Faking My Brother

I love you

Danny (Daniella) pov

Iedereen keek me met grote ogen aan, iedereen behalve Grace en Jaden. En Shawn? Die was al weggelopen. Ik had het verpest, echt goed verpest. Ik wist niet hoe ze erachter was gekomen, zo opvallend was het niet? Ik kon hier niet blijven, niet na iedereen het nu weet. Ik drukte Grace aan de kant en rende snel naar mijn kamer. Ik moest Danny bellen, en mijn koffers inpakken. En snel ook. Toen ik aankwam hoorde ik douchestralen op de grond kletteren, hij was dus aan het douchen. Mooi, hoe langer hij erover deed hoe beter. Ik pakte mijn mobiel en belde Danny op. Hij nam na een aantal keer over gaan op. "Met Danny." Hij deed rustig, zoals altijd. Maar wacht maar totdat hij dit hoorde. "Danny groot probleem. Iedereen is er achter gekomen dat ik een meisje ben. Je moet me ophalen en snel." zei ik in paniek. Het was even stil aan de andere kant van de lijn. Ik beet zenuwachtig op mijn lip. "Ik ... ik kom je ophalen. Ik ben er over twee uur." zei hij en hing op. Ik gooide mijn mobiel op mijn bed, ondertussen kleedde ik me om, naar gewoon een meisje. Daarna begon ik met het inpakken van mijn koffer die ik toen der tijds had meegenomen. Ik hoorde een slot opengedraaid worden, en ik wist dat Shawn uit de douche was. Hem negerend ging ik verder met inpakken. "Wanneer was je het van plan te vertellen?" vroeg hij uiteindelijk. Ik beet op mijn lip. "Niet." zei ik. Hij reageerde niet meer, nee in plaats daarvan schudde hij met zijn hoofd. Ik was uiteindelijk klaar met inpakken. Het brak me dat ik hem nooit meer zou zien, het brak me heel erg. "Dus, dan ga ik maar. Het spijt me dat ik het niet heb verteld, ik deed het voor mijn broer. Ik kon het niet vertellen, het spijt me als ik je heb pijn gedaan." zei ik. Hij keek op. "Ik houd van je Daniella, ik heb nog nooit van een meisje kunnen houden in een paar uurtjes. Maar toen kwam jij, en toen kwam dit." Ik voelde de tranen achter mijn ogen prikken, ik kon niet huilen. Ik kon niet van hem houden, en hij niet van mij. Het kon wel, wat men altijd zegt is niet waar ; je kunt niet van iemand houden in een korte tijd. Het kan, en damn it hurts. "Ik ... ik moet gaan." Mijn stem klonk gebroken, en zo voelde ik me ook. Ik bekeek hem nog goed, zodat ik hem nooit hoefde te vergeten. Zodat zijn gezicht nooit meer van mijn netvlies gewist hoefde te worden. "Doei, Shawn."

"Tot gauw Daniella."

Ik trok de koffer achter me mee, toen ik in de gang stond deed ik de deur achter me dicht. Ik pakte de lift, die tot mijn opluchting leeg was. Toen ik beneden bij de gangen tegen kwam, was er niemand. Ik liep haastig naar buiten, waar het met de bakken uit de hemel viel. Fijn. Ik hoorde iemand toeteren en keek opzij, Danny. Ik rende er met mijn koffer naar toe. Hij stapte uit, en hielp me met mijn koffer. Daarna stapte ik bij hem voorin. "Ik heb het echt verpest hé." zei ik zachtjes en keek me aan. Hij gaf me een zwak glimlachje, en startte de auto. Ik legde mijn hoofd tegen het raam, en verliet de school. Toen ik nog naar achter keek, zag ik het gebouw er heel droevig bij staan. Ik legde mijn hoofd weer tegen het raam en dacht aan Shawn's woorden.

Tot gauw

En met die woorden, liet ik mijn eerste traan ontsnappen.

-----

THE END.

ja dit is het einde, en ja je mag me haten om verschillende redenen. 1. Ik heb heel lang niet geupdate door school enz.

2.omdat dit het einde is ...

En er geen epiloog of vervolg komt.

Ik heb er geen inspiratie voor, i'm so sorry.

IK GA GEEN APART HOOFDSTUK MAKEN VOOR DEGENE DIE IK WIL BEDANKEN. WANT IK WIL ALLEEN MAAR JULLIE BEDANKEN. IK HOU VAN JULLIE EN ZONDER JULLIE HAD IK DIT VERHAAL NIET AF KUNNEN MAKEN. ILOVEYOUUUU GUYSSS.