Belki Bir Umut...

Bölüm 1 / Ali'nin nesi var?

Adil hocanın ölümü başta Ali olamak üzere herkesi derinden etkilemişti. Ertesi gündü. Hiç kimsenin hastaneye gidecek hali bile yoktu ama mecburlardı.
Selvi ağlamaktan şişmiş dolu gözleriyle hastaneye geldi. Kendini işine vermeye çalışıyordu ama nafile. Nereye bakarsa baksın ne düşünürse düşünsün aklına sürekli Adil geliyordu

Selvi: Adilcim yaa (Sessizce)

Gülin yanına gelir

Gülin: Abla nasılsın nasıl gidiyor

Selvi: Nasıl olabilirsem işte

Gülin: E sen şimdi hiçbir şey yapmazsın kendine bakmazsın valla aklım kalır

Selvi: Merak etme Gülincim. İyiyim ben yani.. Olmaya çalışıyorum.

Gülin: Ay Ali nasıl acaba yaa

Selvi: Bende dünden beri bunu düşünüyorum

Ali'yle Nazlı hastaneye gelir ikisininde yüzü bembeyazdı

Nazlı: Allah'ım sakin bir gün olsun nolur hiç keyfim yok

Ali: ...

Deske gelirler

Doruk: Ooo Kara Şimşek ve Minik Cerrah da buradaymış

Ali: Sus Doruk Allah aşkına

Doruk: Tamam tamam

Bir süre sonra

Ferman: 2 tane ambulans geliyor fırlayın hadi

AlNaz: Tamam hocam

~~~~
Vakalar biter ekip deskte buluşur

Nazlı: Bittim valla ya

Açelya: Sen mi ben mi

Gülin: Bende bütün gün oradan oraya koşturdum ayaklarıma kara sular indi

Ali'nin başı döner düşecek gibi olur masaya tutunur

Nazlı: Ali!?

Ali: Tamam. Ya tamam iyiyim

Nazlı: Ama-

Ali: Yorgunluktan olmuştur Nazlı birşeyim yok

Doruk: Korkutma bizi Kara Belam

Ali: Bende doktorum değil mi?

Doruk: Yani

Ali: Neyse hastam var benim gidiyorum

Nazlı: Tamam görüşürüz..

Doruk: Bu Ali de bir haller var hee

Nazlı: Ay kötü birşey olmasın cidden kaldıramıycam

Gülin: Aman Allah korusun

Ali koridorda Ferman ile karşılaşır

Ferman: Ali

Ali: Ferman hocam

Ferman: İyi misin sen yüzün bembeyaz

Ali: İyiyim Ferman hocam (Başı dönüyordu ama belli etmiyordu)

Ali gider Ferman arkasından bakakalır

Bir zaman sonra ekip dağılmıştı deskte buluşmaya karar verdiler Ali ortalıkta yoktu

Demir gelir ve geldiği gibi Ali'yi sorar

Demir: Ali nerede yaa göremedim hiçbir yerde

Açelya: Bende bilmiyorum

Doruk: Nesi var sizce?

Nazlı: E Adil hoca?

Gülin: Onu konuşmuyo bile baksana depresyonda resmen