O konuşmadan sonra bir karar verdim... Ona açılacaktım. Ama hemen değil aramızda ki buzları eritmek lazım önce dimi? Ben de öyle yaptım. Neler olduğunu merak ediyorsunuz değil mi? Anlatıyorum...
*Flash back*
O gece sabaha kadar konuştuk. Meğer paylaşacak öyle çok konular, o kadar ortak noktamız varmış ki. Ruh ikizleri tabirine birebir uyuşuyorduk resmen. Öyle yoğun hisler sarmıştı ki beni onunla konuşurken tüm dünyam durmuştu adeta... Fırtınalı, rekabetli bir hayatın ortasında birleştik. İyi birer dosttuk, her şeyi paylaşır olmuştuk. Bu yakınlaşmamızın kısa bir sürede olmasına rağmen zamanım öyle tatlı, öyle güzel geçiyordu ki ben içimdeki kıpırdanmalarımı durduramıyordum.
Kendime daha fazla hakim olamamıştım işte. Duygularıma hakim olamamıştım. O benim aşkım, bense onun donstuydum artık. Ona aşık olduğumdan habersizdi. İçimdeki volkan öyle taşımıştı ki patlamak için sabırsızlanıyordu.
Sonunda o gün gelip çatmıştı. Bütün duygularımı bütün hislerimi açıklamıştım ben ona. O ise bana sadece şaşkın bir ifadeyle bunların yalan ve şakadan ibaret olması için yalvarmıştı... Ben de ona bunların ne şaka ne de yalan olduğunu üstüne basa basa vurgulamıştım. İçim rahatlamıştı. Çünkü "seni seviyorum" demek kolay bir iş değildi. Yürek isterdi.
Ben bu işi becerememiştim ama sonucuna da katlanmak elimde değildi. Çünkü asıl olan benim için o gündü ve ben o gün ona söylemem gereken şeyleri yarına bırakmamıştım. Yarın böyle bir fırsatın elime geçemeyeceğini düşünerek her şeyi açıklamıştım. Dünya fani her an her şey olabilir bizim dünyamızda. Şimdi çok rahat ama bir o kadar da huzursuzum. Çünkü bunları ona anlatınca suçlu ben oldum. Şimdi o eski günleri arıyorum, hiç sebepsiz, ani ayrılışın şokunu üzerimden atamamamın sonucundandır. Ve zaman eskiden öyle güzel, öyle tatlı geçerken şimdilerde, bin bir azap bin bir acıyla geçiyor.
O günün üstünden çok geçti. Şimdi ben senden benim olmanı değil bana hak vermeni istiyorum. Bana duyduğun nefreti duygularımın üstünden çekmen için yalvarıyorum. Bana ne kadar kızdan ne kadar nefret etsen de ben seni hâlâ seviyorum. Duydum değil mi?
*Flash back finiş sjcnjs*
Böyle işte. Anlayacağınız reddedildim 🙂 Biliyorum rakip gibiyiz bakın rakibiz demiyorum, gibiyiz. Herkes öyle düşünüyor. Ama ben öyle düşünmüyorum. Neden rakip olalım ki? Neden bu düzeni bozmuyoruz? Ama butter bunu hiç düşünmedi. Ya da düşünmek istemedi... Ona zaman vermek istedim. Düşünmeye ihtiyacı var. Yalnız kalmaya... Belki bir şeylerin farkına varır ha ne dersiniz?
Amıkına kodumun butter'ı
HEEELLLOOO AANNYONGHAASEEEYYOOOO (ben bir koreliyim)
Bayadır yeni bölüm atmıyordun biliyorum farkındayım jwnjxsj ama aklıma bir şey gelmiyordu hü bu süre zarfında tabiiii kiii düşündüm ve olayları dedim biraz ciddiye bindireyim ehehehehe bu da fazla mı oldu ne amaaan neeyse okuyun geçin anacım bu arada başka bir kitapta okuduğum şeyleri de kattım yani tamamen benim yazdığım şeyler değil tam uyuyordu ben de katayım dedim umarım sorun olmaz wixnienxiejzja
Final yapmayı da düşünüyorum ayrıca yani bir bakmışsınız paat final yazısını yüzünüze vurmuşum haberiniz olsun sjxbduxbeixj
Sizin düşüncelerinizi de merak ediyorum bu arada yazarsanız sevinirim bir de işin gidişatı hakkında bir fikriniz veya öneriniz varsa yazmayanın canı cehenneme öhöm bu kadardı gidiyorum çingular saranghajaaaa
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
