Hate=hate. Love=love

~7~

De volgend ochtend werd ik wakker van mijn wekker en deed gewoon mijn normale morningroutine. Ik kleedde me aan en maakte ontbijt.

Dit is trouwens mn outfit, gewoon basic maar ja. Ik ging aan tafel zitten met mijn ontbijt en checkte mijn mobiel. Even later kwam Ashley ook bij mij aan tafel zitten. "Gaat het een beetje, je ziet er moe uit." Vroeg Ashley bezorgd. "Mwah gaat wel, ik kon niet heel goed slapen door gister avond.." zei ik. "Hopelijk zie ik hem niet op school" zei ik met een beetje een bange stem. "Ik had al lang 4x z'n nek omgedraaid als het aan mij lag Juul serieus." Zei Ashley. Ik lachte. "Hier eet jij mijn ontbijt maar..ik heb niet heel veel honger." Aarzelde ik en ik gaf het eten aan Ashley. "Oké maar we moeten wel over een kwartiertje door" zei Ashley. "Uh ja isgoed, ik ga mijn boeken alvast bij elkaar zoeken" zei ik terwijl ik mijn mobiel afsloot. Ik zocht al mijn boeken en na 5 minuten stond ik al vroeg klaar om naar school te gaan. "Weetje juul, je moet niet bang voor hem zijn, het is natuurlijk niet niks wat je hebt meegemaakt maar je moet echt niet bang voor hem zijn." Zei Ashley terwijl ze haar hand op mn schouder legde. "Ik zal het proberen" zei ik terwijl ik de deur uitliep. Ashley deed de deur dicht en op slot en we gingen naar onze lokalen. Helaas zat ik niet bij Ashley, Noah of Casey maar ja. Nederlands is nog niet heel erg. Ik liep naar binnen en ik ging zitten aan een tafel. En ja hoor daar was ie weer. Hij keek me aan maar ik negeerde het. Hij liep langs mijn tafel en ging schuin achter mij zitten. Ik wachtte tot mijn les begon zodat ik mee kon doen en dat ik hier zo snel mogelijk weg kon. Na 1,5 uur met hem opgescheept te zitten in een klaslokaal was de les voorbij en dat betekend dus PAUZE. Thank god. Ik liep zo snel als ik kon het lokaal uit. Tot dat ik oppeens aan mijn hand werd getrokken. Ik durfde niet achterom te kijken maar ik deed het toch. Ik keek geschrokken naar Luca die mijn hand zo strak vast hield dat het gewoon pijn begon te doen. "Alsjeblieft laat me los je doet me pijn luca!" Zeg ik. Ik probeer mijn hand los te wurmen maar dat lukt niet omdat het gewoon pijn deed. Luca staarde me maar aan met een koude blik en ik kreeg er rillingen van. "Wat wil je van me?" Zei ik half trillend. "Je bent bang voor me is het niet?" Zei de zware stem van Luca. "Laat me gw los creep!" Zei ik geschrokken en niet wetend wat ik moet doen. Ik trok mezelf los hoe zeer het ook deed en ik rende naar de kantine. Ik wou geen Cappuccino bestellen, het enige wat ik wou was mijn vrienden zoeken. Ik zag Casey en Noah helemaal achterin de kantine zitten en ik liep er snel op af. "Juul wat is er je lijkt bang" zei Casey. "Het was gewoon weer die Luca..hij hield mijn hand kapot lang vast en hij staarde me maar aan en ik wist niet wat ik moest doen en.." zei ik helemaal in paniek. "Juul rustig" zei Noah. Ik ging zitten. "Waar is ash?" Vroeg ik. "Ze is even naar de wc ze komt er zo aan." Zei Casey. Ik wachtte tot Ashley er ook aan kwam. Ik zag Ashley na een tijdje de kantine inlopen. Ik zwaaide naar haar in de hoop dat ze me zag. Ashley kwam weer bij ons zitten en gaf me een knuffel. "Hij heeft haar weer lastig gevallen.." zei Noah. Ashley keek me aan. "Echt?! Wat deed hij?!" Zei Ashley. Ik legde alles uit terwijl ik een oreo steelde van Ashley. "Omg.." zei Ashley met grote ogen. "Die gast wil iets van je, dat is te merken maar wat weet ik ook niet." Zeiden Noah en Casey. Ik maakte mezelf klein en staarde maar voor me uit. Ashley legde haar hoofd op me schouder en knuffelde me nog een keer. Ik zag Luca even later de kantine in lopen met een paar van zijn vrienden. "Shit daar is hij!!" Zei ik in paniek. "Shhh het is al goed" stelde Ashley me gerust. Mijn hart ging steeds sneller kloppen met elke stap dat ie dichterbij kwam. Hij stond bij mijn tafel met zijn vrienden en gaf me een briefje en toen liep hij weer weg. Ik opende het briefje:

"Kom na school naar 2e verdieping, kamer 264. I wait for you :)

Ik staarde een tijdje naar het briefje terwijl Ashley het ook las. "Jemig hij is echt een creep man!" Zei Ashley. "J-ja.." zei ik stotterend. 10 minuten later ging de bel. Ik deed het briefje in mijn tas en ging naar mijn volgende lessen. Inmiddels was de schooldag voorbij. En ik ging zoals Luca gevraagd had met tegenzin naar de afgesproken plek. Ik klopte zuchtend aan op de deur. En hij stond daar maar gewoon met een strakke broek aan en een hemd. Ik keek hem aan. "Nou zeg wat je wilt zeggen of ik ga weg." Zei ik. "Nou nou rustig.." zei hij met zijn zware stem. "Kom binnen." Vroeg hij. Ik aarzelde en ik keek hem aan. "Oké.." zei ik zacht en ik liep onder zijn arm naar binnen. "Oké maar waar wilde je over praten?" Vroeg ik serieus terwijl ik hem aankeek. "Ik uhh wou sorry zeggen over wat ik gister avond deed bij je." Zei hij. "Eigenlijk wil ik gewoon sorry zeggen van alles wat ik heb gedaan en ik wou gewoon zeggen dat je niet bang voor me hoeft te zijn." Zei hij terwijl hij me strak aan keek. Ik dacht even na en ik staarde naar de grond. Ik keek even goed naar hem. "Excuses aanvaard" zei ik. Hij kwam voor me staan en deed mijn haar achter mijn oor terwijl hij naar me staarde. "Oh uh sorry." Zei hij. "H-het is okee.." zei ik. "Je mag gaan als je wilt, maar hier mn nummer." Zei Luca. Hij gaf me een briefje met zijn nummer er op. Ik bedankte hem en liep terug naar mijn eigen kamer. Ik deed de deur open en ik zag Ashley al gelijk op haar telefoon zitten. Ze keek op en gaf me een knuffel. "En hoe ging het?" Vroeg ze. "Opzich wel oké..hij heeft sorry gezegd voor alles en hij heeft me zijn nummer gegeven." Zei ik terwijl ik op bed plofte. "Dat heb ik nou niet echt van hem verwacht dat hij zo maar zijn excuses aanbiedt maar ja." Zei Ashley en ze plofte naast mij op bed. "Meid kom wij gaan samen een the vampire diaries marathon houden!" Zei Ashley. "Klinkt goed." Zei ik terwijl ik het nummer van Luca toevoegde in mijn telefoon. "Oké Nice!" Zei Ashley en ze pakte haar laptop. Ik deed de deur dicht en de ledlights aan en ik en Ashley gingen the vampire diaries kijken voor de rest van de dag. :)