Finding my Perfect Peace (Cagayan Series #3) [COMPLETED]

Epilogue

"Good day ma'am" bati ko sa mga pasahero na pumapasok sa eroplano.

I have a flight to Japan this morning, i recovered the incident two months ago. Ayaw pa sana nila akong pagtrabahuin pero kaya ko na.

"Alec ikaw nga muna dito naiihi ako" siniko ko si Alec na nasa tabi ko, kinurot niya ako sa tagiliran dahil inaantok na siya ay bigla ko siyang ginising.

Habang naglalakad ako papasok sa cr naisip ko siya dahil may nakita akong magjowa. Its been two months since i last saw him. We choose to go in different ways para mahanap ang sarili namin at para makarecover na rin.

Wala na akong balita sa kanila dahil ang alam ko last time na magkausap kami ng Mommy niya ay lilipat na sila sa Spain for good. Hindi ko siya kinausap pagkatapos kong lumabas dahil gusto ko ayusin muna niya ang lahat ng gusot.

I promise to him na hindi ako bibitaw, he told me na hintayin ko siya hanggang sa makabalik siya dahil saglit lang na panahon. But come to think of it. Can i wait? Sa loob ng dalawang buwan na yun hinintay ko siya.

The longer im waiting the less hope is building up inside me. He told me before i let him go that day at the hospital. Kapag lumagpas siya ng tatlong buwan na hindi pa makakabalik hindi ko na siya hihintayin at magmamahal nalang ako ng iba.

Kakaopera ko lang noon pero pinigil kong umiyak, para samin rin to. If ever na hindi kami then god bless nalang kung ano ang mangyayari. Next week matatapos na ang three months na sinasabi niya its fridaythis day kaya nawawalan na ako ng pag asa.

"huy tulala ka nanaman" binatukan ako ni Alec kaya hinampas ko siya sa braso. Ang baklang to mas babae pa kaysa sakin.

"may iniisip lang" sabi ko habang inaayos namin ang paguupuan namin dahil take off na.

Hindi muna siya nagsalita ng magtakeoff na ito, pagkatapos nun ay umikot ikot na kami para tignan ang mga pasahero.

"hindi pa ba sya bumabalik?" tanong niya sakin nang nandoon kami sa bed nagpapahinga dahil tapos na shift namin.

"hindi..pa, hindi ko alam kung babalik pa" naiiyak na ako sa sinasabi ko.

"babalik siya tiwala lang" pagpapakalma niya sakin.

"how? Matatapos na ang tatlong buwan Alec. Hindi..hindi ko alam kung kaya ko pang maghintay"

Hindi siya umimik sa sinabi ko at inabutan niya lang ako ng panyo.

"everythings gonna be alright"

Matapos ng pag uusap namin ay lumabas na kami para tignan ulit ang mga pasahero dahil malapit na kami. We have a layover here 3 days kaya makakagala ako. Maybe thats the way para makalimot ako.

"hey andiyan na sundo natin" Alec called me habang nag aantay kami dito sa labas. Sa hotel kami magsstay para mas madali kapag may flight na.

"nakakagutom naman hindi kao nakakain sa bahay" maktol ni Alec kaya napatawa ang kasamahan namin.

"magpalit muna kayo, kain tayo diyan sa malapit" natatawang sabi ng piloto namin.

Kasama mo si Alec sa iisang kwarto dalawa lang kami, gusto niya naman eh at bakla naman yan walang gagawin sakin.

"shower muna ako malamig sa labas eh" sabi ko tumango naman siya habang nag aayos ng damit niya mamaya.

Hinawakan ko kung saan ako naoperahan, magaling na siya kaya napangiti ako. Worth it lahat ng hirap ko pero nagalit sila ate sakin dahil hindi ko sinabi sa kanilang lahat. Even Kyros is mad at me when i confess that one.