Herkesin unutulmayacak bir aşkı vardır.Herşey için besleyeceği bir umut;besleyeceği bir sevgi vardır.Bazen tüm duygular anlamsız gelir.Dünyan simsiyah olur.Duygusuzlaşırsın.İçinde de,dışında da,gözlerinde de öfke hakimdir.Öfken bir süre sonra;nefrete dönüşür.Nefretin olduğu yerde sevgi olmaz.Sevgi olmazsa da hiçbirşey olmaz.Ama bazen duygusuz olmak gerekiyor.Kalp kırıcı,çirkef,iki yüzlü ve dahasını görmek için.Hayat;denilen bu şeyi hiç sevemedim ben.Bana hiç iyi yönüyle bakmadı.Hep kaybettiren,acıtan ve değersiz kılan tarafıyla baktı.Hayat,çok zor bir okul ve mezun olanı da yok.Hep tecrübe kazananı var.Büyüteni var.Haksızlıklarla dolu herşey;aşk,iş,arkadaşlar vs.Uzun lafın kısası hayat bazen kimilerine şans kimilerine köstek oluyor.Ama herşeyin bir hayırlısı var.Nasıl hayatın içine kadar geldim anlamadım ama aşk,hayatı değerli kılabilecek birşey değil midir?
Niyedir? Bilmiyorum ama bu gece böyle bir yazı yazmak istedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimden Gelenler
Short StoryYazmayı seven kızın macerası. Tüm acısını, öfkesini ve sevgisini paylaştığı yer.
