Bilinç

bla bla

Kanların görüntüsüne bakarken düşünüyorum ne oldu ne yanlış gitti...Hayallerim vardı siyasetçi olabilirim diye düşünmüştüm belki de olabilirdim peki olsaydım ne değişecekti mutlu mu olacaktım ya da hayatım bir anlam mı kazanacaktı kazansa ne olacaktı sanki sikik bi boşlukta yaşıyoruz Bir ses duydum ve irkildim sikiyim bardakmış sanırım arbededen dolayı peki neden ölmem bu kadar uzun sürdü Boğazımı kontrol ettim delik olması gerekirdi ayağa kalkıp etrafa bakındım biri mi sırıtıyordu ben sırıtıyormuşum neden ki neden sırıtıyorum ah sanırım ailemi öldürürken mutlu hissediyordum bana pek bir zararları yoktu ama faydaları da yoktu genede bu onları öldürmem için bir sebep sayılmaz intihar etmek için onları öldürmeme gerek varmıydı yoktu herhalde ama öldürdüm ve bunun için kimseye hesap vermeyeceğim ve bıçağı boğazıma sapladım ve tekrar uyandım sanki deja vu yaşamış gibiyim boğazımı kontrol ettim ve gene ayağa kalkıp etrafa bakındım sırıtma ve bıçağı gene kendime saplamışım ayağa kalk düşün bıçağı sanki sapla bir sahne tekrar ve tekrar oynuyordu ama o sahnede ben yoktum bir dakika ben zaten bilincim değil miyim peki neden ben o sahnede değilim oraya geri dönmelimiyim o sahnenin içine atladım ve etrafa bakındım şimdi de aynı anda sahneyi izlerken etrafa bakınıyor gibiyim bıçağı fırlatmaya odaklandım bıçağı attım oh hafiften kesmiş ama acımıyor.Tekrarlarca kez boğazıma bıçak girdiğinden sanırım bir dakika bu o zaman o sahnelerin yaşandığı anlamına mı geliyor ama bilincim orda değildi acı hissiyle bilincin ne alakası var ama bu görüntüler tekrar tekrar yaşanmış olamaz,olabilirmi,olmalımı sanırım mantık paradoksuna düştüm,bu hiç beklediğim gibi değildi ufak bir şok atlatmış gibiyim bunlar oldu mu?Diğer insanlarda mı böyle ölüyor?Neden sinirlerim hissizleşti?Neden bir tanrı çıkıp bu yaptıkların çok yanlış ve toplum düzeni için zararlı diyip beni alevlerin içine atmadı?Neden araf gibi bir yere gitmedim.Toparlanmam gerektiğini hatırlayıp kendime vurdum acı eşiğinden sanırım çok da acımadı.Yapmam gerekenleri düşündüm sonuçta birilerini öldürmüştüm burada daha fazla duramazdım.Ne yapmalıyım diye düşündüm önce tekrar intihar etmeyi denedim ama sonuç aynıydı evdeki eşyaları alıp cebimde biraz parayla kaçabilirdim ama gerek varmıydı sonuçta ölümsüzsem bir şekilde mafya yada hükümete yaranabilirdim o zamanda bir ticaret nesnesine dönüşebilirdim.Düşün düşün şimdilik evdeki eşyaları alıp kaçmayı tercih etmek daha mantıklı görünüyor peki nereye bunları planlamadan önce elimde yeterli para varmı onu kontrol etmem gerekiyor,elime telefonu alıp babamın banka hesabını açtım oradaki bütün parayı oyun alışverişlerinde kullandığım bir karta yatırdım Yaklaşık 13bin tl vardı beklediğimden az ama evdeki eşyalarla 15 bin olur buda bana yaklaşık 2 yada 3 ay kazandırıı plan yapmak için yeterli bir süre üstümü değiştirdim bu kanlı kıyafetlerle gidemezdim cesetlere bir kez daha bakıp kimliğimi almadan çıktım.Eğer kimliğimi alıp kullanırsam yakalanma oranım artabilirdi.Tuhaf gelmişti 16 senedir yaşadığım yere bir daha dönmeyecekmişim gibi hissetmek.Emlakçıya uğramadan yalan bir senaryo uydurmam gerekiyordu 18 değildim köyde ailemi kaybedip buraya gelmiş olabilirim parada miras olsa ve iş aradığımı söyleyip birazda muhabbet edersem pek bir sıkıntı çıkmaz.Emlakçıya girdim ve selamlaştık

-Ben ev bakacaktım da

-Tamam işim bitsin hemen geliyorum

Stresli bekleyişten önce planımdaki kusurları düzeltmeye karar verdim kimliğimi sorarsa ne demeliydim metroda cüzdanımı çaldırdım demek mantıklı olabilir bu tip durumlarda zaten polis suç kaydı açıp geçiyor.Beni çağırdı

-Buyurun oturun ne için gelmiştiniz?

-2000 tl civarı bir ev arıyorum mümkünse üst katlar

üst katlar dememin sebebi çevrede polis varmı yokmu onu kontrol etmek içindi ve olası bir kovalamada çatıdan çatıya atlayıp kaçabilirdim.Emlakçı biraz bilgisayarında göz gezdirdikten sonra