"Küçük Serhat ve babası için..."
Korkuyordu Serhat. Mars'a giden ilk Türk astonot olmasına rağmen endişeleri vardı. Çocukluk hayalini gerçekleştirecekti fakat hala korkuyordu. Hayal ederken bunları düşünmemişti. 1 kızı ve eşi vardı Serhat'ın. 10 gün Mars'ta kalacaktı. Geri gelebilir miydi bilmiyordu, bilmiyorlardı. Eşi ve kızı sorun etmeyeceklerini söylediler, hatta eşi moral vermeye çalıştı. İşe yaramadı ama gitmeliydi Serhat. Küçük Serhat içindi bunlar. 12 yaşındaki Serhat için:
"Babacığım neden Mars'a hiç Türk gitmedi? Türkiye'de astronot yok mu?"
Babası konuştu:
"Var oğlum ama hala gidilmedi. Sen git büyüyünce olmaz mı?"
Serhat ellerini heyecanla birbirine vurdu:
"Olur babacığım olur. Büyüdüğümde Mars'a gidip en çok araştırmayı ben yapıcam!"
Serhat gülümsedi ve tekrarladı:
"Küçük Serhat ve babası için..."
Ne kadar tekrarladı bilmiyordu ama geri sayım çoktan başlamıştı.
"10...9...8...7...."
Tekrarladı Serhat. Terliyordu:
"Küçük Serhat ve babası için... Küçük Serhat..."
Ve bir anons sesi duyuldu:
"Sevgili astronotlarımız, 10 günlük Mars yolculuğu başlıyor!"
Ve bir gürültü...
Mekikteki çıkan hasardan canlı çıkan olmadı... Serhat'ta öyle...
Ve alarmı çaldı Serhat'ın. Alarm çalmasaydı rüyada daha doğrusu kabusta olduğunu asla anlayamayacaktı. Korkusu bilinçaltına işledi Serhat'ın. Ama artık daha da emindi Serhat. Yapacaktı korkusuna rağmen. En azından yapmalıydı. Yatağından kalktı. Eşi kahvaltı hazırlamamıştı bugün. Erkenden kalktı Serhat. Bugün büyük gündü. Serhat Mars'a gidiyordu bugün. Bir hayali vardı ve gerçek olacaktı. Umuyordu ki rüyasının tersi çıkardı. Kendisi kahvaltısını hazırladı ve yaptı. Şuanda İş yerine doğru yol alıyordu.
İş yerine varmıştı. Bakalım onu neler bekliyordu. Mars'a gideceği arkadaşlarından birisi olan Nihat konuştu:
"Çok heyecanlıyım abi ya."
Serhat Nihat'a baktı:
"Ben de ama bir yandan endişeliyim."
Nihat:"Neden ki abi?"
Serhat:"Sen anlayamazsın abicim. Benim 1 kızım ve eşim var. Ailemi orada bıraktım. Endişeliyim. Geri dönmek de var, dönememek de."
Nihat:"Anladım abi. Üzülme bize birşey olur mu ha!"
Serhat güldü. Ama bir sorusu vardı:
"Nihat, abicim Murat nerde?"
Murat da onlar ile Mars'a gelecek olan bir astronottu. Nihat daha 28 yaşında olduğu için evli değildi. Murat ondan da küçüktü. 25 yaşında idi. Serhat eski zamanlarını hatırlayınca gülümsedi.
Daha sonra Nihat'ın sesini duydu:
"Abi duyuyor musun? Sana sesleniyorum?"
Serhat daldığının yeni farkına vardı:
"Efendim abicim, dalmışım."
Nihat: "Murat nerde diyodun ya, şurda bak!" dedi eli ile teleskop'un olduğu yeri gösterirken. Murat yıldızları inceliyor olmalıydı.
Serhat:" Yıldızları mı inceliyor acaba?"
Nihat:" soramazsak nasıl öğrenicez abicim."
Serhat kafasını salladı. Murat'ın yanına doğru yol aldılar.
Serhat:" Murat napıyosun abicim?"
Murat:"Oo abi gelmişsiniz."
Nihat:"Geldik tabi oğlum."
Murat:"İyi iyi bende öyle yıldızlara bakıyorum Mars'a bakıyorum."
Serhat:" İyi iyi de çok fazla gecikme. 15 dakika sonra uçuyoruz."
Nihat:"çok çabuk 15 dakika kalmış."
Serhat:"evet."
Murat:"tamam abi gelicem hemen siz Alex'i de bulun."
Alex:" burdayım abi."
Serhat:" tamam gençler şimdi herkes aynı yerde kalsın Murat sende gel."
Murat:" Tamam abi."
Mekiğe doğru ilerlerken Serpil hanımı gördüler onlara doğru gelmeye başladı.
Serpil Hanım:"Çocuklar bugün büyük gün hazır mısınız?"
Murat:"Evet."
Serpil hanım:"Tamam hadi mekiğe."
Mekiğe doğru ilerliyorlardı ki Serpil hanınımın telefonu çaldı. Biraz uzaklaştı ve cevapladı.
5-10 dakika sonra Serpil hanım geldi ama üzgün görünüyordu.
Serpil hanım:" Çocuklar...."
🌙
_____________________________________
Merhabalar ben Hilal. Bu hikayeyi yazarken bir sürü sorun yaşadım. Bölüm daha uzundu ancak kısalttım. Serhat'ı da İpek kadar sevin olur mu?
____________________________________
Şuan bunu yazarken aşırı derecede deprem oluyo gibi hissediyorum. Ama inşallah başım dönüyordur her neyse .
_______________________________________
Bu arada bu kitabı okuyanlara bir isim vermek istiyorum ama Serhatın herhangi bir şeyiyle alakalı. Öneride bulunun lütfen. Hoşçakalınn.
_______________________________________
