Anılar peşimi bırakmıyor.
Hatırlıyor musun? Odamın duvarını beraber boyamıştık.
Aslında boyayamamıştık.
İkimizde fazla beceriksizdik.
Ben gerçekten sinirlenmeye başlamıştım.
Sense yüzüme dokunmandan etkilendiğimi bildiğin için bunu bana karşı kullanmıştın. Birbirimize tatlı oyunlar ve şakalar yapıyorduk.
Sarmaş dolaştık ve en önemlisi de huzurluyduk.
Tüm beceriksizliğimize rağmen günümüz güzel geçiyordu.
Ta ki telefonundan bildirim sesi gelene kadar.
Kendin bakıp tekrar cebine koyduğunda sana kimden geldiğini sordum.
Sadece geçiştirdin.
Zorla telefonu elinden alabildiğimde beni engelleyemeden bakabilmeyi başarmıştım.
Konuşmanı istemediğim o kızdan gelmişti.
Beni dinlemediğini anlamıştım.
Önemsemediğini düşünmüştüm.
Akabinde kavga etmiştik.
Bütün boyaları gelişi güzel duvara fırlatırken beni engelleyemedin.
Engellemedin.
Tıpkı beni dinlemediğin gibi.
Sadece dediğimi yapamaz mıydın?
Dediklerimi yapmış olsaydın şuan hâlâ beraber olabilirdik.
Hâlâ biz olmaya devam edebilirdik.
Okuyan herkese teşekkürler,
oy vermeyi unutmayın. 🌟
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I Killed This Love ~ Hoperosé
FanfictionBana kızmadın değil mi umudum? Ben sadece bu aşkı öldürdüm, o beni öldürmeden önce. -~Hoperosé 🥀 -~rosmin ☘ {🌷🥀☘}