Fairytale Ending

Dangerous Bag Ahead

*****Issah's POV****

Good morning!

Weekends had passed.

Monday morning here you are again.

I got up early and prepared myself. I don't wanna be late again.

I am already dressed up.
I go downstairs to eat my breakfast.

Naabutan ko silang naghahanda ng food sa mesa.

"good morning po ma'am Issah" bati ng mga katulong ng makita ako

"morning!" I respond smiling

"Maupo ka na hija, magtitimpla lang ako ng juice sandali." wika ni manang Tanya

Tumango ako at naupo na. .

"Maupo na rin kayo at sabay sabay na tayong kumain." sabi ko sa mga katulong

"Ahhh. .ehh. . ma'am nakakahiya naman po. Mamaya nalang po kami."  wika ni Briana na pinakabata sa lahat ng katulong.

She's just 20 years old. Dahil sa hirap ng buhay kaya sya napilitang huminto sa pag aaral at magtrabaho. Nais daw nyang makatulong sa kanyang pamilya.

"Ano ba naman kayo. wag na kayong mahiya. Tayo tayo lang din naman dito." pamimilit ko

"Ma'am wag na po talaga. Nakakahiya ehh." wika naman ni Glaire.

Halos kasing edad lang sya ni Briana. .at pareho sila ng kapalaran.

"Manang Tanya tulungan nyo naman po akong kumbinsihin sila ohh! Pretty as me please!" I pouted

"Sige na, sabayan nyo na ang ating prinsesa at di ako titigilan nyan." wika ni manang na natatawa

Nag aatubili naman silang sumunod. Napangiti ako.

Sabay sabay kaming nag breakfast just like what I wanted to happen.

"Manang, alis na po ako. Kayo na pong bahala dito." pag papaalam ko

"Sige hija, mag iingat ka." tugon naman nito

"Ma'am Issah, salamat nga po pala." saad ng mga katulong

"Wala iyon. Gusto ko nga lagi tayong magkakasabay sa pagkain eh. Parang magkakapamilya na naman tayo dito kaya wag na kayong mahiya saken." I told them sincerely.

"Sige po ma'am, maraming salamat po talaga." masayang saad mga ito

*************

Maaga akong nakarating sa school. Kaunti pa lang ang school mates na nakikita ko.

I decided to go to my room and wait there for others till the bell rings.

As I am taking my way there, I decided to call my friends. I get my phone out of my bag then start dialling without paying attention  to where I am walking.

I didn't notice someone's dangerous school bag ahead.

*BLAAAG! BLAAGGG!!

I dropped my bag and my phone.

T______T 
+______+
>___>
<___<

Ooooooopppssz!
Walang tao. .meaning walang nakakita! hehehe

Swerte na rin sigurong maituturing.  .buti nalang talaga at maaga pa.

huhuhu! ang sakit ng tuhod at siko ko. T____T

MAY GAS!! May gasgas ang siko ko!

Ngayon ay may napatunayan ako!

Nadadapa din pala ang magagandang tulad ko!

OO! TAMA ANG BASA MO!!!
NADAPA AKO!!!!
NADAPA AKO!!!!
NADAPA AKO!!!!
NADAPA AKO!!!!
NADAPA AKO!!!!
NADAPA AKO!!!!

ANO MASAYA NA KAYO? UULITIN KO PA BA?

NADAPA AKO!!!!

Dali dali akong tumayo.
Alangan namang i feel ko pa ang pagkakadapa ko di ba?

I compose myself as if nothing happened. I pick my phone then look at the screen to check
.
.
.
.

my pretty face.

PRETTY pa din. ^____^v

I pick my own bag, then kick someone's bag many times na syang dahilan ng pagkakadapa ko.

Di pa ako nasiyahan. .dinampot ko ito at tinapon sa trash can.

Bahala na kung sino man ang may ari ng bag na ito. Pakalat kalat sa dadaanan ko.

Kung alam ko lang na mangyayari ito. .sana sineryoso ko ang bilin ni manang na mag iingat ako!

Lesson I learned:

PAG PUMASOK NG MAAGA. .
MADADAPA KA.