BÖLÜM 1

284 13 2
                                    

Multiş Mert ve Buse zldjsşdş

Uyandığımda annemin kızmış olduğunu görmek rahatsız etti. Sebebini bilmiyordum ama o halinden dolayı bilmekte istemiyordum.

"Buse! Sana yarım saattir bağırıyorum. İlla misafirlere rezil mi edeceksin?"

Ah, yine şu misafirler. Ben olmasam ne olurdu ki?

"Sabahın köründe misafir neden geliyor anne? Söyle şunlara geleceklerse akşam gelsinler."

"Saat 2 oldu Buse. Şu uyku düzenini ne yapacağız? Yoksa geç saatlere kadar mı kalıyorsun?"

Bahane bulmaya çalıştım ama bu konuda hiç iyi değildim. Hoş bir çocuk mesaj atsa neden uyursun ki?

"O telefonunu yatmadan önce alacağım." dedi ve gitti.

Bu kötü bir histi. Hangi çocuk ister telefonunun alınmasını? Özellikle de telefonla yaşıyorsak.

Annem tekrar beni azarlamadan üstlerimi seçmeye başladım. Siyah tişörtümü ve siyah taytımı giydikten sonra eyeliner çekerek parfüm sıktım.

Aşağı yavaşca inmeye başladım. Oturma odasında sadece 2-3 kişi görünüyordu, rahatladım. Çünkü kalabalık olduğunda bunalım geçiriyordum.

"Buse, gelsene kızım?" diyen kadına hafifçe sövdükten sonra yanlarına gittim.

"Hoşgeldiniz." Gülümsedim.

"Hoşbulduk kızım. Sen değiştin mi ne?"

Başlıyoruz.

"Hayır." Kadın kahkaha attı.

Bunda gülünecek bir şey mi vardı?

Derken balkon hafifçe aralandı ve içeriye bir çocuk, oha.

"Mert, yarım saattir balkonda ne yapıyorsun çocuğum? Gel de Buse'yle tanış." dedi kadın.

Allah'ım, sana geliyorum. Bu insan olamazdı.

"Odanıza çıksanıza Buse." diyen anneme sert bir bakış attım. Sonrada çıkmaya başladık.

Yatağıma oturduktan sonra telefonla oynamaya başladı.

"Naber?" dedim azıcık çekinerek.

"İyi." Ben?

Parfümümün kokusunun yerini sigara kokusu almıştı.

"Hey, ne yapıyorsun?" diyerek sigarasını aldım ve elimin yanmaya başladığını hissettim. Sigarayı fırlattım ve halı da yanmaya başladı.

"Mert, yardım et! Yanacağız!" diye bağırırken sigarayı söndürmeye çalıştım.

"Sen ciddi misin?" Boş gözlerle baktı. "Aptal."

Halıya su döktüm ve annemin beni öldüreceğini hissettim.

Derin bir nefes aldıktan sonra yanına oturdum.

"Buse, anormal olduğunu biliyorsun değil mi? Bence bir psikoloğa gitmelisin." diyerek odamdan çıktı.

Sinirlenmiştim ve tipi yüzünden nefret bile edemiyordum.

Ama şunu söylemeliyim ki, hep dese hiç fena olmazdı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 02, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ANORMALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin