nöbetçi olmaktan nefret ediyorum ufff !!!!

204 11 4
                                    

Bugün yine okul nobetcisiyim niye bu kadar şanssız ım bilmiyorum ; bugün tüm saçmalıklar beni buluyor işin tuhaf yanı niye hep "serhatla" nöbetçi oluyorum bilmiyorum ki !!!!!,orta okuldan beri ayni siniftayiz ama liseyi bile ayni sınıfta okuyoruz kadere bak hep onunla nöbetçi oluyorum . okul çok sıkıcı bazen dışarı bile çıkmak istemiyorum neden mi ! İnsanların ön yargılarından korkuyorum okul da tüm bu dış dünyadan uzaklaşiyorum aslında okul benim tek sığınağım hayallerimin başladığı tek yer insanlar orda burda hayal kurarken benim ilham kaynağım sadece okul kimse beni burada ben olduğum için hor görmüyor özgürce kendi yolumu çizmek istiyorum tabi nöbetçi olmaktan nefret ediyorum bir yandan eğlenceli ama her zamanda bu böyle olmuyor ki ufff . herkes derste ve ben yanlızca nöbetçi koltuguma oturmuş birinin bana bir görev vermesini bekliyorum yada teneffüs olunca arkadaşlarımla bol bol çene calip konuşmak hayal kurmak güzelde bide gerçek olsa ne olur yani dimi serhatinda kafasını kırmak istiyom ya ne oluyor bu çocuğa sınıfta çenesi kapanmaz benim yanımda çıtı bile çıkmıyor ya imana mi geldi nedir pekbi sessiz aslında oda hakli çok sessiz biriyim serhatlada gerekmedikçe konuşmuyorum bile bende olsam sessiz kaldırdım tam serhata içimden küfürler yağdırıyordum ki bi oğlan geldi herkes dersteyken bunun dışarda ne işi vardı ilk defa görüyorum bu çocuğu okulda yada ben dikkat etmemişim lise ikinci sınıfın baslarindayiz ama yeni fark ediyorum ne kadarda yakışıklı ben niye fark etmedim ki acaba ismine ???????? çok merak ediyorum kesinlikle adıda onun gibi güzel dır tam serhatin yanina gidiyordum ki kahretsin müdür çağırıyor -Nöbetçi nöbetçiler nerdesiniz!!!! demez mi başka zaman olsa işimiz olmayınca kimse cagirmaz ne hikmettir bilmem adam tam da zamanında çağırıyor bizi allahım ya bide bangır bangır bağırıyor gelin yoksa kötü olur dermiş gibi içimden patlama be geliyoruz dedim efendim hocam ne istemiştiniz dedim ve sessizce bekledim kızım al şu kâğıtları sınıfları dolaş maddi durumu kötü olan arkadaşlarının adini soy adini sınıflarını vb. Herşeyi yazıp bana getir dedi peki hocam dedim ve müdürün odasından çıktım o çocuk hala gitmemiş serhatla konuşuyordu bende onları rahatsız etmedim cantamda birkaç boş kâğıt alıp sınıfları dolaşmaya çıktım biri arkamdan bağırıyordu Feride feride kız beklesene efendim serhat ne oldu nereye gidiyorsun müdür ne istedi senden , bu kâğıtları verdi bana bütün sınıfları dolaşmam için gönderdi işin yoksa gel yadım et bana tamam dedi serhat peki ne yapicaz dolaşıp . maddi durumu kötü olan öğrencilerin isimlerini sınıflarını vs. İstedi al bu kâğıtları sen alt kattaki sınıflara git ben üst kata gidiyorum tamamı tam ama bizim sınıfa gitme niyeymiş ben gidicem hava atarim hocaya tam gitmem içimden aman ne hava ne hava havanı indirmesinlerde neyse gitsin bakalım nasıl hava aticak merak ettim aşağı indim serhat yok acaba nerde ben bütün islerimi bitirdim beyefendi daha piyasada yok ilginç birden o tatlı çocuk serhatla aşağı indi çocukla konuştu dışarı çıktı ne oluyor biri neden bana bi açıklama yapmıyor çok merak ediyorum bu hiçte hayra âlâmet değil???????? Dayanamadım gittim serhatin yanina niye gelmiyon beden eğitimi dersin de ne yapican dedim hoca maç öncesi antrenman yapmam için çağırdı benim yerime arkadaşım sana yardim eder dedi şokkkkkkkkkkkk oldum nerden çıktı şimdi bu daha adini bile bilmediğim bi cocukmu bana yardim edicek ohaaaa yani ne oluyoruz başa gelen çekilir bu seferlik katlanicaz ne yapalım birgün sadece bir ömür gecirmiycem ya o çocukla telaşa gerek yok serhatin bu tavrı saygimi kazanmasına yetti bile sağolsun tek başıma bütün işlerle ugrasmiyayim diye arkadaşını yanıma bırakmış gerçekten düşünmesi bile övülmeye değer neyse çok oyalandim biran önce tüm kâğıtları müdüre götür sem iyi olucak müdürün kapısına geldim tam içeri gidiyordum ki o gizemli çocuk serhatin yapması gereken tüm isleri halledip gelmişti bile birlikte kapıyı calip içeri girdik gerekli evrakları masaya bıraktık ve odadan çıktık ikimizde sadece sessizce oturduk ve bekledik içimden serhata küfürler yağdırıyordum tamda zamanında antrenmanı tutmuştu hay ben böyle şansın .... Tam o sırada sessizliği bozan taraf o çocuk olmuştu adın ne senin? Biran dondum ne dediğini anlamamiştim sonra efendim ney ?diye tekrar soruya soruyla karşılık verdim ismin ne dedi tabi ya hayal değil gerçekten adımı soruyordu FERİDE dedim ama o heyecanla ben onun ismini bile sormadim ne şapşalim nevar yani nediye heycanlaniyorum ki gören de idam cezası verildi kızım dedi sancak elim ayağıma dolasicak resmen çok heycanlandim neyseki gizemli çocuk fazla üstünde durmadi böyle zamanlarda kitap okumak en iyisi bence ne ugraşıcam onla bunla boşversene aldım yaşar kemalin ince memed kitabini gömdüm kafami kitaba bu seferde müdür başladı nöbetçi gel buraya diye baslarim ben böyle işe adam alarmı kurulmuş bomba misali bu ne yahu hani bir söz vardir ya ;Bu AGA'Da COK OLDU artik diye bizim kide o hesap oldu resmen birden o gizemli çocuk kalktı bana sen otur kitabini oku ben hallederim dedi kiyamam sağolsun beni düşünüp kendi gitti gerçi onunda canına minnet mübarek derse girmemek için bahane arıyor zaten !!!benim için can atarak gitmediğini anlamak için zeki olmaya gerek yok zateN

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 27, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BİTMEYEN RÜYANIN İNSANLARI :))))Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin