[J P H] Just a Pieces of Him

Prologue

Her POV:

"I remember the boy but i don't remember the feelings anymore."

Its been 6 months and 10 days. Parang kelan lang? Ganun na pala katagal. Wala naman, just refreshing up the pieces of him. Nakita ko kasi picture niya s lumang phone ko. Nagflash back lahat after he left me because may nagugustuhan siyang bago.

Haizt, we're good friends naman sana after the breakup. But 1day, i asked him "alam mo ba ang 3 month rule?" he said, "no". Then, pinaliwanag ko s kanya kung anu yun. After nun, nakiusap ako sa kanya na sana after 3 months nalana siya makipagrelasyon. Kaya lang hindi siya pumayag. Sobrang nasaktan ako nun parang feeling ko never niyang pinahalagahan na minsan naging part ako ng buhay niya.

Kaya i decided na lumayo sa kanya at kalimutan siya. Sobrang nahirapan ako magmove on nun, lalu na't halos araw-araw nakikita at nakakasalubong ko siya sa school. Kahit na sa graduation practices namen, konting pagitan lang ang layo namin sa isa't isa. Sobrang nakakailang talaga! Todo iwas ako. Nung araw naman ng graduati0n namen, gusto ko sana siyang lapitan at i-congratulate pero pinangunahan ako ng takot at kaba. Kaya aun, i just watched him naglalakad papalayo palabas ng graduation hall kasama parents niya.

May regret? syempre dahil yun nalang ang last time na makikita at makakausap ko siya. Yun na rin sana ang "last sweet goodbye" ko sa kanya. :(

And also, that's the tym i realized i must learn to move on. Forget about him and say "hello" for the new beginning of my life.

I know rin naman, he's happy with someone else na. And i'm happy for him but still i found myself badly hurt.

hmm.. Medyo napapahaba na kwento ko ah? Its alredy 12:19am, july 19, 2010 na. At ang sakit na ng mata ko. kakaiyak. kakasayang ng luha sa isang taong nang-iwan at nanakit sa akin. haizt.

__________________________________________________________________________________________

Note:

This is a story of a girl who is totally broken after she graduated college. May pagka-true ang story na ito. Based on true experience kasi. pero syempre lalagyan ko pa yan ng twist! hehe.

Pero hindi AKO YAN! HINDI TALAGA. HAHAHA.

This is my first time to write sa wattpad. hehe. I hope you'll like it. :)

PS. I dedicate this story to Ms. Rain a.k.a Blueballoon19. :) Nung first tym ko sa wattpad, kauna-unahang kong nabasa ang story niya which is "Fate of Love". Grabe naadik talaga ako sa story na to. (adik talaga ang term?) hahaha. Ang ganda kasi ng flow ng story. Sobrang nakaka-inlove at nakakaiyak. hehe. Thank you for inspiring me Ms. Rain. :)