Cemre'nin doğum gününde sonra Özgür ve Buğra beni ve cemreyi eve bıraktı. Cemre eve girerken ona seslendim ;
- Cemre ben biraz sahilde dolaşacağım sen gir eve.
- Tamam canım sen gez istersen yanında gelebilirim.
- Yok canım sen gir eve öptüm 😘
Sahile diye çıktım ama nereye gideceğimi bilmiyordum. Öylece yürüyordum. Özgürü düşünüyordum. Dansımız büyüleyiciydi. Ben bunları düşünürken arabanın kornaya bastığını duymamıştım.En son hatırladığım şey arabanın üstüme gelişiydi...
CEMRE'NİN AĞZINDAN
Evde Masalın gelmesini bekliyordum. En sonunda dayanamadım aradım Masalı. Telefonu bir kadın açtı. Masalın kaza yaptığını söyledi. Telefon bir anda elimden düştü. Sese annem ile babam da uyandı. Olanları anlattım. Hemen Masalın götürüldüğü hastaneye gittik. Masalın durumu ağırmış. İç kanaması varmış. Ameliyathaneyi Masal için hazırlamışlardı. Daha sonra sedyede Masalı öylece yatarken gördüm. Ameliyathaneye götürüyorlardı. 2 saatin sonunda Masal ameliyattan çıktı. Pek başarılı bir ameliyat olmamış. Yoğun bakıma almışlar. Şu son 2 gün bizim için çok kritikmiş. Doktor bunları söyledikten sonra yanımızdan geçti gitti. Kapının orda Buğra ve Özgürü gördüm. Gittim Buğraya hemen sarıldım. Özgür bir anda bağırmaya başladı;
- Masal nasıl !!?
- ...
- Cemre cevap versene!!!
- Sakin ol özgür Masal ameliyattan yeni çıktı. Yoğun bakımda. 2 gün bizim için çok kritik.
Dışarı çıkmaya ihtiyacım vardı. Aşağı bahçeye indim. Öylece düşündüm. Masalı tek başına göndermemeliydim. Onun öylece orda hareketsizce yatması benim yüzümden. Tek suçlusu bendim. O iyileşmezse kendimi hiç affetmiycem...
