Çukur un hakimiyeti

Düştük çukur a

Sena uyanıp yanında Yamaç ı göremeyince telaşlanmıştı önce terk edildiğini düşünüp yıkıldı ama yapmazdı Yamaç farklıydı hemen telefonu alıp Yamaç ın görüştüğü tek kardeşini aradı
Azra:alo
Sena :alo AA Azra
Azra :senin sesine ne oldu ağlıyor musun sen
Sena :Y Yamaç yok Azra
Azra :nasıl yok ya bir yere gitmiştir gelir
Sena :telefonu burda görevli 6 saat önce çıktı dedi
Azra :bir dk ya bu normal değil
Azra telefonda konuşurken birden mesaj geldi
Azra:ben bir sorayım arkadaşlarına bak telaşlanma tamam mı ben seni arayıcam birazdan
Sena :tamam
Azra telefon u kapattıktan sonra gelen mesaja baktım
Mesaj
Kahraman abini kaybettik babam hastaneye kaldırıldı çukur a gel
Gönderen
Selim Koçovalı
Nasıl ya demek abim bu yüzden gitmişti kahraman abim ölmüştü ne bekliyorduk ki bilinen son hepsi babam yüzünden kendi gibi evlatlarınıda çukur a sürüklemişti üzülmüşmüydüm bilmiyorum benim onlarla sadece kan bağım var Yamaç abim hariç çok zaman geçirmemiştim Kahraman abimle ama gidecektim cenazeye sadece abime olan son görevimi yerine getirmek için babam a ne olduğu umrumda bile değildi o annem bana hamileyken annemi vurmuştu ne için çukur için bir mahalle için evladını sevdiği kadını öldürmeye çalışan adama da acınmazdı zaten senayı aradım olanları anlattım sakinliğime şaşırmıştı şoka girdiğimi fln düşünüyordu muhtemelen
Arabama bindim ve asla ayak basmak istemediğim o yere geldim Koçova mahallesi namı değer Çukur beni görenler birden koşmaya başladı çatıların üzeri insan doluydu hepsi koşuyordu tabiki yaşam yerlerine bir yabancı girmişti beni tanımıyorlardı baba dedikleri çukur un sahibinin kızı olduğumu bilmiyorlardı
Evin önüne geldim çok kalabalıktı silahlı insanlar çukur bunca yıl hiç değişmemişti hala silahlar patlıyor herkes can alıyordu arabadan indiğim an gene garip bakışlarla karşılaştım en son çukur a geldiğimde çocuktum gözlerim yamaç abimi ararken yanıma doğru geldiğini gördüm yanıma geldiği an bana sıkıca sarıldı insanların yüzüne baktığımda bazıları anlamıştı kim olduğumu sonra selim abimde geldi  

Selim: hoşgeldin kardeşim

Azra:hoşbuldum diyemiyoru malesef  başımız sağolsun

Selim abimlede sarıldıktan sonra bir ses geldi bu o kadındı çukur un sultan anası 

Sultan:KURAN okunacak gel sende saadet başörtü ver 

gene yaptı yapacağını tabiki gözünde bir damla yaş yok ben bu kadının kalbinin olduğundan bile şüpheliyim şuan onun dırdırını çekemzdim içeri geçtim başörtümü taktım nedret yengem oradaydı yanında da çocukları ama ağlamıyorlardı sebebini tahmin etmek hiç zor değil klasik sultan saçmalığı acımızı ele göstermeyiz içimize atarız gibisinden bir saçmalğı beyinlerine kazımıştır kuran okundu insanlar evine gitti gitmek için kapıya yöneldiğimde sultan koçovalını sesini duydum

Sultan:babanı ziyarete gittin mi 

Azra:HAYIR 

sesm kendimden emin ve gür çıkmıştı 

Sultan:şimdiye kadar evlat olmadın bari şimdi evlatlık yap git babanı ziyaret et 

Azra:etmezsem

benden nefret ediyordu

Sultan:seni bundan böyle idris koçovalının evladı saymam

ah bu saymış haliydi demekki

Azra:siz çukur için hiçbirşey yapmadan bu kadar insanın anasıysanız ben de evlatlık görevi yapmadan bir kişiye evlat olurum merak etmeyin 

Sultan:yıllar seni daha çok annene benzetmiş ama ben senin yerinde olsam yapmazdım annen de çukur a ve koçovalılara yenildi sen de yenilirsin

Azra:annemin bir zaafı vardı babam benim bir zaafım yok ve asla da olmayacak ben kolay yenilmem  savaş fln bunlar sizlik şeyler ben silahı belime takıp maganda gibi oraya buraya sıkmam 

son sözümü söyleyip evden çıkacaktım ki abim senayla birlikte kapıda duruyordu 

Yamaç:eve gir azra sende burada kalacaksın

Azra.:a

Yamaç :Azra itiraz yok gir eve dışarı çok tehlikeli 

ben durumun ciddiyetinin farkına varmıştım ama abim hala gitmek isteyen senayı odasına götürüp kiltledi sultanın bakışları için az daha gülüyordum madem zorunda kaldım bende Azra koçovalyla tanıştırayım şunları 

Azra : ee madem düştük çukura bir oda verinde biraz dinleneyim 

Sultan : saadet akın ın odasını hazırla

bunu söylerken sert bakışlarını bir an olsun benden çekmemişti odaya gittim biraz dinlendim ama sıkılmıştım odadan çıkıp evi dolaşmaya başladım bir oda vardı diğer odalarda kimlerin kaldığını az çok biliyordum ama bu odaya çocukluğumdan beri hiç girmemiştim babam evden çıktığı an kilitlenirdi kapısı elimi kulpuna götürdüm kapının bu sefer kilitli değildi az önce sultan karısı çıktı buradan unutmuş kilitlemeyi kapıyı açıp içeri girdim çocuk odasıydı kız çocuğu odası çok güzeldi ama kimin odası acaba yatağın üzerinde bir albüm vardı aldım fotoğraflara baktım bu bendim benim bebekliğim çocukluğum hatta sonlara doğru ergenlik ve şu anki fotoğraflarımda vardı dolabı açtım içinde çocukluk kıyafetlerim vardı o zaman dank etti bu oda benimdi ama ben neden hiç bilmiyordum bunu

Selim:babam hazırlatmıştı annen seni almadan önce biliyorum annem seni hiç sokmadı bu odaya babamın seni sevdiğini bilmeni istemezdi babam senin bu odada kaldığını sanıyordu sen gittiğinden beri her gece gelip resimlerine bakar 

Azra:bu resimler

Selim: seni yıllardır izlettiriyor sen sanıyorsun ki babam seni unuttu 

Azra: b ben beni sevmediğini snardım

Selim:bak iki kardeş olarak yıllar sonra ortak nokta bulduk ama birimzin düşüncesi gerçek düşün sevilen çocuk hangimiz 

selim abim pimi çekili bombayı elime bırakıp gitmişti odadan hemen odadan çıktım yüzümde buruk bir tebessüm vardı

ama karşımda duran kişyi görünceo