Burdur & Isparta~One Shot

Başlangıç ve Son

-"Isparta! Çabuk koşmayı bırak."

Genç adamın peşinden koşan yaşlı kadın nefes nefese kalmıştı. Elini duvara dayadı ve soluklanmak için durdu.

Isparta ise bunu fırsat bilerek hızını arttırmış ve sonunda Burdur'un odasının kapısının önüne gelmişti.

Kapıyı çalmadan doğruca odaya daldı. Burdur kapının aniden açılmasıyla uzandığı yerden kalktı.

-"Benim, Isparta."

Burdur koşarak gelen sevgilisine sarıldı.

Burdur:

-"Nasıl buraya gelebildin?"dedi.

Isparta nasıl geldiğini kısaca anlattı ve Burdur, Isparta'nın elini tuttu.

-"Çok fazla vaktim yok. Yaşlı her an burada olduğumu öğrenir."

Burdur kaşlarını çattı:

-"O bu odaya asla giremez!"

Isparta kahkaha attı. Burdur, Isparta'yı kendi yatağına oturttu ve saçlarıyla oynamaya başladı.

-"Saçlarını çok seviyorum. Gül kokulu sevgilim benim..." Isparta utanmıştı.

Burdur daha fazla ileri gitmek istiyordu. Burdur s2s istiyordu.

Burdur, Isparta'yı hızlıca ittirdi ve onu öpmeye başladı. Öperken aynı zamanda da kıyafetlerini çıkarıyordu.

İkisi de çırılçıplak kaldığında Burdur iki parmağını yaladı ve Isparta'nın eğirdir gölüne soktu. Isparta önce acıyla inledi. Burdur'un koca parmakları canını yakmıştı ama alıştıkca zevkle inlemeye başladı.

Daha fazla ileri gidemediler, yaşlı kadın sonunda onları bulmuştu. Kapının çalınmasıyla ikisi de üstlerini giyinmeye başlamışlardı.

Gelen Burdur'un annesi Kraliçe Gı'ydı.

-"Isparta seni burada görmeyi beklemiyordum."

Isparta, kraliçenin önünde eğildi. Burdur:

-"Ben davet ettim onu. Yapamadığım bir ödevim vardı."

Kraliçe anladığını belli etmek için kafasını eğdi. Isparta'ya dönerek:

-"Gidebilirsin."

Isparta tekrar kraliçeyi selamladı ve Burdur'un odasından çıktı. Koşarak kendi odasına gitti.

Burdur ve Isparta ikisi de aynı sarayda yaşayan iki farklı krallardı. Birbirlerine aşık olan iki kral...

Ancak herkes tahta Burdur'un çıkmasını istiyordu. Bu yüzden sarayda çok fazla dışlanıyordu.

Birkaç gün sonra Isparta ve Burdur bahçede gizlice buluşmuşlardı.

-"Şurdaki ağacın orda sevisebiliriz, hadi."

Isparta şakadan Burdur'un koluna vurdu.

-"Aklın fikrin s2ste."

İkisi de kahkaha atarak koşmaya devam etti ve kocaman ağacın altına geldiler. Isparta getirdiği piknik sepetinden örtüyü çıkardı ve serdi:

-"Üstümüz pislenmesin."

Burdur afferin diyerek sevgilisinin kafasını patpatladı.

İkisi de oturduğunde Isparta, Burdur'un kucağına oturdu ve onu soydu. Burdur'a sxkso çekmeye başlamıştı.

-"Çok iyi böyle devam et askim."dedi, Burdur inleyerek.

Isparta biraz daha yaptıktan sonra Burdur çocuğun yüzüne gelmişti. Isparta sepetten mendili aldı ve yüzünü sildi.

Burdur, Isparta'nın elinden mendili aldı ve silmesine yardım etti. Tam silerken arkalarından bir dalın kırılma sesi gelmişti.

Burdur hızlıca arkasına dönmüştü ama görünürde kimse yoktu. Isparta korkarak:

-"Biri bizi mi gördü?!"

-"Kimse yok." Burdur, Isparta'nın elino tuttu ve onu ayağa kaldırdı:

-"Gidelim artık." Isparta yerden sepeti aldı ve saraya geri döndüler.

İkisi birbirine iyi geceler öpücüğü verdiler ve koşarak odalarına girdiler.

Sabah olduğunda Burdur'un odasının kapısı şiddetle açıldı. Gelen Kraliçeydi.

Burdur yatağından korkuyla şıçradı:

-"Neler oluyor? Anne?"

Annesi Burdur'a yaklaştı ve yüzüne bir tokat yapıştırdı.

Burdur hiçbir şey anlamıyordu.

-"Gay misin?!"diye bağırdı. Burdur duyduğu şeyle donmuştu.

Hiçbir şey diyemiyordu. Annesi, Burdur'u yattığı yerden kaldırdı ve kolundan çekiştirerek onu sarayın ortasına getirdi. Aynı şeyleri Isparta da yaşamıştı.

İkisi yanyana durmuş ve dizlerinin üstüne çökmüşlerdi.

Burdur:

-"Size bunu kim söyledi?"

Kraliçe, Afyon'u yanına çağırdı. Afyon yüzündeki pis sırıtışla tam karşılarında duruyorlardı.

-"Demek sendin." Burdur hızlıca ayağa kalktı ve Afyon'u boğmaya başladı. Askerler hemen Burdur'u kollarında tuttular ve ensesine vurup onu geri diz çöktürttüler.

Burdur korkuyla Isparta'ya baktı. Isparta'nın yüzü kanlarla kaplıydı. Onu daha çok dövmüşlerdi.

Kraliçe ayağıyla Burdur'un kafasını kaldırdı:

-"Siz ikiniz... sevgili misiniz?"

Burdur ağlamaya başladı. Isparta'ya dönerek:

-"Özür dilerim, çok özür dilerim."

Isparta bakışlarını yerden aldı ve Burdur'a baktı. Ne yapacağını anlamıştı ve acıyla gülümsedi.

-"Biz sevgili değiliz. Afyon yalan söylemiş."

Kraliçe kahkaha attı ve devam etti:

-"Beni inandırmak için o zaman Isparta'yı öldür."

Burdur'un şokla gözleri kocaman açılmıştı. Afyon ise zevkle olan biteni izliyordu. Burdur kafasını olumsuzca salladı:

-"Onu öldüremem."

Kraliçe kaşlarını çattı ve Isparta'nın kafasına tekme attı. Isparta'nın kafasından akan kan bütün yeri kaplamıştı.

Burdur, Isparta'nın nabzını kontrol ettiğinde hala attığını fark etti ve derin bir nefes verdi.

-"Onu lütfen öldürme."

-"Her istediğini yaparım."

Burdur kraliçenin önünde eğilmiş yalvarıyordu. Kraliçe:

-"Tamam ama her istediğimi yapacaksın."

Burdur sevinçle kafasını hızlıca salladı. Gözlerinden akan yaşlar ve kanlar birbirine karışmıştı.

Kraliçe yerde baygın yatan Isparta'yı sürgüne yollattırmak üzere gönderdi.

Burdur'da artık annesinin ve üvey babası Afyon'un kölesi olmuştu.