𝐍𝐄𝐈𝐆𝐇𝐁𝐎𝐔𝐑 • 𝐇𝐘𝐔𝐍𝐋𝐈𝐗

VI

Neden bana geleceğini söylemedin, diyerek sessizliği bozdum. Konuşmak yerine gözlerime dik dik bakmayı seçen abimle fazla göz teması kurmaktan kaçındım.

Eve geldiğimizde ne bavullarını taşımaya gücüm yetiyordu ne de kedilerinin eşyalarını taşımaya.. Bi süre bana yardım etmesi için abimin gözünün içine baktım. En sonunda abim bana kıyamayıp yardım etttikten sonra eşyaların tamamını eve çıkardık ya da ben öyle düşünüyordum.

Kedilerin yataklarını hazırladığım da abim ve kedileri benim yatağımda uyuyakalmışlardı. Arabanın anahtarını alarak yan dairenin ziline bastım. Kapının açılmasını bi süre bekleyip açan olmayınca içeri girecekken uykulu bi ses adımı seslendi. Arkamı döndüğüm de ayıcık pijamalı Hyunjin beklemiyordum. Ama kabul etmeliyim çok şirin duruyordu. Uykusunu böldüğüm için özür dileyip anahtarı vermek için elimi uzatacakken ağzı aralı olan kapımdan siyah kedi hızlıca merdivenlerden inmeye başladı. Ne yapacağımı bilemediğimden anahtarı Hyunjin'e atıp merdivenlerden aşağıya inmeye başladım. Lambanın sansürü biraz işime yarıyor gibiydi. Ne de olsa kedi hareket ettiğinde yanacağını düşündüm. Koridorları didik didik aradıktan sonra ayakkabısının tekini buldum. Tekrar koridora göz atmak istediğimde yorgunluğum isteğimin önüne geçmiş duvara yaslanarak uyuyakalmıştım bile.