The Handsome Guy (Dutch)

Hoofdstuk 8

POV Jason

Ik word wakker en denk gekijk aan Jayda. Wacht wat? Hoezo denk ik opeens aan Jayda. Ik vind haar toch niet leuk ofzo...

Ik sta maar op en douche me. Na het douchen kleed ik me aan en doe mijn haren goed. Ik loop naar beneden, ga ontbijten, doe mijn schoenen en jas aan en ga weg. Onderweg op mijn fiets denk ik weer aan Jayda. Shit! Ze zou nog zeggen hoe het gister is gegaan! Okee, ik ga haar dus zo gelijk opzoeken...

POV Jayda

Ik word wakker. Ik ben gister gelijk in slaap gevallen toen ik naar boven ging, dus genoeg slaap heb ik wel gehad. Ik was mijn haren even, doe mijn kleren aan en ga naar beneden om te ontbijten. Als ik klaar ben met ontbijten doe ik mijn make-up op en poets mijn tanden. Ik loop naar beneden en zeg tegen Sophia dat ik wegga, maar ze reageert niet. Ik merk dat ze nog in haar pyama zit dus die komt vast wel te laat. Nick is al weg met mijn vader, en mijn moeder zit met een verdrietig gezicht op de bank. Ik loop naar haar toe en geef haar een kus op haar voorhoofd. 'Gaat het?' Vraag ik bezorgd. 'Nee, maar maak je maar geen zorgen, ik praat er vanmiddag wel met jou en Sophia erover. Ik wil Nick nog niet ermee belasten...' antwoordt mijn moeder.

***

Ik ben eindelijk op school na een tijdje fietsen. Ik zet mijn fiets in de fietsenstalling. Opeens voel ik iemand mijn arm vastpakken. Ik weet gelijk wie het is, zijn zachte hand... zijn mooie zachte hand.. ik draai me om en jaa, ik had gelijk, Jason. Ik had nu eigenlijk geen zin in hem, want straks krijg ik weer ruzie met Chris... Ik word echt chagerijnig van Chris. Maarja.

'Hey.' Zegt Jason. 'Heyy' antwoordt ik.

'Je hebt me geen appje gestuurd..' 'Jaa sorry daarvoor, ik was al in slaap gevallen.' 'Geen probleem.' Zegt die met een grijns. 'Maar, hoe ging het met Chris dan?' 'Het ging niet zo goed.. Ik flipte zeg maar, en liep boos de deur uit, omdat die deed alsof het hem helemaal niet boeide dat mijn vader vreemd ging, en dat ik me daarom niet goed voelde.' 'Sorry, maar ik vind hem een klootzak..' Zegt Jason zo stil mogelijk, om geen problemen met mij te zoeken. 'Ik geef je gelijk.' Zeg ik met een lachje. 'Zullen we anders naar boven gaan?' 'Ja is goed.' Ik volg hem naar de kluisjes en ik zie Chris langskomen. Hij zegt niks, kijkt me boos aan, en loopt gewoon langs mij. 'Lul!' Roep ik naar hem. Hij hoort het en draait zich snel om. 'Wat denk je dat je tegen mij kan zeggen? Hou dat mondje van je dicht, okee playertje?' Zegt die terug met een gemene grijns. Ik kan niet geloven dat die zo tegen mij doet. 'Rot op!' Roep ik boos. 'Ik wist wel dat je geen gevoel had, je bent gewoon een stuk stront geworden.' Hij pakt mijn arm vast en knijpt heel hard. Ik krijg tranen in mijn ogen van hoeveel pijn het doet. 'LAAT ME LOS!' Roep ik zo hard dat iedereen zich omdraait en ons aankijkt. 'Ze zegt laat haar los.' Zegt Jason en pakt zijn arm vast zodat hij los laat. Chris laat me los en gaat voor Jason staan. 'Je moet je er niet mee bemoeien jongen. Je wilt geen ruzie met mij. Dat overleef je niet.' Zegt die met een brede grijs op zijn gezicht. En hij loopt weg.

Jason zegt niks meer terug en kijkt mij aan met zijn mooie blauwe ogen. 'Gaat het wel? Wat een klootzak!' 'Ja het gaat wel. Hij doet de laatste tijd gewoon zo anders. Maarja misschien ligt het ook gewoon aan mij.' 'Het ligt niet aan jou, jij bent lief en aardig en het zal nooit aan jou liggen.' Zegt die serieus. Door die woorden word ik rood en ik merk dat die dat ziet wat zijn schattige glimlach komt tevoorschijn. Hij reageert er verder niet op en lopen naar de les. Ik ga naast Pachelle zitten, omdat ik haar had belooft om weer eens naast haar te gaan zitten om alles te vertellen wat er de laatste dagen is gebeurd. 

***

De dag verliep wel goed, na het geruzie met Chris dan. Ik liep naar mijn fietsen, en merkte dat ik alleen in de fietsenstalling stond. Ik rook ineens een wiet lucht en ik keek waar die lucht vandaan kwam. Ik zag dat het ergens achter de school was dus ik liep erheen, ik ben namelijk een nieuwschierig meisje. Ik loop en loop, totdat ik een hele sterke wiet lucht ruik, om de hoek moet het zijn, ik weet het zeker. Ik kijk om de hoek, ah, twee jongens die samen aan het blowen zijn dus. Ik vind het verder niet bijzonder en loop weer naar mijn fietsen toe. Opeens hoor ik een jongen hard lachen, en de stem komt mij bekend voor, dus loop ik terug naar de plek waar de twee jongen aan het blowen waren. Als ik weer om de hoek kijk, zie ik de twee jongens beter, en zie ik een vriend van Chris. Maar wie is die andere jongen dan? 

Ik wacht tot de tweede jongen zich omdraait, zodat ik zijn hoofd kan zien. 

Hij draait zijn hoofd om en hij ziet mij. 

Ik weet het al. 

'Jayda?! Dit is niet wat het lijkt' Roept de jongen.

Nee vast niet...

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Weer een hoofdstuk haha.. 

En even zodat jullie het weten, ik heb niks tegen blowers hoor! 

Like & Comment, als jullie dat willen natuurlijk...

Byeeeeee :) xx