I was 17 when I met Sebastian. We're at 11th Grade when we first met. Classmates kami sa kinuha naming strand which is Humss. Ever since I dreamt being a lawyer and thank G I achieved it, and Sebastian achieve his dream too. He take criminology and became a well leader in the field of criminology.
Blythe's Pov.
I was in a hurry because it's my first day today lakad takbo akO habang bitbit ang mga libro. I was about to cross the road ng muntik akong masagasaan ng sasakyang ferrari. Di na ito nag abalang humingi lang patawad or what. Bigla nalang itong pinaandar ang sasakyan nito at humarurot. 'Aba basto yun ah' sabi ko sa aking isip. Pagdating ko sa Classroom nagsisimula na ang klase. Umupo ako sa tabi ng lalaking natutulog. 'Tsk pati ba naman sa school natutulog' di ko nalang siya pinansin at itinuon ko nalng ang aking atensyon sa harapan. Nang matapos ang klase umalis agad ako upang umuwi. Nang nasa labas nako nakita ko naman ang kotseng ferrari kaya kinatok ko ang kanyang bintana. Binuksan naman yun nga lalaki at napatulala nalang ako dahil siya yung lalaking natutulog kanina sa Classroom.
"Hoy Mister" sigaw ko dito
"Yes Misis?" sabi nito kaya nainis ako.
"Wag moko ma misis misis dyan baka tusukin kita ng ballpen na hawak ko, at baka nakakalimutan mo muntik mo na akong masagasaan kanina" bulyaw ko dito
"Yan lang ba? Okay fine I'm sorry! Babayaran nalang kita ng pagmamahal" sabi nito at dali daling magmaneho. Ako? Ito nakatulala p*tchang lalaki yun takasan ba naman ako.
Hanggang sa dumating ang araw na nagkakilala kami, nagkasundo sa lahat ng bagay, nagdadamayan sa lahat ng problema, at hanggang sa point na lahat ng aming pangarap ay natupad. Ako'y isang ganap na Lawyer na ngayon at siya naman ay Police. Kahit may kanya- kanya man kaming trabaho hindi naman yun hadlang sa aming pagmamahalan kung gaano kami magmahalan noon ganon pa rin naman hanggang ngayon walang pinagbago hanggang sa nag propose siya sakin last month at next year ay ikakasal na kami. Ikakasal nadin ako sa taong mahal ko. Ito ang pangarap niya mula noon ang maikasal sakin.
1 year later... Nandito na ako ngayon sa sasakyan papuntang simbahan dahil ngayon na ang araw ng amkng kasal. Naeexcite ako na kinakabahan diko akalain na parang kailan lang sabay pa kaming pumapasok sa paaralan at nangangarap ngayon naabot na namin at sa wakas ikakasal na din kami. Nagtaka ako ng biglang huminto ang sinasakyan ko, nasira daw ang gulong kaya kinabahan ako dahil kalahating oras nalang magsisimula na ang kasal.
Third Person POV.
masaya ang groom dahil sa wakas ikakasal nadin siya sa taong mahal na mahal niya. Naluluha siya habang nakatingin sa bride.
Blythe POV.
Masaya akong nakikita ang mahal ko na masaya sa wakas natupad na din ang pangarap niya na maipakasal ngunit hindi na sakin.
Flashback...
Nagpaalam ang driver na tatawag lang siya ng mag-aayos ng sasakyan kaya naman naiwan akong mag-isa sa loob ng sasakyan. Habang hinihintay ko ang driver bigla akong nagulat dahil sa sasakyang papalapit sa aking kinaroroonan hanggang sa..
Bogshhh!!
Iminulat ko ang aking mata ng nakita ko ang aking kakambal na si Asher.
"Ate lumaban ka please" saad niya.
A-ash diko na kaya, pasensya kana, ikaw na bahala sa kanila at saka Ash maaari mo ba akong pagbigyan, maaari kabang magpanggap bilang ako, ituloy mo ang kasal, pakasalan mo si Seb please huling hiling para sakin Ash please."
"Ate may mahal akong iba" saad nito
"Ash I'm sorry pero please pagbigyan mo naman ako ayokong makita siya malungkot pangarap niyang maikasal sakin, at dahil mawawala na ako please ikaw nalang muna magpanggap." nahihirapang sabi ko kaya tumango naman ito.
"Wag mong ipagsabi kahit kanino ang nangyari sakin mag-ingat ka kambal salamat" huling sabi ko at saka pumikit.
Napakasaya ko dahil tinupad din ng kambal ko ang huling hiling ko. At dahil nakikita kung masaya si Seb. We have each other's arm we lied on. But as we cross the road, we seperated our paths.
