırın hem belki bugün size bir sürprizim olur gidip gelin de
Aybike: Sürpriz derkeeenn anne ya bi ipucu hadiii
Şengül: Olmaz hem kesinleşsin bi bakalım hadi iyi dersler size kuzularım
Oğulcan: Sağol motherım hadi good bye
Aybike: Ay Oğulcan yarım yamalak bildiğin birkaç ingilizce kelime var onları da göstermek için elinden geleni yapıyorsun
Oğulcan: Kıskanma kızım kıskanma öğretirim sana da bir gün. Diyerek sırıtır. Aybike kafasına kitapla vurur. Napıyosun yaaa
Asiye: Hakettiinn Oğulcan
Oğulcan: Sen de mi be kuzi ya Ömer gel buraya benim tarafımda ol hemen
Ömer: Aman beni bulaştırmayın hiç kavgalarınıza almiyim
Sohbet ede ede gülerek hep birlikte yürümeye başlarlar. Her zaman önünden geçtikleri Ataman Kolejine Aybike ve Oğulcan özenerek bakar. Oğulcan Ömerlere bakarak konuşmaya başlar.
Oğulcan: Ya şu okuldaki kızlara bir bakar mısınız burda olsam net ünlü olurdum herkes peşimden koşardı diyerek sırıtır. Herkes gülerek oğulcana bakar.
Aybike: Ay bizde şans olsa bu okulda okurduk o zaman belki geleceğim hakkında daha umutlu olurdum
O sırada arkadan dalga geçercesine gülüşme sesleri gelir. Ve ardından konuşmaya başlarlar.
Berk: Geleceğin hakkında umutsuz kalmaya devam edebilirsin tatlım sizi şans da kurtarmaz beş kuruş paranız yok gelmiş okul önünde hayaller kuruyorsunuz nesiniz siz ya diyerek alaycı kahkahasını atmaya devam eder yanında duranlar da ona destek olurcasına gülerler.
Doruk: Berko napıyorsun ya muhatap olduğun adamlara bak hangi okulun üniforması bu burda böyle bi okul mu varmış yoksa köyde falan mı
Asiye: Terbiyesizler sizin gibiler anca dalga geçmeyi bilir
Aybike: Paranız olmuş da ne olmuş insan olmayı öğrenememişsiniz dalga geçtiğiniz şey bile seviyenizi belli ediyor aile parası ile hava atan zavallılar bizi burda küçük görüyor ne acı
