Hayatımın en kötü gününde görmüştüm seni.Her zaman üzgünken gidip oturduğum salıncakta oturmuş,gökyüzündeki aya bakıyordun.Sende mutlu değildin..İkimizinde ortak noktası vardı.O günden sonra üzgünken hep aya baktım...
Nedense bunu yazarken gözlerim dolmuştu
O günü hatırlamıştım
Flashback
2018"Yeter! İkinizdende bıktım artık!"
Dedi babam yüksek sesle anneme bağırarak
Odamın kapısını kapatmış ve kulaklarımı ellerimle kapatmıştım
Ağlıyordum..
Annem ve babam sürekli kavga ederdiler
Ailenin tek çocuğuydum
Bazen kenardan ikisini izlerdim
Birbirlerine olan bakışlarında nefret vardı
Benimlede konuşmazdılar
Destek olmaya çalışsam terslerdiler
Bazen düşünüyordumda nasıl tanışmıştılar?
Acaba beni doğduğuna pişmanmıydı annem?
Babam şirket çalışanıydı ve son günlerde patronla bir takım sorunlar yaşamıştı
Bunun üstüne annem neden işini doğru düzgün yapmadığını söyleyip tartışmaya başlamıştılar
Bunu söylemem ne kadar doğrudur bilmiyorum ama....artık boşanmalarını istiyordum.
Bu şekilde yaşayamazdık
"Aile" olamazdık.
Aşağıdan yüksek bir ses gelince hemen ayağa kalktım ve odamdan çıktım
Oda darmadağındı
Hala tartışıyordular
Artık dayanamadım ve var gücümle bağırdım
"SUSUN ARTIK!!!!"
Sesimi duyar duymaz sesleri kesilmişti ve şaşırmıştılar
"Kızım?"
"NE KIZIM NE?!"
"Kyeongjin sakin ol,bağırma annene"
"Siz bağırınca sorun yok ama ben bağırınca sorun mu oldu ha?! Bıktım anladınız mı? Bıktım!"
Dedim ve koşarak evden çıktım
Nereye gidecektim onu bile bilmiyordum..
Sadece tek istediğim sakinleşmeleri idi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Can't You See Me? || Choi Yeonjun
Fanfiction-tamamlandı- -Aslında etrafındayım ama bana bakmıyorsun. -Bu durumdan çok sıkıldım. -beni göremiyor musun? [Yarı Texting] Started:30.06.2021 Finished:03.07.2021 G.S 지에스