eg gjekk på rommet mitt og såg mot naboens hus. der i vinduet bare noen meter fra mitt vindu sto Daniel!han såg meg og smilte, eg bare såg vekk og Raudna. eg kjeda meg, har jo ingen venner. 'kan eg komme inn'spurte Anna.'ok'ropte eg tilbake. 'kan du gji de nye naboene disse browninene eg har lagt til den'spurte hun og såg beende på meg. 'ok'sa eg og smilte. 'hvilkent hus' spurte eg rett før eg gjekk ut. 'det ved sida av rommet ditt'sa hun og gjekk inn på kjøkkenet. SHIT, det burte eg vist! det er der Daniel bor! eg gjekk og var litt nervøs. eg digte på hos de og selvfølgelig må Daniel opne. 'hei, Anna bakte dette til dere'sa eg og prøvde og få fram eit smil. 'anna'spurte han og såg rart på meg, har blitt vant til de blikkene. 'ja, fostermoren min'sa eg tilbake som om det var heilt vanlig, jeg gråter aldri når eg tenker på foreldrene mine. eller kanskje ein gang da, men... 'hade da'sa eg og gnidde han browninene og snudde meg og gjekk. eg bestemte meg får og gå på den hemmelige plassen min. det var eit stort tre der som hadde utsikten til skolen og huset mitt. eg gjekk mot treet og klatra opp. når eg kom opp såg eg den fine utsikten mot solnedgangen. den var nydelig. plutselig såg eg Daniel som gjekk på fortauet. eg såg bort på ham, han var med vennene sine, men de var ikke alene. De var med Charlotte,Olivia,Nathalie og Camilla. eg sukka eit lite sukk og såg mot solnedgangen igjen. hvorfor må de mobbe meg? hvorfor er ikke eg populær? eg er ein nerd og er støgg som faen er svaret.eg gjekk hjem og skrudde på filmen frost, ja liker den. geek ass..
'blir du med og lage snømann? kom bli med meg og lek. du kommer aldri ut til meg, du sjuler deg, det er som du er vekk. vi var jo bestevenner, men det var før. eg håper du har der bra. bli du med og lage snømann? det trenger ikke og vere ein snømann(gå vekk anna)hadet da' begynte de og synge. jeg digger den filmen. 'kan jeg si noe helt vilt'sa anna i filmen da jeg har sett ein stund på den. 'jeg elsker vilt'forsetter hans. ' jeg har alltid sett ein rekke med dører bli stengt, til ein dag plutselig møter dei'forsetter anna.
