archifachu tragic story brokan🥰

if finally happened🤞🥺😻

არჩილმა მორცხვად ჩახედა ფაჩუს მწვანე თვალებში თუმცა მერე გაახსენდა რომ მერწულებს მწვანე ფერი არ ევასებათ და მაშინვე მოშორდა მას. ფაჩუ გაკვირვებული დარჩა მაგრამ დაიკიდა და გაკვეთილის დაწყებას ელოდებოდა.
-ეხლა რა გვაქვს? იკითხა ცინამ
-ვა მათემატიკა ბრატ. უპასუხა შაუყულამ
-აუ ჩემი რა გაუძლებს.
-აბა ტოო.
ზარი დაირეკა და შემოვიდა დიმა.
-აბა რა ქენით, დაწერეთ დავალება? იკითხა მან
-კი მას. შესძახა კლასმა.
-ჰო კაი მაშინ არ შევამოწმებ ამ ჯერზე და კითხვები გამოუშვით.
ბავშვებმა დასვეს კითხვები, დიმამაც გაურჩია და გვაზავა გამოუჭირა დავალების არ ქონაში.
.......
ზარი დაირეკა და მეორე მათემატიკის გაკვეთილი დამთავრდა.
-აუ ეხლა ქართული გვაქვს. თქვა ანამ
-ვაიმეე დავაკება არ დამიწერია. უპასუხა მაკინემ
-რო დაიაროს ლოლ
-კაი შვილო ნუ მთარსავ
სანამ ანა და მაკინე ლაპარაკობდნენ თორნიკე უკვე თავზე დაადგა.
-დავალება ვის გიწერიათ აბა? იკითხა მან
-არავის. უპასუხა მაკინემ
-ეუჰ კაი ჯანდაბას.
მოვიდა მაია და ჩვეულებრივად გაკვეთილი დაიწყო.
-აბა დღეს ვინ მომიყვება გაკვეთილს? კენკიშვილი! ნიშანი არ გყავს. მოდი აბა და დავალებაც მანახე, რომ გიწერია. არჩილმა მასწავლებელთან მისვლისას ფაჩუს ჩაუარა და ძაან sus სახით იყურებოდა. ფაჩუსგან განსხვავებით მას ნასწავლი ქონდა გაკვეთილი და ჩვვეულებრივად ჩააბარა მასწავლებელს და მანაც 7 დაუწერა.
სასწავლო დღე დამთავრდა და ყველა სახლში მიდის არჩილი მეტროში ჩაფიქრებული ზის როდესაც დაინახა ნაცნობი ფეხსაცმელი. მან თავი ამოწია და მის წინ დაინახა, რომ ფაჩუ იჯდა. ის წამოდგა და მისკენ მივიდა, უთხრა:
-გამარჯობა.
ფაჩუმ შეხედა და დააიგნორა
-შენ ხომ ჩემი კლასელი ხარ? განაგრძო არჩილმა
-კი.. მორცხვად უპასუხა ფაჩუმ
-შენც მეტროთი დადიხარ?
-კი.
- სად ცხოვრობ?
-ისანში. შენ?
-ვარკეთილში.
-ესე იგი მთელი გზა ერთად გვიწევს.
-კი.
და ამ პატარა საუბრის შემდეგ ორივე გაჩუმდა.
-ისე, minecraft თამაშობ? კითხა ფაჩუმ
-კი.
-თუ გინდა ჩემთან ჩავიდეთ ერთად და ვითამაშოთ.
-მმ რავი რატომაც არა.
......
*შემდეგი სადგური ისანი. next station isani*
-შემდეგზე ჩავდივართ? იკითხა არჩილამ
-კი.