our dream

22 5 2
                                    

အချိန်တွေ ‌တရွေ့ရွေ့ ကုန်ဆုံးလာလိုက်တာ နောက်ဆုံးတော့ ငါတို့နှစ်ယောက်လုံး အလယ်တန်းကျောင်းသားကြီးတွေ ဖြစ်လာကြပြီ

(T/N : ဂျပန်မှာ ၆တန်းအထိက မူလတန်းနော် မူလတန်း ၆နှစ်ပြီးတော့ အလယ်တန်း ၃နှစ်နဲ့ အထက်တန်း၃နှစ် စုစုပေါင်း ၁၂နှစ်တက်ရတာပါ)

အလယ်တန်းရောက်တော့ အကနဲ့ပတ်သပ်တဲ့ ပွဲတွေမှာ ဝင်ပါဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြတယ်

"Icchan ငါတို့နှစ်ယောက် ဝင်ကရအောင် သိတယ်မလား ကျောင်းပေါင်းစုံလေ"

Mako chanက ပွဲမှာပါဖို့ အရမ်းတတ်ကြွနေပြီ

"အဖွဲ့နာမည်က ဘယ်လို‌ပေးကြမလဲ"

"အင်း.......Itsukiနဲ့Makoto?"

"နည်းနည်း ရိုးလွန်းတယ် မထင်ဘူးလား"

တော်တော်ကြီးကို ရိုးတာပါ Mako chanက နာမည်ပေးတာ ကျွမ်းပုံမရဘူး

"ငါတို့ နှစ်ယောက်လုံးက ထူးထူးခြားခြား ကြုံခဲ့ရတဲ့ ကံကြမ္မာကြောင့် အကကို စခဲ့ကြတာမလား ဘယ်လိုပြောရမလဲ စိတ်လှုပ်ရှားဖို့ကောင်းတဲ့ နာမည်လေး ပေးရအောင်"

Mako chanက တော်တော်ကြာအောင် စဉ်းစားပြီးတော့မှ

"အင်း ကံကြမ္မာဆိုတော့ Miracles?"

"Miracles?"

""မိုက်တယ်""

ငါတို့နှစ်ယောက်လုံး တစ်ပြိုင်နက်ထဲ ရေရွတ်မိသွားတယ် "Miracles" ငါတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ Dance unitကို အခုကစပြီး ဖွဲ့လိုက်ပြီ အဖွဲ့နာမည်ရပြီဆိုတော့ နာမည်စာရင်းပေးဖို့ ပြင်ရသေးတယ် မူလတန်း၊ အလယ်တန်းနဲ့ အထက်တန်း‌အထိ အကုန်ပါလို့ရတဲ့ နာမည်ကြီး Street Dance Contestတစ်ခုကို ဝင်နွှဲဖို့ စာရင်းပေးလိုက်တယ်

ကျောင်းမှာ အကဝါသနာပါတာ ငါတို့နှစ်ယောက်ပဲရှိလို့ Miraclesက တရားဝင် Dance clubတော့ မဖြစ်လာခဲ့ဘူး အဲ့တာကြောင့် clubနေရာလည်း မရတဲ့အတွက် club activity အနေနဲ့ အားကစားခန်းမထဲမှာပဲ အားကစားလုပ်နေတဲ့သူတွေနဲ့ လွတ်တဲ့နေရာမှာ အဆင်ပြေသလို အကလေ့ကျင့်ဖို့ ဖြစ်လာခဲ့တယ်

သီချင်းကိုဖွင့်ပြီး အကကိုစလိုက်တာနဲ့ မကြာဘူး ငါတို့ အခန်းထဲက ကောင်လေးနှစ်ယောက်က ငါတို့ကနေတဲ့ နေရာကို ရောက်လာတယ် သူတို့က ဘောလုံးclubက ထင်တယ်

もう一度君と踊りたい - Myanmar TranslationWhere stories live. Discover now