| chapter 1 |
another busy day! hay, kung maalwan lang ang buhay, di ko na kailangang magpakasubsob sa trabaho after acads. nakakapagod pagsabayin ung dalawa, parang nahahati katawan mo. wala ka nang ginawa buong araw kundi magtrabaho nang magtrabaho.pero gaya nga ng palagi kong sinasabi sa sarili ko, PARA SA KINABUKASAN!
oof haven't introduced myself yet HAHA i'm kaize lix samor, 21, 3rd year college student studying cosmetology at Manila International University.
aiming to create my own make-up brand in the future. di ganon kayaman ang family ko. nasa abroad si papa pero di pa rin ganun kasapat ung binibigay niya sakin. kaya kailangan ko ring magtrabaho para may dagdag ako na budget sa education ko dito sa Manila.
may malapit na café sa university namin. after pumasok, nagtatrabaho ako, pati saturday. nilalaan ko naman ung free time ko na mag-aral tuwing linggo.
kinakaya ko naman, ilang taon na akong nasa ganitong set-up, ngayon pa ba ako susuko?
'one iced americano, tall.'
'shots sir?'
'3 1/2, no water.'
bigyan ko nalang kaya to ng isang basong espresso? road to palpitate po ba tayo?
3 1/2, no water? mas mapait pa un kesa sa love life ng kaibigan ko ah HAHAHAHA. tibay ng sikmura ni kuya ah.
'iced americano lang po?'
'yes.'
'okay, one iced americano, 3 1/2 shots, no water coming right up. 140 pesos po.'
kinuha ko na ang bayad ni kuya saka prine-pare ang order niya bago ibigay sa kaniya.
'kaize.'
'oh?'
'pogi nung last mong costumer.'
'lakas talaga ng radar mo basta pogi ano?'
'masyado ka naman sakin.'
'wow, todo deny ka pa eh un naman ang totoo.'
'sungit mo naman, pangit mo kabonding fren.'
'excuse me ms. Vivian Amores, what i'm saying are actual facts about your personality.'
'fren, wag mong seryosohin okay? pagod ka ba? pahinga ka kaya muna.'
'bhe, ang daming huhugasan don oh, don sa lababo. layuan mo nga ako.'
'fine. sungit mo. tignan mo si kuya oh, sinusulyapan ka tuloy.'
'ha?'
tumingin ako sa direksyon ng kostumer na sinasabi ni vivian kanina. naabutan ko siyang tumingin sakin kaya bigla siyang umiwas.
ay, ang pogi nga. kamukha nung artistang kilala ko.
... focus sa work kaize! focus! kung ano-ano nanamang inaatupag mo!
hinayaan ko na lamang siya na inumin ang drink na in-order niya at saka inasikaso ang dagsa-dagsang costumer sa café.
'fren.'
nagpahinga muna kami sandali ni vivian bago ituloy ang trabaho. wala namang gaanong costumer tsaka kanina pa kami kilos ng kilos.
'yup??'
BINABASA MO ANG
happier ; jaehyun ( on hold )
Fanfictionit's always, 'atleast we met'. does it always have to be that way? but i have to accept reality. i will never be able to grasp the opportunity to have you.