Hayat bazen dayanılmaz hale gelebilir. İçtiğiniz su size tat vermez, her sabah gözlerinizi açtığınızda size bakan güneş artık başka yörüngededir. Her gece gözyaşlarınızı yastıklar yutuyordur. Gözlerinizdeki parıltılar kayboluvermiştir. Çünkü o yoktur artık. Sevdiğiniz insan anneniz, babamız veya sevdiğiniz başka bir insan yoktur artık. İstediğiniz zaman onun omzuna yatamazsınız. Küslüğünüzün çok kısa sürdüğü o kavgaları edemiyorsunuzdur. Ağlarsınız ama fayda vermez artık. Onun öldüğüne inanmazsınız. Sevdiğinizden geriye kalp kırıntıları ve pişmanlık kalmıştır. Toparlayamayacağınızı zannedersiniz çünkü acılarınız çığ gibi büyümüştür. Ama dayanabilirsiniz. Dayanmak zorundasınızdır çünkü. Sevdiğiniz insanlar için, şimdi mezarın soğuk toprağından sizi izleyen sevdiğiniz için yapın bunu. Yapacak gücüm kalmadı diyorsanız eğer gözyaşlarınızı silip hemen ayağa kalkın. Sizin gücünüz kalmadıysa sevdiğiniz insanları düşünün. Kimseniz yoksa eğer yorulmuş ruhunuz için yapın bunu. Çünkü siz ne kadar yorulduysanız ruhunuz da o kadar yorulmuş demektir. İnsanın kimsesi yoksa kendisi vardır.
Ne yazayım diye düşünürken aklıma bu satırlar geldi. Okuduğunuz için teşekkür ederim. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere::))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayattan Derlemeler
PoetryBurada hayattan kesitler bulacaksınız Bu kitap bir kurgu değildir. İçinde deneme ve şiirler bulunmaktadır. Şimdiden yazım hataları, noktalama yanlışları ve anlatım bozuklukları için özür dilerim.
