18~ DING DONG

175 7 0
                                    

Ugh. Ik kan dit niet ik wil naar huis. Nathan interesseert me ook geen ene flikker meer als ik maar naar huis kan. Ik kijk naar de klok het is ongeveer een uur s' nachts. Ik open het raam het is niet zo'n verre val. Ik gooi mijn benen uit het raam hap naar adem en laat me dan vallen. Ik kom op de grond terecht met een Oemph. Auw, nu doet mijn kont pijn. Ik kan nu zo wegrennen. Dwars door de regen op naar vrijheid maar ik kan het niet. Wat als ze de waarheid spreken?! Ik ben inmiddels kletsnat. Ik hap naar lucht en maak dan maak ik mijn keuze.

P.o.v Matthew.

Pap en ik zitten koffie te drinken. "Pap mag ik dat koe.." *DING DONG* Ik kijk Pap raar aan. Hij haal zijn schouders op. *DING DING DONG* Ik kijk naar buiten naar de stromende regen en bliksem. *DING DING* *DING DONG DING* Ik sta voorzichtig op. *BONK BAF* *DING DONG* Ik open de deur voorzichtig. Daar voor me staat een kletsnatte Danny, ze is aan het klappertanden en staat op het punt om net weer tegen de deur te trappen. "GODVERDOMME MAN DEED DE DEUR GEWOON METEEN OPEN IK VOEL MIJN TENEN NIET MEER JIJ EENHOORNHOMMEL!!" Schreeuwt ze terwijl ze zich lang mij werkt. Pap rent de gang in. Er vormt zich een waterplas rond Danny van het water dat langs haar druipt. Mam komt van boven de trap af rennen. "Wat is hie... Danny oh god meid je ziet helemaal wit." Ik pak snel een deken en sla die om haar heen. "Hoe kwam je eigenlijk buiten?" Zeg ik terwijl ik over haar armen wrijf. Ik til haar op en ga samen met haar op de bank zitten. "I..ik. Beh..hen. Uit het raam gesprongen." "Wat?!" Roepen mam, pap en ik tegelijkertijd. Danny leunt tegen mij aan en heeft haar ogen gesloten. Ik voel dat mijn ogen ook zwaar worden. Langzaam word alles zwart.

Ik rek me langzaam uit. Ik kijk om me heen en realiseer me dat ik op de bank lig. Danny ligt half op me en snurkt zachtjes. Mam en Pap zitten ieder aan een kant en hebben hun armen om ons heen geslagen. Ik zie ook een paar dienstbodes liefkozend naar ons kijken. Als ze zien dat ik wakker ben rennen ze snel weg.

Wanting to be just normalWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu