2.Bölüm

6 3 27
                                    

                                        
Tekrardan ben geldim 1.bölümü yayınlamanın üstünden 1, 1.5 yıl falan geçti ama tekrar yazmaya başladım aklımda bir sürü fikir kargaşası var hepsini yazmak istiyorum ama bir yandanda üşeniyorum eğer hikaye tutarsa devam ederim zaten. Neyse 2. Bölüm başlasın.

    Dışarı çıkarken Taehyung'un "çık dışarı!" diye emir vererek konuşması aklıma geldikçe deliriyodum. Sonra Yoongi'nin aklıma doğal davran, kendin ol dediği konuşması aklıma geldi ama ben şu an kendim değildim sırf işi alabilmek için sesimi çıkarmamıştım. Bu yüzden dışarı çıkıp eve gitmekten vazgeçip sinirle Taehyung'un odasına doğru ilerledim. Bi yandan Jungkooka da sinirliydim ama Taehyung, Jungkook söyledi derken yalan söylüyorda olabilirdi.Odaya, kapıyı bile çalmadan girmiştim.Benim hayatımı bilmesi imkansızdı çünkü çok normal bir hayat yaşamamıştım aynı şekilde Jungkook da çok normal bir hayat yaşamamıştı ama artık bizim için normal geliyordu.

Ae Sook: Kim-Taehyung musun? Nesin?! Hayatımı bildiğini söyledin hakkımda ya hiç birşey bilmiyorsun ya da herşeyi biliyorsun eğer herşeyi biliyorsan benim hakkımda bildiğin herşeyi anlat. Jungkook'un sana anlatmış olması imkansız yapmaz Jungkook öyle birşey sen yalan söylüyorsun!

Taehyung:Öncelikle sakin ol.Evet,Jungkook anlatmadı ama sana bunları nereden bildiğimi söyleyemem.

Ae Sook:Zaten henüz hakkımda ne bildiğini bile söylemedin ne zaman söylemeyi düşünüyosun!

Artık çok olmuştu bir çık dışarı diye emir veriyor bir sakin ol diye iyiliğimi düşünüyormuş gibi yapıyor.

Taehyung:Söylemeyi düşünmüyorum, gerekte yok zaten yeterince canın sıkıldı.

Ae Sook:Eğer hala anlatmassan daha çok canım sıkılacak.

Taehyung:(iç ses) Gerçekten çok inat ama ben onun bu halini daha çok seviyorum.

Ae Sook:Hadi söyle artık.8 yaşında annemin babamın beni çöp gibi bırakıp gittiğini, psikolojik sorunlarım olduğunu,defalarca kez intahara kalkıştığımı,koruyucu aileler defalarca çocukları olmamı istediğinde evden kaçtığımı ve son olarak 2 yıl deli hastanesinde yani tımarhanede kaldığımı. Başka birşey var mı?
Sen herşeyi biliyorsunya eksiğim varsa söyle bende öğreneyim.

Bu sözleri söylerken Ae Sook'un yanaklarından göz yaşları dökülüyordu. Üzüldüğü için değil sinirinden ağlıyordu bu tarz sinir krizlerini sürekli yaşıyordu.
Sinir krizinden dolayı gözleri kararmıştı yere düşücek gibi olduğunda Taehyung hemen Ae Sook'u tuttu ve arkadaşı Namjoon'u aradı acil gelmesini söyledi gelirkende Hoseok'u ve Seokjin'i yanında getirmesini söyledi. Hemen gelmişlerdi çünkü onlarda şirkette çalışıyordu.

Namjoon:Kullandığın bir ilaç falan var mı çantanda?

Ae Sook:Var,ama buraya gelirken getirmedim böyle bu duruma geleceğimi düşünmemiştim.

Hoseok:İlaçlarını getirebilecek birisi var mı peki.

Ae Sook:Siz niye sürekli soru soruyosunuz ben eve gidip ilaçlarımı alırım yarında işe gelmeyeceğim çünkü kovulduğumu biliyorum. Kriz geçirince gözüm hiçbirşeyi görmüyor. Kaba davrandığım için özür dilerim ama elimde olan bir şey değil. Görüşmemek üzere.

Ae Sook bir anda başka bir insana döndü krizin etkisinden çıkmıştı. Namjoon, Hoseok ve Taehyung şaşkın şaşkın bakıyordu.

Taehyung:Özür dilemene gerek yok aynı zamanda kovulmadın eğer yarın iyi olursan sabah 8'de burada ol.

Namjoon ve Hoseok şimdi daha çok şaşkındı çünkü Taehyung kendine bağıran birini asla affedebilecek bir insan değildi bu imkansızdı ama olmuştu. Namjoon acaba bu kız o bahsettiği kız mı diye düşündü ve o olduğuna emindi çünkü başka kimseye bu kadar iyi davranması imkansız.

Namjoon:Hoseok sen gelsene bir benimle.

Hoseok:Geliyorum.

Kapının önüne çıkıp kapıyıda kapatırlar.

Hoseok:Efendim.

Namjoon:Biliyorum çok şaşkınsın herşeyi anlayana kadar bende şaşkındım.

Hoseok:Neyi anladın ki?

Namjoon:Bu Taehyung'un bahsettiği o kız.

Hoseok:Aaaa! Doğru bu gün iş görüşmesine gelecek falan diyordu.

Taehyung ve Ae Sook dışarı çıktı Taehyung sanki Ae Sook'un peşinden koşuyor gibiydi. Namjoon ve Hoseok yine şaşkındı ne zaman bu kadar sevmişti ve bağlanmıştı bu kıza diye düşünüyorlardı.

Taehyung:Ae Sook izin ver ben bırakayım evine.

Ae Sook: Yok ben kendim giderim. Bu arada yarında işe gelmeyeceğim yerime başkasını bulmalısın.

Taehyung:Kovulmadığını söylemiştim yarın dinlenmek için gelmeyebilirsin ama sonrasında işine devam edersin olmaz mı?

Ae Sook:Olmaz.Siz neden bu kadar uğraşıyorsunuz çalışmam için.

Taehyung:Eğer farkettiysen daha yeni bütün hayatını baştan sona anlattın ben bunların hepsini bilmiyordum ama şuan herşeyi öğrendim ve kafanı dağıtmak için kesinlikle bir işe ihtiyacın var.

Ae Sook:İyide bundan sanane ya!

Taehyung:Tamam işi başlamadan bıraktın evede bıraktırmıyorsun akşam evdekilere ne diyeceksin.

Ae Sook:Ya sen kimsin ya sanene benim hayatımdan.

Taehyung:Peki.Akşam görüşürüz

Ae Sook:Akşam? Ne diyorsun sen ya.

Taehyung:Özür yemeği yiyelim işte.

Ae Sook:Özür diledimya birde özür için seninle yemek mi yiyeceğim? Beni affetmen için. Asla gelmem.

Taehyung:Ben senin özürünü kabul ettim zaten sıra bende seni bu krize sürükleyen ben oldum ve bir özür buna yetmeyecek gibi o yüzden bir özür yemeğini hakediyorsun.

Ae Sook:Sen nasıl tuhaf bir insansın ya bir çok iyisin bir çok kötüsün. Neyse eğer akşam iyi olursam gelirim,haberleşiriz.

Taehyung:Haberleşiriz ama önce bunun için telefon numaran gerekiyor.

Ae Sook: Sen söyle numaranı ben iyi olursam sana mesaj atarım.

Taehyung:Tamam. Söylüyorum.

Taehyung numarasını verdi ve Ae Sook oradan ayrıldı bir taksiye bindi ve eve gitti. Eve gelince sadece hapını içip yattı.

Eveeeet. Bir sonraki bölüme inanılmaz şeyler olucak.
Aklımda çok düşünce var ve yazmayınca rahatlayamayacağım gibi o yüzden direk 3. Bölümü yazmaya başlıyorum. Öpütümmm.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 20, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Good BossHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin