17 Ağustos 1999 - Gölcük Saat : 03:02
Fırat ne olduğunu anlamadığı sesle yataktan fırladı ama ayakta duramiyordu her şey her yer deliler gibi sallanıyor sanki kıyamet kopuyordu.
Çığlık atmaya evdekileri uyandırmaya çalışıyordu ki herkesin uyandığını ve kapıya doğru kostuklarini farketti.
Kendisi de kapıya doğru koşmaya başladı.
6 katlı aile apartmanının 2. katındaydı dayısının evi. Koşarak merdivenlere yöneldiğinde tüm akrabalarının neredeyse dışarı çıkmış olduğunu gördü ve kendisi de dışarı çıktı.
Etrafına bakındığında Kadir Dedesinin olmadığını farketti.
Dayısına "Dayı Dedem" diye seslenip kimseyi dinlemeden giriş katta oturan dedesinin dairesine doğru koşturmaya başladı.
Hala her yer sallanıyordu. " Ey Tigin demek ki kıyamet bu imiş" diye seslendi içinden.
Fırat diğer akrabalarının ve ailesinin aksine atalar dini ile çok daha yakın bir bağ buluyordu kendine.
Sonra dedesini gördü seslendi cevap alamayınca dedesini sirtladigi gibi dışarı fırladı.
Dışarı çıktığında gördüğü manzara karşısında hüngür hüngür ağlamaya başladı. Her yer yıkılmış tek tük ayakta bir kaç bina vardı.
Her yerden inilti ve bağırış sesleri geliyordu istemsizce binaları kazmaya insanları kurtarmaya çalışmak için sağa sola koşturdular kuzenleri ve dayıları ile birlikte yapacak bir şeyleri olmadığını görünce diz çökerek oldukları yerde şok olmuş halde birbirlerine bakıyorlardı.
