ავტორის პოვ
ჯონგუკი სირცხვილით მოშორდა ჯიმინის ბაგეებს
-ბოდიში შემთხვევით მომივიდა
-არაუშავს-თმებზე გადაისვა ხელი და დარცხვენილად ჩაიცინა
-წამოდი სახლში წაგიყვან თან უკვე გვიანია
-არ მინდა შენი შეწუხება მარტო წავალ
-არა რას ამბობ? არ ვწუხდები მე წაგიყვან
-კარგიჯიმინის სახლი ატრაქციონებიდან 1 საათის დაშორებით იყო. ასე შორს იმიტომ წამოვიდნენ, რომ ყველაზე ბევრი და გასართობი ატრაქციონები აქ იყო.
უკვე 10 წუთი გავიდა და ჯიმინს შეტყობინება მოსდისმამა
ნახევარ საათში სახლში იყავი!!!!
ჯიმინი
ნახევარ საათში ვერ მოვასწრებ
მამა
მე ვთქვი და რაც მოხდება შენს თავს დააბრალე
-უმმმმ.. ჯონგუკ შეგიძლია ცოტა სწრაფად წახვიდე?
-კი მაგრამ შენ ხომ სიჩქარის გეშინია და არ შეგეშინდება?
-მეჩქარება და მაგიტომ თორე
-კარგი40 წუთის შემდეგ
ჯიმინი უკვე კანკალებს კიდეც.მას ძალიან ეშინია, მან ხომ დააგვიანა და ამჯერად არ იცის მამამისი როგორ დასჯის.
10 წუთის შემდეგ
-ჯანდაბა- თქვა ჯონგუკმა რადგან მანქანას ბენზინი გაუთავდა
-რა? რა მოხდა?
-ბენზინი აღარაა
-ბოდიში ჯონგუკ უნდა წავიდე მეჩქარება თორემ არ დაგტოვებდი-ამბობს ჯიმინი და თან რამისაა ტირილიც დაიწყოს. მთლიანი სხეულით კანკალებს.
-ჯიმინ? კარგად ხარ?-ჯონგუკმა შეამჩნია ჯიმინის მდგომარეობა
-კი კარგად ვარ- თქვა მაგრამ ცრემლები ვეღარ შეიკავა და ჩუმად ასლუკუნდა
-ღმერთო ჩემო პატარავ რა მოხდა?-ჯონგუკმა ჯიმინი მანქანიდან გადაიყვანა და ჩაეხუტა
-რა მოხდა მითხარი და თუ შემიძლია დაგეხმარები
-არაფერია უბრალოდ გთხოვ დღეს ჩემთან დარჩი კარგი?-ჯიმინი ფიქრობდა, რომ იქნებ თუ მარტო არ იქნებოდნენ, მაშინ მამამისი დაინდობდა
-თუ წამოვალ დამშვიდდები?
-ალბათ ახლა კი წავიდეთ-ჯიმინი და ჯონგუკი გზას ფეხით აგრძელებდნენ და აი როგორც იქნა მივიდნენ ჯიმინის სახლთან
-კარგი მშვიდად-თავის თავს ეუბნებოდა ჯიმინი და ღრმად ისუნთქავდა ჰაერს
-წავედით-ჯიმინი და ჯონგუკი შევიდნენ სახლში და დაინახეს კაცი რომელიც დივანში იჯდა და სოჯუს სვავდა.იქვე ეყარა 3 სოჯუს ბოთლი,ყველა დაცლილი იყო,ასევე ტელევიზორში სიმღერა იყო ჩართული.ეს სიმღერა ჯიმინს ეზოზღებოდა რადგან მამამისი ამ სიმღერასთან ერთად უკეთებდა ყველაფერს.
როგორც კი კაცმა ჯიმინი შეამჩნია და დაუძახა
-მოდი აქ
-შ-შენ აქ დარჩი-უთხრა ჯიმინმა და მამამისთან ახლოს მივიდა.
მამამისი ეგრევე წამოდგა და სახეში ისე ძლიერად გაარტყა, რომ ჯიმინმა თავი ვეღარ შეიკავა და დაბლა დაეცა
-რას აკეთებ-დაუყვურა გაცეცხლებულმა ჯონგუკმა და მისთან დააპირა მისვლა
-ა-არ მოხ-ვიდე
-დაუჯერე შენს ძუკნას თორემ ამისთვის ოთხმაგად მეტს მიიღებს-თქვა მამამისმა
-გთხოვ-თქვა ჯიმინმა რადგან ეშინოდა მამამისს მისთვის არაფერი დაეშავებინა
-ამ ბიჭთან ერთად რას აკეთებდი?
-მე-მე
-მასთან დაბოზაობდი მთელი დღე არა?
-არ-სილის გაწნის ხმა გაისმე
-ვის ატყუებ? ძალიან კარგადაც ვიცი როგორი ბოზანდარა ხარ-ყვიროდა მამამისი.
ჯონგუკი ეგრევე მათკენ დაიძრა და კაცს მუშტი სახეში დაარტყა და დაბლა დააგდო,შემდეგ კი რტყმა განაგრძო. მის ცემას არ წყვეტდა მაგრამ მალევე ჯიმინის სლუკუნის ხმამ გამოაფხიზლა და გონება დაკარგულ კაცს მოშორდა
-ჯიმინ პატარავ-თქვა და თავის დაკუნთულ სხეულზე მიიხუტა
-ყველაფერი კარგად იქნება.. შენ ჩემთან გადმოხვალ გასაგებია? ამ კაცთან აღარ დაგტოვებ-ჯიმინი ხელში აიყვანა, მანქანაში ჩასვა რომელიც სახლში მოსვლამდე გამოიძახა, ღვედი გაუკეთა და თავის სახლისაკენ დაიძრა.~~~~~
თუ რაიმე შეცდომას ნახავთ მინდა გითხრათ, რომ ტელეფონი თავისით ასწორებს და შეიძლება გამომრჩა..
ㅠ-ㅠ
YOU ARE READING
INSTAGRAM{JIKOOK}
Fanfictionჯონგუკი-ცნობილი აიდოლი ჯიმინი-ჩვეულებრივი ბიჭი დასრულებული It's so cringe I warned you