Bölüm 2

646 60 0
                                    

Tam hastanenin kapısına gelmişti ki dipper'ın kanı ile birlikte oda yere çakıldı. Yaklaşık 2 dakika sonra yetkili sağlıkçılar dipper ve bill i sedyelere aldılar. Fakat bill ve dipper'ı aynı sedyeye koymak zorunda kaldılar çünkü bill baygın ve bilinçsiz bile dipper'ı bırakmıyordu. Sağlıkçılarsan biri dipper'ın cebinde bulunan telfonu aldı ve mabel ve ford'u aradı. Ilk anne ve babasını aramayı denemişti ama çekmiyordu. Bu yüzden ilk ford amcayı aradı ve bilgi verdi. Bill'in sadece dinlenmesi ve oksijen alması gerekirken dipper'ın ameliyat edilmesi gerekiyordu. Oysa bilmiyorlardı bill'in sırtında kocaman bir yarık olduğunu. Zorda olsa bill'i dipper'dan ayırdılar ve dipper'ı ameliyathaneye koydular. Bill'i ise sadece muayene odasında oksijen maskesine bağladılar. Bill'in bilinci hala kapalıydı fakat ağzı çam ağacı demeden durmuyordu. Yetkililer ise dipper'ın şapkasından neden ona dediğini anlamıştı ama dipper'ın durumu ağırdı. 2 saat süren uzun bir ameliyattan sonra dipper'ı bill'in olduğu odaya yatırdılar. Bill yaklaşık yarım saat sonra gözlerini hafifçe açtı. Kafasını yavaşça sağa doğru çevirdi ve cam ağacına bir göz gezdirdi. Gülümsüyordu. Dipper'ın iyi olması kendini daha iyi hissetmesine neden oluyordu. Tek sorun dipper hala uyanmamıştı. Bill uyandıktan kısa bir süre sonra içeri gözlerinden yaşlar akan mabel girdi. Doktorların uyarıları yüzünden dipper'a sarılamadı. Mabel dizleri üstüne çöktü ve bağırmaya başladı. O kadar fazla bağırıyordu ki içindeki herşey dışarıya vuruyordu. Mabel'ın ses telleri yorulunca bağırmayı bıraktı. Mabel şimdi bill'e bakıyordu. Yavaşça yanına geldi ve sordu iyi misin? Bill ise ona boş gözlerle baktı. Sonra kafasını tekrar dipper'a doğru çevirdi. Mabel sordu kardeşimi nerden tanıyorsun? Bill gene cevap vermedi. Mabel şüphelenmişti. Ziyaret saati bitti ve mabel odadan yaşlar içinde ayrıldı. Şimdi ise iki hastanın dinlenmesi gerekiyordu. Bill kendini daha iyi hissediyordu. Hicbir ise yaramayan insanların dipper'a serdiği bezlere baktı. Bezler kıpkırmızıydı. Bill elini uzattı ve bezleri çıkarttı. Dipper'ın hala çok fazla kanaması vardı. Bill elini teker teker yaraların üstünde gezdirdi ve hepsinin iyileşmesini sağladı. Tabiki dipper hemen uyanmayacaktı. Bill yaraları iyileştirmenin ağırlığıyla yatağına dönmeye çalışırken dipper'ın yavaş yavaş ağzı kıpırdadı. Gitme. Bill ilk dipper'a baktı sonra yatağına. Odanın kapısına doğru yavas adımlarla ilerledi. Kapıyı kilitledi ve dipper'ın yatağına doğru yürüdü. Bill yataga oturdu ve dipper'a göz gezdirdi. Gözlerinin hafiften açık olduğunu anlamamıştı. Bill dipper'ın kollarına dokundu. Evet yaralar kapanmıştı fakat hala kırmızılıkları duruyordu. Bill'in yüzü düşmüştü. Cidden bu kadar değişmişti ha? Büyük ve kudretli bill şimdi bir çocuğun yaralanmasına yüz eksitiyordu. Bill yavaş yavaş dipper'ın yanına oturdu ve dipper onun bacağına doğru yoneldi. Dipper kollarıyla bill'in bacağını tutarken bill ise onun kafasını okşuyordu; iyi geceler çam ağacım. Bill ve dipper uykuya dalmıştı fakat hastanede geçirmeleri gereken süreler vardı. Sabah olduğunda bill kapı tıklama sesleri ile gözlerini açtı. Dipper bi anda iyileşmişti ve insanlar bunu sorgulayabilirlerdi. Bu yüzden bill hala uyuyan dipper'ı kucağına aldı ve pencereden atladı. Şimdi ise havada süzülüyordu. Ormana gidemezdi çünkü dipper'ın zarar görme olasılığı daha fazlaydı. Bill dipper'ı güvenli bir yere götürmeliydi ama nereye? Kafasını yukarı kaldırdı, bulutlar kuşlar ve bir dağ gördü. Dipper'ı dağdaki bir mağraya bırakabilirdi ama vahşi hayvanlar, sonunda eline mavi ateşini aldı ve dipper'ın elini sıktı. Şimdi dipper'ın bedenindeydi; ah kahretsin! Dedi acıyla. Hem güçsüzlüğün hemde yaraların acısını çekiyordu şimdi. Bir gözlükcüye girdi ve simsiyah bir gözlük aldı. Kimsenin onu tanımamasını için dua ederken Klubeye doğru yöneldi. Yavaşça kulübenin kapısını açtı. Açar açmaz da içerisinin bomboş olduğunu gördü. Yavaşça yukarı kata doğru çıktı. Kimse yoktu. Dipper'ın bedeninden çıktı ve onu yatağa yatırdı. Dipper hala uyuyordu. Bill yavaş bir şekilde üçgen cama doğru ilerledi. Üstündeki tozu sildi ve camı açtı.

Bir billdip hikayesi~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin