Chapter 17

178 5 0
                                    

Matapos nameng maligo nila Jisoo, naglakad na kami papunta sa Cottage at nandoon 'yung babae.

Tinitignan ko lamang sila, dahil ang saya nila.

Ako dapat 'yun eh?

Nang makarating kaming tatlo, dumiretso ako agad sa pagkain at tinalikuran sila.

Hindi ko na lamang sila inintindi, para kunwari wala akong nakitang napakasakit na magiging dahilan nang luha mo, magiging dahilan nang lungkot mo. Nagfocus na lang ako sa pagkain at least ito pinapasaya ka na nga binubusog ka pa inaalagaan ka pa pinapataba hindi ka binibigyan nang sakit.

*napatalon ako konti sa upuan dahil sa pagbukas ng videoke*

Napahawak ako sa aking puso, dahil grabe namang karaoke 'yan.

Tumingin ako, at nagbabalak kumanta mga ito. Nangunguna Rosé, sumusunod Jisoo natatawa na lang ako. Ang SeulRene ayon naglalandian habang umiinom ganon din ang 2yeon and last tumingin ako sa kinaroroonan nila Lisa, masaya siya talaga nakakapanginig ng katawan kasi masaya siya sa iba tapos ako heto tamang tinik lang ng inihaw na bangus.

And balik ako sa pagkain, ito na lang partner ko milkfish favorite ko pa rin milk fish nga lang.

Ano tawag sa akin na kumakain ng fish? Eh 'di catfish.

Haha waley, ang sakit 'no? Nililibang mo na lang sarili mo? Kinakausap mo sarili mo kapag alone ka, tapos pinapatawa mo sarili mo? Pinapasaya mo sarili mo kasi nga mag-isa ko lang wala kalandian, tapos mga kaibigan mo masaya kasama mga kapareha nila. Meron naman akong kapareha, pero kasi.....nasa iba.

Natigil akong kumain, dahil sa nadinig kong tugtog.

Hindi ko pa agad tinignan, dahil bobosesan ko.

(Too Many Walls by Cathy Dennis)

Unang linya pa lang, alam kong siya.

Sumilip ako konti, dahil sinasayaw namen ni Lisa ito noon no'ng mga bata pa kami.

Sinasabayan ko sa isip ang pagkanta ni Lisa, ngunit tumalikod akong muli.

Bigla na lang tumulo ang luha ko, dahil namimiss ko si Lili.

Nakaka-miss din ang childhood lalo na kapag kasama mo 'yung nagbigay nang mas da'best na childhood mo.

Kung pwede ko lang ulitin ang lahat, siguro hindi kami nahihirapan ngayon ni Lisa.

Hindi rin sana ako mawawalan nang memory.

Nang matapos siyang kumanta, palakpakan mga kasama namen.

"Lisa? Para kanino 'yan?" - jisoo

Sumilip ako, konti kung ano ang magiging sagot niya.

"Uhmm...!" - lisa  *sabay tingin sa babae...ngumiti ito sa kanya*

Tinignan ko ang reaction ng babae, nakangiti at feeling mo naman sayo. Hooy! Sa akin niya 'yan kinanta 'wag assuming ghorl.

"Sa isang taong espesyal sa puso ko mula pagkabata!" - lisa  *saby tingin sa akin*

Pero umiwas ako nang tingin at tinalikuran siya.

"Sino ba 'yon???!! Kilala ba namen??" - friends  *teasing tone*

"Ah!... Hmm!" - lisa

Sabay hampas nila sa mesa mga kaibigan namen at nag-iingay.

*me chuckles*

°°°°

Pauwi na kami ngayon, dahil 4pm na baka gabihin kami sa daan.

Si Lisa ang driver ngayon, syempre dito ako sa harap kasama siya 'no?

Goodbye, YesterdayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon