ဒါဟာ ကြၽန္မရဲ႕ဆုေတာင္း
===================မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေန႕တစ္ေန႕ရဲ႕အဆုံးမွာ ေနမင္းႀကီးက သူ႕ရဲ႕ေနာက္ဆုံးႏႈတ္ဆက္ပြဲအျဖစ္
ကြၽန္မကို ႏႈတ္ဆက္သြားမွာ ကြၽန္မႀကိဳသိေနတယ္ေလ ။ကြၽန္မစြန႔္ခြာမသြားခင္
ကမၻာေျမႀကီးက ကြၽန္မကို
သူ႕ရဲ႕လက္ေတြနဲ႕
ဘာေၾကာင့္ ေပြ႕ဖက္ဖို႔ ေခၚရလဲ ။ညရဲ႕တိတ္ဆိတ္မႈဟာ
ၾကယ္ေတြရဲ႕အေၾကာင္း
ကြၽန္မကို ဘာေၾကာင့္လာေျပာျပလဲ ။ကြၽန္မရဲ႕ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို
ၿပီးျပည့္စုံေစဖို႔
ေနာက္ဆုံး ကာရံနေဘစာသားကို
ကြၽန္မလက္စသတ္ပါရေစ ။သူမမ်က္ႏွာကို ေတြ႕ျမင္ဖို႔အတြက္
မီးအိမ္လည္း ထြန္းညွိပါရေစ ။ကြၽန္မ သီခဲ့တဲ့ပန္းကုံးကိုလည္း
သူမေခါင္းမွာ ပန္ဆင္ေပးခဲ့ပါရေစ ။ဒါဟာ...
ကြၽန္မရဲ႕ဆုေတာင္းေတြပါပဲ ။~
ကြၽန္းတံခါးမႀကီးကို ေက်ာခိုင္းလက္ႏွောင္းရပ္ေနစဥ္ ဦးစိုင္းလုံေရာက္လာသျဖင့္ ခ,လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ေသာ္ကၿမိဳင္စံအိမ္၏ အိမ္ေတာ္ထိန္းဦးစိုင္းလုံသည္ တံခါးဝ၌ ဦးေခါင္းကို ငုံ႕၍ ရို႔က်ိဳးစြာ ရပ္ေန၏ ။ အသားအေရာင္နီနီ ၊ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးကားကားႏွင့္ ခပ္ဝဝပုံပန္းရွိကာ ရွမ္းဝတ္စုံ အၿမဲဝတ္ဆင္တတ္ေသာ ဦးစိုင္းလုံသည္ ဤေသာ္ကၿမိဳင္စံအိမ္ႀကီး၌ အၿမဲတမ္းလူယုံလည္းျဖစ္သည္။
"ဇဝါထြဋ္ေခါင္ေရာက္လာပါၿပီ”
ခ,ကြၽန္းတံခါးမႀကီးအထပ္ထပ္ကို ေကြ႕ပတ္ျဖတ္ေလွ်ာက္ကာ စံအိမ္အတြင္းမွ ထြက္လာသည္။
"ေနပူတယ္ခ ၊ ဦးလုံထီးလိုက္မိုးေပးပါ့မယ္''
"ရတယ္ ၊ ဦးလုံက ခြန္ေလးေဆးႀကိဳတာကူညီေပးလိုက္ပါ ၊ ခကို ထီးေပး''
ဦးစိုင္းလုံထံမွ ေခါက္ခ်ိဳးထီးအနက္ကို ယူဖြင့္ေဆာင္း၍ အလုပ္သမားအိမ္ရာမ်ား အတြဲအလိုက္ေဆာက္လုပ္ထားေသာ ေျမျပန႔္ ၿခံကြင္းျပင္ဘက္သို႔ ခကုန္းျမင့္ေပၚမွ ဆင္းလာသည္။
ေသာ္ကၿမိဳင္ၿခံထဲ၌ စံအိမ္ပိုင္မဟုတ္ေသာ ဖို႔စ္ကားတစ္စီးရပ္ထားသည္ ။ ထိုကားေပၚ၌ အသက္ႏွစ္ဆယ့္ငါး သုံးဆယ္ဝန္းက်င္ လူ႐ြယ္တစ္ဦးထိုင္ေန၏ ။ ထိုလူ႐ြယ္သည္ ကားေပၚမွ ဆင္း၍ ပုဆိုးကို ျဖန႔္ဝတ္ေန၏ ။ ခလည္း သူ႕ကို ေက်ာ္၍ အိမ္ရာဘက္ထြက္လာသည္ ။
YOU ARE READING
This is my prayer
Romanceကာမပိုင်လင်ယောက်ျားရှိ ဣတ္ထိယအမျိုးသမီးတစ်ဦးကို အရူးအမူး စွဲလမ်းမိသော မိန်းမငယ်လေးတစ်ဦး၏ အဆုံးသတ်သည်... ကာမပိုင္လင္ေယာက္်ားရွိ ဣတၳိယအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးကို အ႐ူးအမူး စြဲလမ္းမိေသာ မိန္းမငယ္ေလးတစ္ဦး၏ အဆုံးသတ္သည္...