1/5

569 28 1
  • İtfaf edildi Tatlıma
                                    

Doğum günün kutlu olsun ! Bu ilk ve sondu. (Küçük bir hikaye br kaç parttan oluşacak)

---

Zayn kaleminin arkasına yavaşça dişleriyle baskı yaparken ince kollarını maun renkli sıraya yaslamış bir şekilde,cam kenarında olmasının avantajıyla dışarıda yağan karı seyrediyordu. İnce taneler hafif dokunuşlarla çıplak ağaç gövdelerinin üzerine iniyorken,gökyüzü mavinin tonlarıyla insanlara  bir şölen çekiyor olmasına rağmen kimsenin farkedememesine Zayn içinden kıkırdadı,kör olmaları o aptalların suçuydu.

Dürüst olmak gerekirse bu güzelliği kendine saklamaktan  haz almıyor değildi,gri açık maviyle kendini harmanlamış aralarına koyu maviler girerek akşam olmaya başlayacağının habercisi olarak arka fona lacivertleri sıkıştırıyordu,Zayn bunu tam olarak göremese de yoğum kar yağışının dışarıya verdiği soğuk havanın ardında mükemmel bir tablo olacağının lacivertin asil bir şekilde diğer renklere bir seferlik yer verdiğinin farkındaydı. Gözlerini okulun kahverengi taşlarla kaplı bahçesine indirdi,kırmızı ahşaptan bir kaç bank,büyük gri taşlarla döşenmiş yerler burası okulun arka kısmıydı. Arkası ön taraftaki basketbol sahaları ve yüzme havuzları aksine eskiliği çağrıştırırdı. Bu çok daha güzeldi,kendi halinde...

El değmemiş....

Okulun içi ve dışıyla olan zıtlığı açıkça ortaya koyuyordu arka taraf. İçerisi kendini beğenmişlik havası vererek insanı daratan bir  lükslüğe sahipti, maun renkli kaliteli sıralar,yumuşak döşemeli sandalyeler her sınıfa ayrı konulan geniş kitaplıklar,derslerde kullanılan son moda telefonlar,elektronik aletler. Bunlar sıkıcıydı,çünkü Zayn sonunun böyle geleceğini biliyordu. Kar tanelerinin bir gün bu dünyayı terkedeceğini ve herkesi sonsuz bir ölüm korkusunu kaplayacağını,bu kesinlikle sorun değildi.

Herkes bedel ödemeliydi,biran önce ..

Ölmeden.

Eliyle çenesini destekleyerek düşünürken,kalın bir sesin ona seslendiğini duydu,emin değildi hayır yani, en arka sırada ince vücüdüyla neredeyse kaybolmaya yüz tutmuşken bu mümkün olamazdı. Başka soru soracak insan yok muydu?

Yeşilin tonlarını barındıran elalarını çevreleyen uzun kirpikleri arasından öğretmenine baktı,ismini bile bilmiyordu. Çünkü zaten bir gün ölecekti,aklına saçma bilgileri koymasına gerek yoktu ki!

Mayışmış bir şekilde kafasını kaldırırken kızardı,lanet olsun herkes ona bakıyordu. En çok rahatsız eden ise öğretmeninin yanında oturan ve gerçekten sert bakan yeşik gözlerdi. Gelecekte saatlerce o yeşil gözlerin betimlemelerini yapacağını bilmediğinden dolayı sıkıntıyla homurdanarak içinden annesinin duyarsa onu öldürebileceği ağırlıkta bir küfür salladı.

Okulun sahibinin aptal matematik dersinde ne işi vardı?

I just wanna know what's inside you (Zarry(one shot)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin