Düşünüyordum da;
İnsanlar ağızlarından çıkan cümlelere dikkat etmiyorlar. Karşılarındaki insanları kırıp döktüklerinin farkına varmıyorlar.
Bende insanım ve bende insanları bazen düşüncesizce kırabiliyorum. Bazen kalemimden çıkan kelimelere bazende ağzımdan çıkan cümlelere kırılıyorlar.
Ben bazen (bazılarının) hak ettiğini düşünüyorum. Beni o kadar kırıyorlarki kalbimin kırıklarının üzerinde tepinseniz çatırdama bile duyamazsınız. Onlarada böyle olsun istiyorum. Arada onların kalbine oturmak ve rahatsız etmek istiyorum. Sedece adalet istiyorum. Beni üzmelerine izin vermek istemiyorum. Ama yapacak bir şey yok umursamamaktan başka.
Umursamamakta kötü aslında. Çünkü bir zaman sonra hissetmiyorsun kalbini. Acıma yok, üzülme yok, mutluluk yok, özlem yok...
İnsanları kırmayın. Yaptığınız en ufak bir kötü şey karşınızdakini kırabilir hatta yıkabilir. Sonrada gider başkasını kırar. O da başkasını. Bu döngü böyle devam eder. Tabi döngünün içinde bazı sağlamlar çıkacak ve 'kendim kırıldım ama başkası kırılmasın.' diyecek. Siz "başkası kırılmasın " diyeceklerden olun ve insanları üzmeyin. Çünkü keser döner sap döner, gün gelir hesap döner.
İyi geceler...
Ya kırdığın gönlü Allah seviyorsa? Bilemezsin, bilseydin ödün kopardı, dokunmazdın.!
24 Nisan 2015
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Düşünüyordum da;
Randomİçimden geldiği gibi, düşündüğüm gibi yazıyorum. Bölümler geç gelebilir. Çünkü bazen içimden gelmez...
