The Equation of Complicated LOVE...

Chapter 2: Meet the Characters 2

Sorry po kung ngayon lang naka pag update…

Babawi po ako ngayon…

Continuation po ito nung last chapter..

_________________________________________________________________________________

Pic of Kevin at the side>>>>>>

Chapter 2: Meet the Characters 2

~Alex POV~

Habang naghahanap ako ng libro sa library my nagtakip ng mata ko take note, malalambot na mga kamay …

"Sino ka?" Tanong ko…

Naramdaman ko nalang na unti unti ng lumalapit ang unknown species, ay male unknown person pala, saakin na parang magkayakap na kami nag blush naman daw ako….

At

Bumulong sa tenga ko ng….

“Your worst nightmare” at may tinusok sa likod ko bigla naman ako namutla sa mga sinabi niya(kahit mejo lutang pa ako dahil sa bango ng hininga niya) at parang statwa dahil mai nakatusok na bagay sa likod ko...

kung hnd ko pa nasabi maraming adik dito sa school namin kaya bka kung sinong adik to na napili akong pagtripan...

Ilang minuto na kami nakatayo dito ng biglang tumawa ng malakas ang tumatakip ng mata ko..

Siguro nga may sayad na to sa utak...

Ng tinanggal na niya ang nakatusok sa likod ko at ang kamay niya sa mga mata ko..

Unti-uti kong tinitigana kung sino ang gumawa noon...

Yun pala

Si

Si .... Kevin lng pala...

Ang heartthrob ng school at ang BWISIT na PESTE!! Ng buhay ko…

“hahahahaha……, you.. haha.. should have… haha… seen your… haha.. face.., para kang timang na naka buka pa ang bunganga.. hahaha…”

Pagkatapos  kong ma shock sa ginawa niya...

Lumapit ako sa mga shelf at kumuha ng makapal na encyclopedia na sing kapal o mas makapal pa sa mukha niya kung meron man at tiningnan ko siya ng masama...

(,~.~)...............>>>>> (^O^)

“talaga? Nakakatawa ang mukha ko… buti naman at natuwa ka” sarkastiko kong sabi..

“oo nga eh.. hahaha…. Priceless ng mukha mo..hahaha” sabi ng mokong na Kevin..

“Ahhh… ganon”

Lumapit ako sa kanya…   (,~.~)…….. habang siya tawa parin ng tawa (^O^)….

Lapit..

(,~.~)………………………………….(^O^)

Lapit pa ng onti…

(,~.~)………………(^O^)

Hanggang sa harap na niya ako…

(,~.~)..(^O^)

At nang makalapit ako tumigil dn siya sa kakatawa at nagka titigan kami..

(,~.~)..(~.~,)

“Sigeh tawa pa” sabi ko sakanya..

Hnd siya tumawa sahalip tumitig lang siya saakin..

“bakit ka tumigl sa pagtawa?”

“ahhh..”

“ahhh.. lang kaya mong sabihin pagkatapos mo kong takutin, mokong ka talaga?! Etong sayo”

At pinang hahampas ko siya ng libro…

“aray!” iwas..”aray!” iwas… iwas..”Sorry na.. jowk lng naman.. eh..”

“Sorry your face, Kevin” sabay hampas tamang tama na out of balance siya kaya natamaan ko ang mukha niya…

Napa sobra ata ang paghampas ko sa mukha niya kasi nagmarka at namula ito…

Kaya napasigaw siya ng napakalakas “Aaaaaaaaarrrrrraaaaaaaaaaayyyyyyyyyy?!”

“hehe pa-sen-sya, sigeh ba-bye na..”

At nagsimula na akong umalis pero hinabol niya ako,

"Satingin mo saan ka pupunta" sabi niya...

kaya dahil sa instincts ko tumakbo ako

paikot ikot kami sa loob ng library buti nalang malaki ang library at malapit sa pinto ang librarian…

“Kevin… hwag… mo… kong ha.. ha…HABULIN…”  Hingal na hingal kong sabi…

“Hindi kita titigilan  hanggang hindi kita nahuhuli” sabi niya

lamang si Kevin sa akin kung pagtakbo ang pag uusapan..

Una dahil naka rubber shoes siya at ako naka heels… 

at

Pangalawa dahil magaling  sa sports ang mokong nay an…

“Ti… gi… lan… mo… na.. ako… pleee…..aaseee….”sakit na ng paa ko nu bayan…

“A-YAW ko nga…” sagot niya na parang bata…

Dahil sa pag concentrate ko sa pag takbo di ko namalayang mai libro palang nakaharang sa dinadaanan ko...

Siguro alam mo na ang sunod na ng yari..

Habang hinihintay kong saluhin ako ng malamig na cemento…

Pero laking gulat ko ng hindi cemento ang bagskan ng aking mukha kundi ang matigas at mainit na katawan ni Kevin..

Nasalo niya ako bago ako tuluyang na hulog sa sahig…

Ang itsura naming ngyaon kung titignan mo ay parang…

errrr… ahmm…. Nagyayakapan?

Ilang minuto na ang nakalipas pero hindi parin niya ko binibitawan….

Habang magkayakap parin kami mai narinig akong nagsalita….

“Hindi lugar ang library ng pag P-PDA mr. delos Santos at ms.Satiago, kung gusto niyong magyakapan gawin niyo iyon sa labas at hindi ditto sa  loob dahil nakaka agaw kayo ng atensyon ng mga estudyanteng gustong mag aral?!”

Natauhan na siguro  si Kevin kaya bigla niya akong nabitawan..

Nagkatitigan kaming dalawa at namumulang humarap sa librarian at humingi ng tawad…

Umalis naman siya agad.. habang kami ni Kevin ai tahimik lang….

Hindi na ako nakatiis ng sobrang katahimikan, kaya nag salita na ako…

“Salamat pala sa pagligtas mo saakin..” hinarap ko siya at inabot ang aking kamay upang makipagkamay..

 sahalip ngumiti siya ng nakakaloko at inabot ang kamay ko..

“Hindi yon libre noh.. dahil niligtas kita at sinaktan mo pa ako ng grabeh mai kapalit yun”sabi niya…

Parang namutla nanaman ako at nastatwa sa tinatayuan ko…

"A.. aaat .. aa. ano naman ang kapalit?"nanginginig kong tanong..

Hwag mong sabihin na ang kapalit ay yung ano 

Yung ano......

 ________________________________________________________________________________

 hahaha.. pasensensya na kung nabitin kayo...

ABANGAN nyu nalang ang kapalit ng ginawa ni kevin...

Okei lang  ba ang pangalawang chapter..

Sorry po kung natagalan…

Sa tingin nyu ano kayang kapalit ang sinasabi ni Kevin..

Abangan niyo nalamang pos a susunod na Chapter..

~VOTE~

~COMMENT~

~BECOME A FAN ~

~ErikaJune18~