17 Ağustos 1999 - Gölcük Saat:12:00
Fırat otobüsten iner inmez yüzüne vuran sıcak yüzünden derin bir iç çekti. Yıldız Milli Takım kampından dönüşte dedesinin vefatından sonra dedesinin yerine koyduğu annesinin dayısı Kadir Hoca ve onun çocuklarını ziyaret etmek istemişti.
Otobüsten inince karşısında Mehmet Ali dayısını ve çok sevdiği kuzeni Alper'i gören Fırat hemen oraya doğru seyirtti.
Önce dayısının elini öpen Fırat'a dayısı sordu;
- Ne haber aslan? Nasıldı bakalım kamp?
- "Nasıl olsun dayı alıştık artık kamplar falan" sonra gülümseyerek ekledi Fırat
"E dayı Alper'den bilmiyorsun sanki nasıl olduğunu"
Alper dönerek serzenişte bulundu "Ya bir şeye de beni karıştırma be"
- Yalan mı diyoruz sanki arkadaş. Sende hayret bir şey ha.
Mehmet Ali araya girdi ve seslendi
- Hadi ulen gidelim de deniz bekliyor.
Yarım saat sonra Fırat dedesinin türlü bin sorusuna cevap verdikten sonra Alper'le birlikte odaya çekilmişti.
İkisinin ortak yönleri birer bilgisayar dahisi olmalarıydı bu kadar iyi anlaşmalarının sebebini bu olarak görüyorlardı.
Ayrıca Fırat ve Alper'in lisede elektronik okuyor olmaları onları bambaşka bir klasmana sokuyordu.
İkisi bir önceki yaz telefon kulubelerinden yakın yerdeki serverlara siber saldırı yapabilecek bir konnektor yapmışlardı evdeki eski telefon parçalarından.
Denemesini bir banka şubesinin köşesinde bulunan kulübede yapmışlar ve başarmışlardı.
Alper Fırat'a dönerek
- Kuzen İstanbula gidip şunu daha zorlu bir yerde deneyecegiz değil mi? diye sordu.
- Deneyelim artık kuzen ama nasıl gideceğiz İstanbula?
- Türker Abim ayarlar bir şeyler hallederiz.
Daha 16 yasında olan bu iki genç gece başlarına geleceklerden habersiz bilgisayar başında pineklemeye devam ediyorlardı.
