Violent 2 / Draco Malfoy

İstenmeyen

Kapının önünde donuk ve kenetlenmiş vücudumu açmaya çalışırken Pansy koltukların birine kendini atmıştı bile. Soğuk kanlılığımı yerden olduğunca toplayıp yanına geçtim.

Diana: ne yapıyorsun sen burda

Ciddiyetimi asla bozmadan soruma gelecek cevabı bekledim.

Pansy:  Ya sen Tom ile evlenince ben de evde sıkıldım biraz açıldım bar, disco falan derken Draco ile tanıştım şimdi de burdayım, nasıl hikaye ama ?

Kaşalarımın çatılmasına engel olamadan ağzımdan kelimeler dökülmeye başladı.

Diana: Birine tanımadan nasıl bu kadar çabuk güvenebilirsin aklım almıyor, üstelik-

Derin bir nefes alıp devam ettim.

Diana:  Üstelik bir önceki ilişkinin nasıl sonlandığını biliyorsun

Pansy'nin gözleri dolmaya başlarken kendime çekip sıkıca sarıldım.

Diana: Yine aynı şeyleri yaşamanı istemiyorum

Kafasını kaldırıp dudaklarını araladı

Pansy : Sana söz veriyorum bu sefer çok dikkat edicem lütfen bana güven

Yalvaran açık kahve gözlerini bana dikmişken nasıl hayır diyebilirim ki bu kıza ?

Diana : Ahh, tamam ama her şeyden haberim olacak

Sevinç çığlıklarıyla ellerini çırpıp yüzüne kocaman bi gülümseme yerleştirdi, sanırım bu iyiye işaret.

^
Gecenin bitimine doğru kapı çaldı, karşımda Draco ve Theo'nun kollarının arasında ayakta durmaya çalışan Tom vardı.

Diana: Bu ne hâl ?

Theo 'ben hicbir şey yapmadım' dercesine ellerini kaldırdığı anda Tom yere kapaklanmıştı.

Theo: upss kocanı düşürdüm

Anlamıştım ki ortamdaki tek ayyaş Tom değilmiş.

Diana: tamam Theo önemli değil zaten anlamamıştır bu kafayla hadi onu yatak odasına çıkarın ben de temiz size temiz kıyafet ayarlayayım.

Onlar üst kata doğru yol alırken ben de Pansy'i yolcu ettim sonrasında da çocukların yanına gittim. Tom ve Theo birbirine sarılmış uyuyorlardı, ses çıkarmamaya özen göstererek kapıdan çıktım ve derin bir nefes aldım.

Draco: Naber ?

Yerimde sıçrayarak sağıma döndüğümde yerde oturmuş, hafif bir sırıtışla mavilerini bana dikiyordu.

Diana: sen ne yapıyorsun burda ?
Draco: yanlız ilk ben sordum
Diana: hadi kalk ordan, koridorun sonundaki oda senin yat artık
Draco: soruma cevap verir misin ?
Diana: ne sorusu ?
Draco: Naber ?

Tanrım ! Neden çocukça hareketleriyle ben uğraşıyordum ki ?

Diana: gayet iyi teşekkürler, hadi odana gec artık
Draco: nerde ?
Diana: koridorun sonunda
Draco: hangi koridor ?

Derin bir iç çekip sakinliğimi korudum ve elimle odayı işaret ettim.

Draco: çok uzak, hem burası daha rahat

Cümlesini bitirir bitirmez orda sızmıştı zaten, her ne kadar umrumda olmasa da orda uyuyup kalması doğru değildi.
Kolunun altına girip tüm gücümle kaldırıp odaya getirdim ve yatağına yatırıp üstünü örttüm. Uyurken daha az sinir bozucu görünüyordu, en azından 10 saniyelik sürede.

Kapıyı çekip çıktım ve aşşağı katı toparlayıp koltuklardan birine yerleştim, uyku gözlerimden akarken perdelerim artık bu yüke dayanamadı ve kendimi uykuya teslim ettim.

^

Sabah mutfaktan gelen kahve makinası sesi bütün günümü şimdiden mahvetmeyi başarmıştı. Söylenerek yerimde doğruldum ve adımlarımı mutfağa yönelttim. Draco kahvaltı hazırlıyo- Bi dakika, ne ? Sert olmayacak şekilde etimi kıstırdığımda anladım ki bu bir rüya değildi. Yavaşca yanına yaklaşırken beni çoktan farketmişti bile. İstifimi bozmadan tezgahtaki kahveyi alıp yandaki sandalyeye yerleştim.

Draco: günaydın uyuyan güzel
Diana: aynısından
Draco: ben güzel miyim ?
Diana: susma hakkımı kullanıyorum
Draco: o zaman kahvemi ver
Diana: bana hazırlamadın mı bunu ?
Draco: hayır görmüyor musun sütsüz, şekersiz, karamelli filtre kahve
Diana: tamam işte benim sevdiğim gibi

Yüzüne o saçma sırıtışını takıp elindeki spatulayla beni işaret etti ve dudaklarını araladı.

Draco: zevleklerimiz uyuşuyor
Diana: alakası yok
Draco: ortak yönümüz var
Diana: hayır
Draco: uyumluyuz
Diana: susacak mısın ?

Son pankeki de tabağa koyup ocağın altını kapattı sonrasında da karşımdaki tek kişilik koltuğa oturdu ve sandalyemi hızlı bir hareketle kendine çekti.

Draco: sen kabul etsen de etmesen de birbirimize benziyoruz güzelim

Her söyledigi kelimede yüzüme biraz daha yaklaşıyordu, ta ki arada 5 cm den bile az mesafe kalana kadar.

Ses tellerimi hissetmiyordum, sanki birden bire yok olmuşlardı, karşısında koruduğum tek şey dik duruşum ve ciddiyetimdi.

Draco: şimdiden seni etkilediysem işim pek de zor olmayacak ha ?

Göğsünden ittirip kalkmaya çalıştığımda sertçe belimden tuttu ve tekrardan oturmamı sağladı, evet kontrol tamamen ondaydı. 

Draco: Tom seni haketmiyor zaten-

Cümlesini tamamlayamadan arkadan bi ses geldi işte şimdi kelimenin tam anlamıyla sıçmıştım.

X: ne yapıyorsunuz lan burda ?!??