Unexpected Love turned to Complicated Love

Chapter 4

Okaaaaaay, walang kahit isang vote :( nakakabreak ng Heart. Vote naman po kayooooo :) Kung sa bagay, nagsisimula palang ako. Kaya mag-uupdate ako XD

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

(Steffanie's POV)

"Good morning Steff!"- sigaw ng dalawang baliw at pumasok sa kwarto ko.

"Hoy! Kayo ah, ang aga-aga pa"- sigaw ko sabay tapon ng unan sa kanila.

"Hoy hoy ka jan, dapat talaga tayong maging maaga no, i miss school. And Tito told us that we will still use the limo"- masiglang sabi ni Sammy si Yessie naman tumatango-tango lang.

"OKAY! Alis muna kayo at mag-aayos na ako, sa school na tayo kakain"- umalis naman sila agad and i took my morning rituals.

Pagdating namin sa school all eyes fixed on us. Eh sino ba naman ang hindi mapapatingin kung isang limo ang sinasakyan namin. Habang naglalakad sa Hallway their eyes are still on us. Gaaaaaaaaaaaaahd! I know we're beautiful but Damn-- Hindi na ba sila nasanay?

(A/N: Bumabagyo na!)

"whatever author"

"And so you're back?"- bumulagta si Aubrey sa harapan namin.

"Oh yes we're back"- sagot ko sabay ira at binangga siya.

Pagkarating namin sa classroom, saktong walang Teacher.

"Hi"- sabi ni Jacob.

"What do you want?"- tanong ko agad.

"Eto naman ang Otheeers"- sabi niya tapos inirapan ko agad at nilampasan siya.

Jacob Leo Haguera. My long-time stalker. I hate him. Alam nyo yung word na nakaka-irita? That isb the best and shortest way to describe him. At sa kasamaang palad, magkaklase kami. It's been 3 years sine the last time we we're classmates. And in that 3 years of my life? it wass so DAMN peaceful.

"Steff, kain tayo. Tara na sa Cafeteria"- nakapout na sabi ni Yessie.

"Oo nga, hindi pa pala tayo nag breakfast. I am cravinmg for pizza"- komento naman ni Sammy

"Yes! Add some Fries too. So? Let's go?"- pagsang-ayon ko and we headed to the cafeteria.

Paglabas namin ng classroom, nandun si Jacob at may dalang gitara at nagsimula nang magkumpulan ang iba pang mga students, lalong-lalo na ang close friends ko sa classroom.

"Steff"- tawag ni Jacob at tinaasan ko lang siya ng kilay tas tinignan ng masama. I hate this kind of things. Yung tiong kinakantahan ako sa harap ng tao, naaalala ko lang si Russel. Nagstart na siyang magstrum ng gitara.

(Click on the video at the side --------------------------->)

"I wanna make you smile whenever you're sad
Carry you around when your arthritis is bad
All I wanna do is grow old with you

I'll get your medicine when your tummy aches
Build you a fire if the furnace breaks
Oh it could be so nice, growing old with you"- tinitigan ko lang siya ng masama at aalis na para mag walk-out. I don't have time for this bullshits.

"I know you hate me so bad. Pero Steff, FOUR years, FOUR years akong naghanap ng lakas ng loob para harapin ka. FOUR years akong naghintay. Tinitignan ka sa malayo. Nakikita kang masaya sa tuwing kasama mo si Joshua Russel Lawrence. Yung EX mo na kina-iinggitan ko. At sa kabila ng lahat, naghintay pa din ako."- Pagkasabi niya nito, napahinto ako. May kung ano sa akin na sinasabing dapat akong magalit, pero there's still a part of me na naaawa kay Jacob. Unti-unti siyang lumalapit sa akin na may dalang boquet. Hinarap ko siya at nakitang malapit na siyang umiyak. "Can i court you?"- isang tanong na nanggaling sa bibig niya sanhi ng biglang pagkabog ng puso ko.

"I don't know, i don't want to hurt you. Alam mo namang mahal na mahal ko si Russel. At kung papayagan kita, magmumukha kang rebound. Think twice Jacob, wala akong sinabing mahalin o hintayin mo ako nang ganoon ka-tagal kaya huwag mong ipamukha na ako pa ang may kasalanan. I may hate you but i still care, hindi naman ako si satanas para saktan ka." -sabi ko sabay alis. Sumunod naman sina Sammy at Yessie sakin.

Ayaw kong maging makasarili. Alam kong nasaktan siya sa mga sinabi ko pero, mas mabuti na yung mas maaga kesa naman umasa siya sa wala.

"Steff?"- mahinahong tawag ni Yessie.

"What?"

"Yung boquet, p-pinapabigay."- nagaalinlangan sabi ni Sammy.

"Itapon mo na yan."

"Pero Steff, sayang namam ang effort, tanggapin mo na kahit eto lang."- sabi naman ni Yessie at sinang-ayunan naman ni Sammy.

Tsk. Oo nga naman, respeto na din to. Tinanggap ko ito at agad na tumungo sa office.

"Dad, have you seen Jennifer?"- tanong ko kay Dad habang bumebeso ang dalawa sa kanya.

"She's at home, akala ko kasi you won't be needing her here. Wow, baby may suitor ka na ulit?"- sagot niya at nagulat nung nakita niya ang boquet na dala ko.

"For almost two year of not having even one suitor, because of Russel's over-protectiveness, yes daddy. nakaranas na ako ulit."- sagot ko naman.

"Oo nga po Tito!"- pagsang-ayon naman ng dalawang baliw kong kaibigan.

"At hindi lang siya binigayan ng boquet, hinarana pa siya! I wonder if those things still happen these days kaya nga ang swerte ni Steffy"- pagh ku-kwento ni Sammy.

"Snap it Sammy!"- pagpatigil ko kay Sammy at tumawa naman si Yessie.

"So? what's your decision Princess?"- tanong ni Dad.

"Dad, ofcourse i said i don't know. I don't want him to expect though, URGH! Drop that topic already! I'll just leave this boquet here Dadm kakain muna kami."- pagpapaalam ko and waved goodbye to Dad.

Pagdating namin sa Cafeteria, nakahanap agad kami ng vacant, at nag-order na si Sammy para sa aming tatlo.

"Steff, why not give Jacob a chance?"- Yessie said out of the blue"Kailangan mo nang mag move on, wag mong hayaang makulong ka sa walang saysay na lalaking iniwan ka lang sa ere."- dagdag niya pa.

Kung makapag salita naman to parang hindi niya pinsan ang tinutukoy niya. Pero seryoso na.

"One week palang ang nakalipas Ye, i still need more time to heal these wounds. Malay mo sa susunod na buwan"- napalingon naman si Yessie sa sinabi ko, the hell pati ako nagulat.

"Talaga?"- sigaw niya na naging dahilan ng pag-lingon ng mga tao sa amin.

"Kung lang naman eh, ayaw kong makasakit."- bawi ko agad.

Tumango naman siya at tumahimik na. Nagtataka lang ako kung bakit hindi galit si Dad nung nalaman niya ang tungkol samin ni Russel. Tss, bahala na ngaaaaa--, Maya-maya pa ay dumating na si Sammy dala ang pagkain namin at nag simula na kami syempreee hindi mawawala ang kwetuhan.

(Clyde Xander Yoo's POV) (Daddy ni Steff yaaaaan :D)

"Love, naarange mo na ba lahat para sa pagapatakbo ng anak natin sa Academy?"- tanong ng asawa ko. Siya si Keiko Sierra Yoo, ang ina ni Steff.

"Yup, ipapapirma ko nalang siya at matatapos na."- sagot ko naman.

"Okaaaay, take good care of our Princess okay? I'll be home for Christmas. I need to go because th board meeting is about to start. Bye Honey, i love you."

"i love you too"- at nag-end na ang call.

"I hope Princess can handle things with the situationsv going on"- napabuntong-hininga nalang ako at bumalik na sa ginagawa ko.

------------------------------------------

A/N: Okay lang baaaaaaaaaaaaaaaaaaaa? nakuuuu. vote po kayo, comment din po. Until the next UD :* WAG NYO ONG KALIMUTAN MAG VOTE. I spread nyo naman po itong story koooooooooooo please :3 thankyouuuuuuuuuuuuuuuuuuuu