Boko mislukt... *afgerond*

boko. mislukt

insta verhaal: Boko

hallo..... ik ben een Welsh kruis KWPN. Laten we het erop houden dat ik een "ongelukje" ben. En op mijn geboorte stal noemen me daarom ze mij ook Unlucky. Mij is iets overkomen wat wel meer paarden ondergaan. Maar laten we bij het begin beginnen! Ik hoop dat jullie willen luisteren en mijn gekwaak waarderen.

dit verhaal heb ik bedacht, het lijkt een beetje op mijn leven... ik ben gepest en in elkaar geslagen! Ik wil met dit verhaal van Boko vertellen tegen pesters dat het vreselijk is wat je doet!!! Tegen mensen die gepest wil ik zeggen: 'al is je leven op dit moment niet leuk vind je toch iets moet vinden waar jij gelukkig van word! Dat heb ik ook gedaan!'

hoofdstuk 1
Ik ben geboren in een mooie box. Ik was al moeilijk want ik lag verkeerd. En toen ik hun zag, wist ik meteen dat er iets mis was. 'hij heeft verschillende ogen...' Ik dacht even na en ruste even uit. Wat is er mis met me? Even later liepen de mannen weer weg en zei mijn moeder tegen mij dat ze mijn ogen prachtig vond. Maar ik zag aan haar dat ze dat niet meende. Ik groeide op maar niet blij en vrolijk. De andere veulens pestte mij vanwege mijn ogen en als er inspectie is word ik naar een klein schuurtje gebracht zodat niemand me kon zien. Toen ik oud genoeg was kreeg ik mijn eigen stal, ik vond het eng maar alles was beter dan tussen pestkoppen! Mijn stal kon je eigenlijk niet eens een stal noemen... Mijn "stal" had maar 3 muren en de laaste stond open. Ik kon zo naar buiten lopen en had dus mijn eigen wei. Maar na 1 jaar miste ik gezeldschap... ik voelde me alleen en mislukt. Toen er nog 2 jaar voorbei ging en ik 3 jaar was brachte ze me weer naar de stal en ik hinnekte iedereen toe! Ik was blij om weer eens paarden te zien!!! Maar meteen toen ik de stal betrad hoorde ik al paarden lachen... ze zeiden: 'haha kijk daar is dat lelijke beest weer!' meteen werd ik weer bedroefd, ik hoopte dat ik weer snel weg mocht. helaas voor mij werd ik ingereden, maar alleen snachts! overdag stond ik in mijn "stal" te niksen en savond werd ik ongereden. Ik accepteerde alles maar. Wat moest ik anders?! Ik kon niks betekenen! Toen ik 5 was waren de mannen klaar met mij. Ik kende de basis en dat vonden ze duidelijk genoeg. Toen ik de volgende dag opeens een was beurt kreeg werd ik bang...

[mislukt]

hoofdstuk {2}
Toen ik glom werd ik weer op stal gezet. Nog steeds snapte ik er niks van! Waarom maakte ze me zo mooi? Ik kwam er snel achter...
De volgende dag~~~~~~~>
Ik werd vroeg van stal gehaald en naar de poetsplaats genomen. Weer werd ik gepoets. Toen namen ze me mee naar buiten. Tot mijn verbazing werd ik in een trailer gezet! Ik begon bang te worden. Ik zei tegen mezelf: 'Er komt vast weer een inspectie ik word vast weer naar dat schuurtje gebracht?!' Maar in stem in mijn hoofd zei dat dat niet zo was.... Ik raakte in paniek. Maar ik durfde niks uit te halen.
Later~~~~~~~~~~~>
Toen de trailer eindelijk stopte wist ik dat het voorbij was. Ik werd uit de trailer gehaald en meteen keek ik om me heen. Ik..... Ik..... Waar ben ik?! Dit lijkt totaaaaaaaaal niet op thuis! Ik liep gedwee mee, maar hield deze vreemde omgeving erg in de gaten. De mannen van dit huis lieten me meteen werken. Na 3 uur zware training was ik bekaf. De man kwam bij me kijken en zei tegen een andere man: 'wat een mietje, en dan dat oog! Ik denk dat we hem beter weg kunnen doen...' de andere man knikte en ze liepen weg. De week daarop werd ik weer in de trailer gezet. Nu was ik blij dat ik weg mocht! Mijn spieren doen nog pijn!
Maar mijn nieuwe bazen waren ook niet tevreden en deden me ook weg. dat gebeurde 5x achter elkaar. Toen kwam ik bij een man die me een poosje liet wennen. En dat deed me goed! Hij noemde me Moon vanwege mijn maanoog. Maar na een week...

deel {3}
Maar na een week kwamen ze erachter dat ze me waardeloos vonden en deden ze me weg. Toen ik na 7x eindelijk een thuis vond waar ik (voor hoelang idk) mocht blijven. Ik kreeg eten, drinken en beweging. Maar geen liefde... na 4 weken zette de baas me voor een kar. Samen met een andere pony. Ik was bang dat de andere pony gemeen deed, maar gelukkig viel dat mee. De pony zei niks tegen mij. Behalve dat ik door moest lopen. Ik kreeg het al snel onder de knie en de baas reed buiten met ons. Hij beloonde ons nooit. Dus met een simpele 'braaf' waren we al heel blij. Maar na een poos begon mijn span genoot zicht te verstoppen als we door de stad reden. Toen ik een vroeg waarom ie dat deed zei hij: 'ik wil niet gezien worden met zo'n lelijkerd!' Dat deed me enorm zeer... De baas was niet tevreden over hoe ik voor de kar liep en hij deed me weg. Alleen nu naar een paardenmarkt.... ik werd verkocht aan een oude man. hij nam mij mee. Op zijn stal aangekomen kwam ik erachter dat deze man wel vriendelijk was! Hij sloeg me niet en hij schreeuwde ook niet. Maar de paarden waren anders dan hem.... De paarden beten me en ze schelden me uit. ik voelde me ellendig... op een dag kwam de man niet. En de dag daarna kwam ie ook niet. De paarden werden boos en hongerig. En ze zeiden dat het mijn schuld was. Wat ik had gedaan wisten zij ook niet maar het was mijn schuld.... De man kwam niet meer... en ik begon me zorgen te maken... Mijn stal was enorm vies en ik had het stro zowat allemaal al opgegeten. Ik had honger... Maar de baas kwam niet.. Nooit heb ik de baas meer gezien..... het jaar liep voorbei en de paarden werden steeds bozer op mij...... Toen 1 van de paarden ging liggen in de stal sloeg het noodlot toe. Hij kwam niet meer overeind! Hij deed wat hij kon maar kwam niet overeind! Als er niet snel wat gebeurde zal hij overlijden!!!!!