De kamer achter de muur.

Eva

Ik wordt wakker van de wekker. 7 uur zie ik. Ik draai me om en ga helemaal onder de dekens liggen. Eva wakker worden! roept mijn moeder. Jahaa roep ik terug. Ik heb helemaal geen zin om wakker te worden en naar school te gaan. Mijn aller beste vriendin Sofie is vorige week van school gegaan omdat ze een ander niveau heeft. Gelukkig hebben we nog steeds contact. Iedere week spreken we af bij de starbuks in de stad, om dan huiswerk te maken. Van het huiswerk komt nooit veel terecht want we zitten eigenlijk alleen maar te kloten. Vandaag is mijn eerste dag zonder Sofie. Natuurlijk heb ik nog meer vriendinnen, maar ik ging vaak alleen maar met Sofie om. Eva kom nu naar beneden! Ja mam rustig! roep ik terug. Ik klim mijn bed uit en pak een willekeurige trui en broek uit de kast. Mijn kast is echt een zooi! Mama zegt de hele tijd dat ik het moet opruimen maar ik heb daar helemaal geen zin in. 'Ga je echt zo naar school?' zegt  mama als ik beneden kom. Ik heb mijn favo grijze trui aan getrokken en een blauwe broek. 'Ja waarom niet?' Ik smeer een boterham en gooi er hagelslag op. 'Mogge' zegt mijn oudere broer Rik. Hij laat een harde boer. 'Rik even normaal doen alsjeblieft!' 'Ik ga naar school,  Jasmin wacht op me.' zeg ik terwijl ik mijn boterham in mijn mond stop. Ik heb helemaal geen zin in dit gezeur vanochtend. 'Neem je drie boterhammen mee Eef?' 'Je moet goed eten!' 'Ja mam!' roep ik vanuit de keuken. Ik prop de drie boterhammen met pindakaas, worst en hagelslag in mijn tas. Ik stop er stiekem ook nog twee koeken bij, pak wat geld en roep doei. Het is buiten wel warm maar nog niet te warm voor korte mouwen.  ' Hey slome schiet eens op!' Het is Jasmin. Ik zucht. Met mijn fiets in mijn hand loop ik naar haar toe. 'Bitch heb je wel goed geslapen, je ziet er uit als een zombie!' We lachen. 'Nee beroerd geslapen jij dan?' Jasmin ziet er altijd perfect uit. Lang donker haar, en altijd in een vlecht. Soms draagt ze zo veel make up dat je soms denkt dat ze een barbie is. Vandaag niet.  'Ik heb prima geslapen!' 'Ik had alleen niet veel tijd meer voor make up.' Het is vanaf mijn huis tien minuten fietsen naar school. 'Heb jij goed geleerd voor het proefwerk Engels?' vraag ik als we de school zien aankomen. 'Nee die kut docent mag er maar in stikken!' antwoord Jasmin. Ik schiet in de lach. 'Ja wat het is toch gewoon zo?' Ik zie dat ze nu ook lacht. 'Heb jij eigenlijk nog contact met Sofie?' Vraag ik als we van onze fiets afstappen. 'Hm beetje niet veel.' We zetten onze fiets op slot, en lopen naar ons groepje. Ik, Jasmin, Robin en Nienke. 'Hallo zonnetjes!' roept Nienke als we er aan komen. ' Heyyyyy meidddd!' roept Jasmin terug en ze geven elkaar heel overdreven een knuffel. Alsof ze elkaar een jaar niet hebben gezien. Ik rol met mijn ogen.  Tegen mij zegt Nienke alleen maar hai. Alsof we elkaar totaal niet kennen. Robin loopt naar mij toe. 'Top dat je er bent, anders was ik van het dak af gesprongen!' zegt ze zacht. Ik moet mijn best doen om niet te lachen. Nienke gebruikt Robin als slaafje. Alsof ze besties zijn alleen dan om cool te doen. De bel gaat en we lopen samen de school in. Ik word opeens heel hard tegen de deur geduwd. Het is Pippa. Ze is een half jaar ouder als ik ben maar ze ziet er al uit als 17. Ik ben zelf net 15 geworden. Pippa staat bekend als de queen van de school. Ze is al met meerdere jongens naar bed geweest , rookt en drinkt veel. Ze is de bitch van de school. Ze kan je maken, of breken.  Mij heeft ze al meerdere keren gebroken. Terwijl ik de school in loop, en over mijn zere schouder wrijf, zegt Robin opeens: 'Moet je Teresa zien!' Teresa was een van Pippa's beste vrienden. Ze lag op de grond en kronkelde helemaal, met haar ogen op stand einde van de wereld. Pippa was helemaal overstuur, en schreeuwde tegen wie ze schreeuwen kon. Er kwamen meerdere docenten aangerend, en we hoorden harde sirenes. Er kwamen allemaal ambulance medewerkers binnen met een brancard. Een van de medewerkers liep naar Pippa, en kalmeerde haar een beetje.  Het lukte half, want ze huilde nog steeds, maar het werd wel minder. Er was nu ook politie en die liep gelijk naar Pippa toe. Mijn mentor, coach of hoe je het ook wilt noemen, liep naar mij toe om even te spreken. Ik zeg doei tegen Robin en loop het kamertje in van mijn mentor. Er is ook politie aanwezig. 'Zo Eva, kan je me even uitleggen wat er in jou opzichten is gebeurd?' 'Ik liep de school in en was gewoon met Robin in gesprek.' begin ik. Ik graaf dieper in mijn gedachten. De nerd , Mare, was er ook. 'Mare van de geer was er ook.' 'Ze stond achter Teresa.' Ik zie dat de politie medewerkster dingen noteert in haar kladblok. Ik denk nog dieper na. 'Oke dus even op een rijtje: Mare liep achter Teresa voor dat het gebeurde?' Vraagt mijn mentor. 'Ja dat klopt.' Opeens bedenk ik me iets. 'Waar is Mare nu mevrouw?' 'Ik heb haar niet meer gezien nadat Teresa viel!' 'Mare is bij haar mentor, voor haar verhoor.' zegt mevrouw de Kleine koel. 'Ik denk eerlijk gezegd dat Mare er iets mee te maken heeft mevrouw!' 'Eva Boswinkel toch?' vroeg de politie medewerkster. 'Ja, ja dat klopt.' 'Het spijt me Eva, maar we kunnen niet zomaar blind beschuldigen.' 'Ja dat snap ik mevrouw, sorry, ik dacht omdat ze achter Teresa liep.' 'Ja ik snap waarom je dat denkt, als ik geen politie was zou ik dat ook denken!' 'Oke mevrouw...' 'Noem me voor nu maar even Kristel.' ze glimlachte even. 'Oke Kristel.' 'Mevrouw de Kleine, ik kom morgen terug voor nog een gesprek met Eva en dan zullen we ook Mare erbij betrekken.' 'Helemaal prima.' antwoord mevrouw de Kleine. 'U kunt ons vanaf half negen verwachten, en om half tien willen we het gesprek hebben.' 'okidoki.' zegt mevrouw de Kleine. 'Eva als je nu wilt gaan voor je les...' begint de Kleine. 'Tuurlijk mevrouw, tot morgen Kristel.' zeg ik beleefd. Ik pak mijn tas en loop snel het kamertje uit. Als ik binnen kom in het lokaal, zitten alleen Robin, Marijn, Jorik en Kiki in de klas. Ik loop snel naar Robin. 'En hoe was het?' vraagt ze zodra ik net zit. Ik vertel wat ik heb meegemaakt. 'Morgen heb ik vervolg gesprek.' 'Spannend!' 'Mevrouw Jansen, let u even op?' ' Dat geld ook voor mevrouw Boswinkel!' voegde mijn Nederlands docent er streng aan toe. We gaan snel recht zitten. Zachtjes scheur ik een stukje blad uit mijn schrift en pak een pen. "zo verder praten?" schrijf ik. "sws!!" krijg ik terug. Ik steek mijn duim op naar haar en verscheur het briefje. Ik hoor geroezemoes op de gang. Ergens hoor ik mijn Nederlands docent praten. 'Pak even jullie schriften en...' bla bla bla. Het geroezemoes word harder. Er schreeuwt iemand . Robin kijkt ook om. Nienke en Jasmin komen binnen. Nienke is lijkbleek en trilt helemaal. 'Ehm wat is er met mevrouw van de beek gebeurd?' vraagt meneer Nederlands. Jasmin is ook bleek. Voor dat ze praat, trilt haar stem even. 'We liepen weg van onze mentor, en we hoorde iets over een schot, met een pistool, en en...' Ze haalt even diep adem, 'Thijmen uit 3C is vermoord!' De adem van de klas stookt even. Thijmen was de crush van Nienke. Ze waren allebei al hopeloos verliefd, maar er was niet echt iets van gekomen. Nienke barst in tranen uit, en rent uit het lokaal. Jasmin ook en wordt op de voet gevolgd door meneer Nederlands. Robin en ik kijken elkaar geschokt aan, en volgen ook. Ik stop en voel dat mijn benen slap worden. Daar aan het einde van de gang ligt een pistool, bloed en... het lichaam van Thijmen. Het laatste wat ik zie en hoor is Robin die mijn naam roept. Dan wordt alles zwart. 

Ik wordt wakker in mijn eigen bed. Ik zie mijn moeder naast mijn bed zitten en Robin is er ook. 'Oh gelukkig, je bent wakker!' roept mama. 'Laat me nooit meer zo schrikken schatje!' daarna volgen veel kusjes. Robin moet haar best doen om niet te lachen. 'Als jullie iets nodig hebben, roepen jullie maar!' 'Ja thx mam...' Ik schaam me dood. Robin gaat op mn bed zitten en we lachen keihard.  'Gaat ie met je hoofd?' Vraagt Robin als ik omhoog probeer te komen. Ik wrijf over de achterkant van mijn hoofd. 'Ja denk t wel.' 'Moet k ff een cola halen?'  'Ja maar k loop wel mee hoor!' Ik gooi de deken van mij af. Zodra ik opsta zie ik veel zwarte plekken. Ik wankel even maar loop daarna gewoon weer door. Ik loop de trap af en mijn moeder is zoals gewoonlijk weer aan het bellen met jan en anderman. 'Ja.. ja natuurlijk! Dank u wel meneer Hoefsmede!' 'Dag dag..' Ze hangt op en ziet ons staan. 'A lieverds willen jullie een colaatje?' 'Graag mevrouw Boswinkel!' antwoord mama. 'Ach lieverd noem me maar gewoon Sanne.' 'Oke Sanne..' Robin en ik kijken elkaar aan en ik voel alweer een giechel bui aankomen.  Een tijdje later zitten we tevreden op de bank met cola, chips en zoeken we een film uit. Robin mocht blijven eten en slapen dus het word een top avond! Straks gaan we pizza eten. 'Oke welke film gaan we kijken?' vraag ik terwijl ik mijn Netflix pagina open. 'Ehhhh misschien hunger games?' Ik kijk Robin aan. 'Uit welk tijdperk kom jij?' We gaan helemaal stuk. Na 10 minuten hebben we besloten om riverdale te gaan kijken. 

'Eva er komt een pakketje wil jij even open doen?' roept mijn moeder om 22:00 uur. 'Ja ik loop wel!' Ik zat met Robin lekker te kletsen op bed. 'Zie je zo!' 'He de lekkere boys zijn wel voor mij he?' roept ze achter me aan. Ik trek de deur dicht en moet stiekem wel lachen.  Ik loop de trap af en de deurbel gaat gelijk. Ik trek de deur open alleen is het niet de postbode die daar staat....