moonlight | taennie

nine : help us

kimvth:
yardımına ihtiyacım var

lesyeuxdenini:
ne yardımı?

kimvth:
anlatmaya zaman yok, okulun arka deposunun önünde buluşalım

lesyeuxdenini:
hayır önce açıklamak zorundasın
İletilemedi (12.40)

lesyeuxdenini:
harika gerçekten sırlar adamısın
İletilemedi (12.40)

-:-

Taehyung'un dediği gibi okulun arka deposuna gittiğimde şaşırtıcı bir şekilde birkaç dakikadır orada bekliyor gibiydi. Bir eli belinde diğer eliyle deponun kilidini incelerken hiç de iyi bir yardım olmadığını anlamıştım. Sessiz ve yavaş adımlarla yanına ulaştığımda kafasını kilitten kaldırmadan naif ses tonunu bana karşı kullandı.

"Gelmişsin."

Görmeyeceğini bile bile kafamı aşağı yukarı salladım, o da bunu pek umursamamıştı zaten.

"Tel tokan var mı?"

Ani gelen soruyla cevabı bilsem de belki vardır umuduyla ellerimi saçlarıma götürdüm. Ama tabi ki yoktu.

"Hayır, yok."

'Tch'layarak geriye doğru kilidin başından çekilmiş ve geldiğimden beri ilk kez gözlerini bana dikmişti.

Bakışlarını bu sefer deponun düz çatısına götürdüğünde kaşlarımı merakla kaldırdım.

"Deponun çatısında içine girmek için küçük bir kapı var, kilitli olduğunu düşünmüyorum. Tek başıma oraya girmem çok zor ve senin de beni kaldırabilmen. Bu yüzden ben seni kaldıracağım ve sen üst kapıdan içeriye girdikten sonra bana içeriden kapıyı açacaksın. Bu kadar basit."

Yüzüm değişik bir hâle büründüğünde o sabırsızca benden cevap bekliyordu.

"Bunu neden yapacağımı hâlâ bana açıklamıyorsun. Neden yapayım bunu?"

Derin bir nefes vermemek için kendini sıktığını gördüğümde neden garip davrandığını anlayamıyordum. Benim tanıdığım Taehyung'dan uzak ve soğuktu.

Ani bir şekilde yüzünü yumuşattığında elleriyle ellerimi kavradı.

"Nedenini öğrenmene gerek yok, depoya girdiğimde ben halledeceğim gerisini. Ayrıca bana mesajlarda yazdığının gramı kadar güvenmiyor musun şimdi?"

Ani bir şekilde söyledikleriyle ne kadar iyi bir oyuncu olduğunu fark etmiştim. Samimi olmadığı ortadaydı fakat bunu fazla umursamadığı belliydi.

Belki de aptallık edecektim ama söylediklerinde samimi olmasa bile haklıydı. Ona yardım edecektim, böylece onun aklımdaki Taehyung olup olmadığını daha iyi anlayabilirdim.

"Pekâlâ, sana yardım edeceğim."

Yüzündeki sönük sırıtması ile soğukça cevap verdiğinde ben yukarı çıkmak için hazırlanıyordum.

"Güzel."

Ellerimi nereye koyacağımı karar veremeden beni hızlıca yukarı kaldırmıştı. Ellerimi dengemi sağlamak için demirliklere koyduktan sonra tüm gücümle kendimi yukarı çektim.

Birkaç saniye düz çatıya baktığımda çatının orta kısmında gerçekten de anlattığı gibi küçük bir kapı vardı. Fakat bu bilgiye nasıl ulaştığını da sorgulamak için geç kalmıştım.

Hızlıca kapıya ulaştığımda yere çöktüm, ellerim gerginlikten ve kendimden uzak davranışlarıma karşı titriyordu. Kapıyı titreyen ellerimle birkaç saniye açmak için uğraştığımda sonunda başarmıştım.

Aşağı inen merdiven olmasına derin bir nefes vererek içeride biri olmaması için dua ederek indim.

Beklediğimden daha aydın ve temiz bir ortamdı, oysaki burayı kimsenin kullanmadığına emindim. Kesinlikle bir şeyler dönüyordu.

Duvarlarda dizili küçük demirli dolaplara ve ileride duran masaya baktım, birinin olmadığına tamamen ikna olduktan sonra dış kapıyı hızlıca açtım.

Karşımdaki Taehyung kendini içeri attığında benim gibi önce etrafı kolaçan etti.

"Uzun sürdü."

Masanın olduğu tarafa ilerlemek için hareket edecekken aklına ben gelmiş olmalıyım ki adımlarını durdurdu.

"Sağ ol yardımın için, gidebilirsin."

Israr etmeden son kez arka profiline baktım ve seri adımlarla depodan uzaklaştım.

Ne yaptığını bilmiyordum ama yüzleşmekten korktuğum şeyler kesinlikle vardı, ayrıca kendimi de tehlikeye atacak kadar cesaretim yoktu. Bu yüzden inatçı yönüm bugünlük sustu.

Yatağımda sessizce uzanırken de yemek yerken de bugün yaptıklarımı, doğru olup olmadığını ; onun gerçekten beni, hislerimi ve iyi niyetimi kullanıp kullanmadığını düşündüm. Kesinlikle iyi bir amacı olmadığını bilmek içimi daha çok yiyip bitirmişti.

O günden sonra Kim Taehyung bana bir hafta boyunca yazmadı.

Ben de yazmak için cesaret toplayamadım.

-:-

uzun bir aradan sonra selam <3 cümleleri toparlayamamış olabilirim :(