Prologue?? Sa lahat ng storya prologue pa lang nakakakilig na, nakakalungkot na.
Ito yung part kung saan malalaman mo na kung tungkol saan ang storyang binabasa mo.
Eto yung part kung saan magdedecide ang mga readers kung babasahin pa nila ang storya o hindi na.
Ang prologue ko, simple lang.
Nainlove ako, nasaktan, nakamove-on at muling umibig.
Parang karaniwang storya lang. paulit-ulit na kwento pero iba’t ibang ending.
Chapter 1:
Kyle Dana Dominguez, KD for short. Pero yung mga baliw kong kaibigan, Kyle tawag sa akin kasi ang gwapo ko daw -________- baliw kasi talaga sila. fourth year highshool na kami, 3 months na lang gra-gradweyt na. bilis nga ng panahon parang kailan lang kakakilala lang namin, tapos ngayon malapit na kami magkahiwa-hiwalay.
"Hoy Kyle! tulala ka na naman." si Rizmer pala, isa sa mga kaibigan ko. Mabait to, sira ulo talaga. Isipin niyo lahat ng jokes tinatawanan, hindi lang tawa. Maiyak-iyak pa. Minsan nga nag-joke si Carl, klasmate namin. Sabi niya "ano daw ang tawag sa phobia ng mga sasakyan..................................................eh di, FEAR-rari". lahat kami tumawa nun hindi dahil sa joke, kundi kay Rizmer dahil todo ang tawa niya nun at nahulog pa siya sa upuan. pffft. HAHAHA tuwing naiisip ko yun natatawa talaga ako.
"Nako, Kyle. Baliw ka na tumatawa ka pa mag-isa" sambit nito. "Pfft.W-wala to. M-may naalala lang ako. PFFT.. WAHAHAHA" nabaliw na ata ako :") pero hindi niyo masisisi. epic naman kasi talaga lalo na yung mukha niya. Hahahaha. "sa tawa mo pa lang, mukhang hindi ako ang nasa iyong isipan" sabi ng isang tinig mula sa aking likuran. "buti na lang dumating ka na, etong girlfriend mo baliw na ata" sabi na nga ba e, tinig pa lang gwapo na.
"paano hindi mababaliw to, mga baliw din naman lagi niyang kasama" sabi ng gwapong tinig *___*. "hoy! kasama ka din dun ah" tumawa lang ito, at kinulbit ako "hi Babe! miss mo ko?" ngumiti ito.. waaaaah ^____^ kinikilig ako, hahaha. "bakit naman kita mamimiss?" tumingin ako sa mga mata niya. ngumiti naman ito at sinabing "dahil mahal mo ko" waaah..grabe nakaka-kilig talaga. tatlong taon na kaming ganito pero kinikilig pa din ako. ^//////^
"Aga-aga napaka cheesy niyo na agad" lumingon kami sa may pinto, sina Lirine at Sharinnel pala. kaibigan din namin, magpinsan sila. si Lirine, mabait, may pagka-lukaret, magaling kumanta kaya naman madaming nagkakagusto.
Si Sharinnel naman, ang president ng dance club dito sa school, abnormal to, may sariling mundo. HAHAHA "oh andyan na pala kayo, muntik na kayong malate ah" sabi ni Rizmer. "kanina pa namin kayo inaantay sa labas." - Lirine "sa labas?bakit?" - si Mier yan, boyfriend ko pala. Bremier Haven yung real name niya, kinuha yung name niya sa isang country sa Europe. Dun daw kasi siya ginawa sabi ni tita hehehehe ^_____^ sshh..huwag kayo maingay ah, ayaw niya kasi na sinasabi yun dahil malaswa daw.. HAHAHAHA
"diba may program tayo." - Sharinnel "Aahh, yung program ba kasi---?" - rizmer "panigurado ang tinutukoy ng mga yan, yung program na idi- discuss yung mga courses na pwede nating kunin sa college" sabat ng isang hindi kanais-nais na tao. "teka, bukas pa yun diba?" sabat ulit ng isang hindi kanais- nais na tao. USO pa manabat sa mga usapan ngayon?? -___- "Bukas pa ba yun?" - Sharinnel "alam ko ngayon yun!!" - Lirine "bukas pa yun, hindi kasi nakikinig e" -sabatera 1 "seriously, uso ba manabat ngayon?akala ko kasi lima lang tayong nag-uusap dito?" – Rizmer.
Naiirita na siguro siya. Well, hindi ko siya masisisi nakaka-irita naman kasi talaga. "oooohhhh" classmates namin yan, naka-amoy siguro ng away kaya nag-silapitan na din sa amin. "tsk, Haven, pinapapunta ka pala nila mama sa bahay namin mamaya"- S1 (sabatera) bwisit to, nag-hahanap ata ng sakit ng katawan.
"sorry, may lakad kami mamaya" - Mier "mag-dadate na naman kayo? hindi ba kayo nag-sasawa sa isa't isa?" -S1, aba sobra na to ah. "woooooooooooooh." -classmates ulit namin, nung tinignan ko sila, yung tatlong baliw ang nangunguna. may problema ata tong tatlo sa pag-iisip. nung nakita naman nila akong naka-tinggin sa kanila.
Sumenyas si Lirine na oras na daw. "babe, tara na" nagulat naman si Mier nung tumayo ako "ah, sige" ngumiti naman ito at ngumiti din ako. >///////////< hinawakan din ang kamay ko. waaaaaah. "Haven, san kayo pupunta?"- S1 "inilalayo lang siya ni KD sayo"- S2 "WHAAAAAAT!!!!Hoy KD, kahit kailan napaka-sama mo!"- S1 tumingin naman ako sa kanya at ngumiti. sasagot na sana ako, kaso hinawakan ako ni Mier O.o' anong meron?? "pwede ba tumigil na kayo? Cai, alam na nina tita ang totoo kaya pwede ba. stop this craziness!" holo..ang fierce niyang tignan.. grabeeeeeeeeeeee.. ang gwapo ^____________^
Naubos ang oras namin sa pakikinig at pag-iisip ng course na kukunin namin. Ako wala pang plano kung anong kukunin ko. Bahala na sina Mama sa course ko sila naman magbabayad ng tuition fee ko e.hahaha JOKE lang..pinag-iisipan ko pa kasi kung anong course ang kukunin ko, syempre para sa future ko to, kaya dapat pag-isipan ang lahat. Natapos na yung program at uwian na, dahil sinabi ni Mier na may lakad kami, ayun magmi-miryenda lang kami sa labas kasama syempre ang mga kaibigan namin. Andito kami sa Starbucks, gusto daw kasi nila ng cake at kape at gusto din nila tumambay. Baliw kasi tong mga to, if I know gusto lang nila mag boy-hunting hahaha. Naka-upo kami sa may gilid ng bintana, nag-kwe-kwentuhan si Mier naman umo-order.
“swerte namin sa bf mo, pati kami ililibre.” Tama kayo ng rinig ililibre nga sila ni Mier. “nag-ta-take advantage naman kayo” sabi ko sa kanila na naka-smirk. “uy! Si Rizmer lang ang ganon noh!” sabi ni Lirine. “oo nga naman!” natatawa-tawang sabi ni Sharinnel. “hoy!ako na naman nakikita niyo ah!” lakas nitong magsalita sakit sa tenga. “malapit lang kami, huwag ka sumigaw walang lalapit na gwapo pag ganyan kalakas yang boses mo!” –lirine, mukhang lalaki itong mga to. “hindi makaka-lapit ang mga lalaki dito.” Si Mier pala, nako alam ko na yang ngiting yan.
"at bakit naman?" sabi ni Lirine. "kasi wala silang lakas ng loob para lumapit sa apat na magagandang babae na may kasamang SOBRANG GWAPO! HAHAHA" sabi niya habang tumatawa, hindi kaya baliw na din ang boyfriend ko? pero sabagay ang gwapo niya talaga *__* "si Kyle lang naman ang maniniwala sayo e" sabi ni Sharinnel na lumilingon pa sa may pinto dahil may mga dumating na isang barkada na puro lalaki, at may itsura naman sila. may itsura lang kasi si Mier lang talaga ang gwapo sa paningin ko. hehehe ^__^
"tara na lumipat ng upuan, may mga gwapong nilalang na handang pasiyahin ang ating buhay pag-ibig" desperadang sabi ni Rizmer, at ayun nga lumipat sila ng upuan, yung malayo sa amin. tumawa naman kami ni Mier "babe, buti hindi ka nahahawa sa kanilang kabaliwan" sabi niya habang umiinom ng kanyang caramel frappe. "sayo lang naman ako baliw eh" waah ang korni ko noh?pero saan kayo tuwang tuwa ang loko. "ikaw talaga, bumabanat ka na naman" ngumiti siya at hinawakan ang kamay ko "kinikilig ka naman" nginitian ko siya ng nakaka-loko. "oo na, oh kumain ka na" sinubuan niya ko ng paborito kong strawberry waffle. sarap talaga neto :)))))
lumipas ang isang oras naming pagtambay, na puro kami kulitan ni Mier. sina Sharinnel naman ayun, todo bonding sa mga target nila. baliw kasi talaga tong mga to. ginamit nila ang kanilang kagandahan pag may gusto sila, at syempre sino nga naman tatanggi sa mukha yan. "Babe, nag-text na si Mama. asan na daw tayo. kailangan daw natin umuwi before 7 kasi may dinner tayo ng 8" oo nga pala, may dinner kami kasama ang family ko at family niya. "sige babe, paalam na tayo sa kanila" ngumiti naman ako, 6:23 na kasi at 30 minutes ang byahe papunta sa kanila. "sige babe, puntahan mo na sila at mag-c-cr lang ako"
lumapit naman ako sa table nila "guys, uuna na kami ni Mier pinapauwi na kami nina tita" ngumiti naman ang mga to "sige KD, itetext ka na lang namin. mag-ingat kayo ah" sabi ni Lirine, weird bakit KD tawag niya sa akin. "KD, yung project natin bukas na lang din natin pag-usapan" oo nga pala, may project kami sa P.E buti na lang pina-alala ni Sharinnel. "inaantay ka na ata ni Mier oh" sabay turo ni Rizmer sa may C.R. "sige una na kami, mag-text kayo ah. at mag-ingat madaming hindi mapapag-katiwalaan sa panahon ngayon" sabay ngiti sa mga kasama nilang lalaki. may itsura nga sila, mukhang mabait pero hindi naman kasi pwedeng pagkatiwalaan ang isang tao sa panlabas na anyo lang.
A/N: sorry po first story ko :D
