Babysitting The Badboy

CHAPTER 3

Winter's pov

'walang kang kwentang anak'

'sana pinalaglag na lang kita'

'manang mana ka sa tatay mo'

'Sana hindi kita naging anak'

'pasalamat ka at ibinigay ko pa sayo ang apelyedo ng walang hiya mong ama'

Napabalikwas akong bangon ng mapaginipan ko nanam ang pagmamaltrato ni mama sa akin

"Kalma winter...wala kana sa puder nya.hindi ka na nya masasaktan"pagkakalma ko sa sarili ko at pinunasan ang luha ko

Nagka phobia na ata ako kay mama...hindi naman kase sya ganon ng pinanganak nya ako mahal na mahal nya ako at inalagaan pero ng maglimang taon na ako ay umalis c mama papuntang pilipinas...bumalik sya ng state pagkalipas ng limang taon ay nagbago ang lahat

Tandang tanda ko pa kung paano nya ako pagbuhan ng kamay at sinigawan...yun din ang araw na pinalitan nya ang apelyido ko na bautista na ngayon ay De Leon

Flashback when winter is 5 yrs.old

'yaya hindi pa ba bumabalik c mama...s-sabi nya kase sandali lang daw sya' sabi ng sampung taong bata na c winter

'n-nako iha.wala pa kasing sinasabi ang mama mo--'napatigil ang yaya ni winter ng may tumatakbong maid sa kanila

'Dumating na ang mama mo' agad namang napangiti c winter at nagmadali para salubungin ang kanyang ina na hindi nagparamdam ng limang taon

'MAMA--' agad nawala ang ngiti sa labi ni winter ng salubungin sya ng kanyang ina ng malakas na sampal.pati ang mga maid at yaya ni winter ay nagulat sa ginawa ng ina ni winter

'm-mama' puno ng sakit na bigkas ni winter

'WAG MO AKONG TAWAGING MAMA...NAPAKAWALANG HIYA.TALAGANG KAMUKHA MO PA ANG NAKAKADIRI MONG AMA...SIMULA NGAYON HINDI NA BAUTISTA ANG APELYEDO MO'

END

napangiti ako ng mapait ng maaalala nanaman ang sinabi nya pero ok lang dahil dala dala ko pa rin ang bautista

Napabuntong hinibga na lang ako at tumingin sa orasan

Sunday 8:40 am

Bumangon ako at dumiretso sa banyo...kailangan kong maghanap ng trabaho

Pagkatapos kong maligo ay pumunta na akong kusina para magluto

Sana naman makahanal ako ng tabaho

9:27 am ng umalis ako sa condo

*ting

'How smart are you my dear...I expected that you'll live in the street but I was wrong.'

Agad akong napalinga sa paligid pero walang naman akong maramdamang kakaiba

Napatingin ulit ako sa text ng mama ko bago iyon i block

Heh bahala sya..kahit magpala sya ng marami nyang tauhan para manmanan ako...pwes matalino ata tong anak nyo mama...hahanapin ko parin ang sinasabi mong walang hiya kong ama

_

"wala na po bang bakante...baka naman"pagpapakiusap ko sa mananger ng isang coffee shop

"Im sorry kahit gusto kitang kunin pero may nauna na kase...sorry talaga"bagsak ang balikat ko palabas ng coffee shop

"Sayang malaki pa sana ang sweldo don eh"lahos isang oras na akong naghahanap pero sa kasamaang palad ay naunahan ako

Eh ano magagawa ko ehh hindi ko nga alam kung anong pangalan ng lugar na natoh basta ang alam ko ay manila lang hahaha